Zostań. || White 2115

Cześć mamo.

Klara
Z krainy Morfeusza wyrywa mnie telefon. Na ekranie widzę podpis ,,Mama". Chwytam telefon i przeciągam zieloną słuchawkę.
-Słucham? - pytam zachrypniętym głosem.
-Cześć skarbie. Mam prośbę.
-Cześć mamo. Tak?
-Mówiłam Ci że przyjeżdża z Niemiec ciocia Monika. Muszę posprzątać cały dom, zrobić zakupy i te sprawy. Do tego jutro mieliśmy z tatem jechać zobaczyć nowy samochód ponieważ nasz się psuje. Mogłabyś przyjechać i zabrać na kilka dni do siebie Paulinke? Nie chce jej zabierać ze sobą, wiesz że nie lubi podróży.
-No dobra. Dopiero wstałam więc za jakąś godzinkę powinnam wyjechać.
-Dziękuje jesteś cudowna. Napisz jak będziesz wyjeżdżać.
-Spoko.
Rozłączyłam się i spojrzałam na godzinę. Było po 9 więc nie było tak źle. Wstałam leniwie z łóżka i udałam się do łazienki. Wzięłam szybki prysznic i zawinełam się recznikiem. Mieszkam w Warszawie sama więc w samym ręczniku udałam się do pokoju i stanęłam przed szafą. Jak zwykle nie wiedziałam co ubrać. W końcu wyciągnęłam czarne jeansy z wysokim stanem, zwykła białą koszulkę i do tego czerwoną bluzę z adidasa bez zamka. Założyłam bieliznę a następnie ubrania. Poszłam do łazienki i zrobiłam lekki makijaż. Ciemne blond włosy związałam w luźnego koka. Udałam się do kuchni i zrobiłam sobie kawę i kanapki. Nie chciało mi się robić czegoś co zajmuje więcej czasu. Po zjedzonym śniadaniu zobaczyłam w telefonie godzinę. Stwierdziłam że powinnam już wyjechać. Wzięłam torebkę i spakowałam do niej najpotrzebniejsze rzeczy. Założyłam czarne air force i zamknęłam na klucz drzwi. Wyszłam z bloku i udałam się na parking gdzie stał mój samochód. Dokładnie to audi a7. Kupiłam je za swoje pieniądze zarobione za granicą. Pracuje za granicą w firmie znajomej mojej mamy. Papierkowa robota. Otworzyłam kluczykiem drzwi samochodu i do niego wsiadłam. Napisałam mamie krótkiego sms'a że wyjeżdżam. Ruszyłam z piskiem opon. Lubiłam szybką jazdę. Do mojej mamy miałam godzinę drogi. Włączyłam jakąś muzykę w radiu. W końcu zobaczyłam mój ukochany, rodzinny dom. Uwielbiałam tu wracać. Uwielbiam tą wioskę. Cisza, spokój i przepiękne miejsca. Zaparkowałam przed bramą i udałam się od razu do domu. Mama przytuliła mnie i zaczęła zadawać mnóstwo pytań co do życia w Warszawie. Na szczęście zadzwonił telefon i musiała iść odebrać. Poszłam przywitać się z resztą rodziny. Miałam dwie siostry. 17 letnią Olę i 2 roczną Paulinkę. Tata był akurat w pracy. Babcia gdy zobaczyła że przyjechałam namawiała mnie żebym coś zjadła bo zapewne nic nie jem sądząc po mojej sylwetce. Byłam chuda ale nie aż tak bardzo żeby ktoś myślał że nic nie jem. Po rozmowie z babcią w kuchni pojawiła się mama.
-Mamo, chętnie bym została na dłużej ale muszę wracać do Warszawy załatwić kilka spraw - kłamałam ponieważ wiedziałam że jak się zasiedze to moge nawet do wieczora siedzieć. Mama wzięła na ręce Paulinkę a ja wzięłam siedzisko i jej torbę z ubrankami i wszystkimi rzeczami.
- Musisz jeszcze kupić pampersy bo akurat się skończyły - powiedziała stawiając małą na ziemi. Odłożyłam rzeczy do bagażnika a siedzisko postawiłam na chodniku. Poczułam w kieszeni wibrację w moim telefonie. Wyjęłam telefon i zobaczyłam na telefonie ,,Tymek😙".
-Słucham cię mój drogi przyjacielu.
-Cześć młoda. Potrzebuje kierowcy.
-Aktualnie jestem u mojej mamy. Za jakąś godzinę powinnam być dopiero w Warszawie.
-To mogłabyś po mnie wstąpić? Jesteśmy na planie Młodych Wilków i wiesz jak zawsze trzeba było troszkę wypić - powiedział a ja słyszałam za nim tylko śmiechy.
-No to wpadnę po ciebie. Wyślij mi tylko adres sms'em.
-Dzięki młoda!
Zobaczyłam że Tymek się rozłączył więc włożyłam telefon z powrotem do kieszeni i zobaczyłam że Paulinka siedzi już grzecznie w siedzisku a mama coś do niej mówi.
-To mamo my już będziemy jechać.
-Dobrze. Jedź ostrożnie.
-Paa!
-Pa pa!
Usiadłam za kierownicą i odpaliłam samochód.
-To co malutka, jedziemy?
Usłyszałam tylko dźwięk jakiejś zabawki.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
To moja pierwsza książka i aż 612 słów w pierwszym rozdziale! Mam nadzieję że wam się spodoba <3
Buźka!