Mr. Mysterious (The Inexplicable Man)

CHAPTER 2: THE MAN ON THE RAIN

CHAPTER 2:       THE MAN ON THE RAIN 

        One time na papasok si Lia sa school, it's raining really hard. Malakas, madulas ang kalsada kaya hindi nya dinala ang car nya. Nagpahatid na  lang sya sa driver nila at  sinabing tatawag na lang sa bahay para magpasundo. The class was dismissed about 5pm but then Manong Johnny, Lia's driver made it at 6pm. "Maam pasinsya na pu ngayon lang aku dumating. trapik pu kase dyan sa pangalawang kanto bagu tong school mu, may banggaan kase. Mabilis daw magpatakbo yung driver e madulas ang kalsada. Madami pa tuloy nadamay.." palusot ni Manong Johnny.

        "Ah ganon ba manong johnny, kaya pala may cake ka pa dito sa likod ha, para kanino ba to? kay Inday?.."  irap ni Lia.

"Ah eh opo Maam sumaglit lang ako habang trapik kanina.." sagot nya.

        "Palusot ka pa Manong ha, buti good mood ako ngayon perfect ko kasi yung exam ko kaya hindi kita masusungitan. tara na at baka gabihin pa tayo may exam pa po ako ulit bukas. Tska pakihinaan po pala yung aircon I feel cold and I forgot my jacket." sabi ni Lia

        On their way home, nakatingin si Lia sa bintana ng kotse. "Ang lakas ng ulan, may bagyo ba Manong? Bagalan nyo po mag-drive... slowly but surely." tanong nya. "Meron po yata Maam suspended na po hanggang highschool eh, college lang ang may pasok. Dapat nga po pag ganyan pati college sinasama na nila.." sabi naman ni Manong. "Yan ang gusto ko sayo manong e may sympathy ka smeng college students e.." patawang sabi ni Lia. 

        Habang nakamasid si Lia sa patak ng ulan sa bintana ng kotse, nagulat sya ng biglang may tumapat sa bintana nya na lalaking basang basa.. tila may hinahanap. Sya naman ay nakatingin lang sa lalaki dahil tinted naman ang mga bintana ng kotse at hindi sya nito nakikita. Basang-basa na tila walang pakialam sa mundo kahit magkasakit pa sya. Nakauniform ito ng kulay blue. Alam ni Lia kung anong school iyon dahil malapit lang yun sa school na pinapasukan nya. Mabagal ang daloy ng traffic kaya twing uusad ang kotse nila, lagi silang natatapat salalaking yun. sa loob loob ni Lia,"Bakit parang bothered yung lalaking to?" Matagal din nyang pinagmasadan ang lalaki hanggang sa hindi na din sya nakatiis...

        "Manong pakitabi muna ng sasakyan. Nakita mo yung lalaking yun? Tapatan natin ulit bigay mo nlang tong payong ko kawawa naman e, basang-basa baka magkasakit pa yan mahirap na.." paawang sabi ni Lia.

        Nang makatabi na ang kotse, binuksan ng driver ang bintana nito para iabot sa lalaki ang payong. "Oh boy pinapabigay ng amo ko, basang basa kna daw bka magkasakit ka.."

        Tumingin ang lalaki sa kinaroroonan ni Lia. Tinignan sya nito sa mga mata, walang reaksyon. Inulit ulit ni Manong Johnny ang alok, "ano boy kukunin mo ba to? dali at aalis na kami ng amo ko." Matagal din silang nagkatinginan ng lalaki..

        Sa wakas nagsalita din ang lalaki at tumingin ulit kay Lia, "Okay lang ako Miss. Salamat na lang.." at bigla itong tumakbo at lumiko sa may kanto.

        "Ay pinapahiram na nga maarte pa!" sabi ni Manong Johnny

        "Oo nga Manong eh. Bahala sya, sya din naman ang magkakasakit hindi tayo. At least we've done our part na i-warn sya na wag magpaulan but he didn't listen.."sabi ni Lia. At last, nawala na ang traffic. Naialis na din kasi yung nagkabanggaang sasakyan na nag-cause ng traffic kanina.

        Pagdating sa bahay, nag-sauna agad si Lia dahil giniginaw sya. Habang nasa banyo, hindi nya maiwasang hindi maisip ang lalaki kanina. "Parang there's something in Him eh. Infairness kay kuya ha, gwapo sya. Kaso nagmamarathon sa ulan, ano kayang trip nun."  Natapos na syang maligo at pumasok na sa kwarto. Nagpahinga na si Lia dahil may gross lab exam pa sila bukas sa school nya...