Chapter Two

64 6 0
                                    

*Chapter 2*

Kinabukasan excited akong pumasok pero hindi ko muna sinabi sa mga kaibigan ko kung anong nakita ko at nangyare sakin kahapon. Niyaya ko sila nun awas na tumambay muna kami sa tapat ng school dahil nagbabakasakali ako na makikita ko sya ulit.

Mae:

Ano bang gagawin natin dito?

Risse:

May hinihintay ka ba?

Ekai:

Ha? Wala tinatamad pa naman akoong umuwi e mamaya na tayo umuwi masyado pang maaga.

Angel:

Excited kasi magpaawas si sir! Hahaha.

Trish:

Aba mabuti na nga yon kesa naman matulog na naman ako sa klase nya.

Hanna:

Angel bili ka nga ng yosi (Stick-o)

Angel:

Sya patak patak. Patikalan na naman tayo dito!

Risse:

Hahaha. Akala mo tatakasan e.

Cams:

Ekai, masakit ba?

Ekai:

Ha? Ang alin?

Cams:

Haha. Wala eto naman masyadong seryoso.

Ekai:

Akala ko naman kung ano. Hahaha.

~ Umalis na si risse at nakabalik kumaen na kami lahat lahat pero walang padin Kean na dumaan sa school namin. Tss, bat ba kase? Bat wala sya? Bakit ba talaga sya nagpunta dito kahapon? Bakit kase ako umaaasa? Hahaha. Huhuhu. Iyak tawa. Pag kauwe ko humiga ako agad sa kama parang tinatamad ako na pagod basta gusto ko i-relax yung katawan ko. Bigla kong naisip si Kean, baka kasi may inupload silang bagong vines o kaya nagtweet sya syempre gusto kong makita naeexcite ako pero bakit parang tinatamad ako? Napahawak ako sa leeg ko napansin ko yung kwintas na suot ko galing pa to kay ex. Oo sinusuot ko pa at yung ibang remembrance ayun nakatago pa. 3months palang kaming wala para sa iba matagal na yon pero para sakin hindi pa. Hindi ko naman pwedeng sabihin nakamove on na ko e kasi hindi naman yun ganon kadali tulad ng sinasabe nila. Hindi ko kailangan madaliin ang sarili ko baka lalo lang din akong masaktan sasabihin ko sa sarili ko na okay na ko kahit ang totoo hindi pa talaga. Madalas ako lang ang nakakaalam ng tungkol dito ayoko na munang ishare sa mga kaibigan ko hindi naman sa wala akong tiwala sa kanila pero hindi lang nila ako maiintindihan kasi hindi nila alam yung nararamdaman ko kasi wala naman sila sitwasyon ko e. Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito ngayon pero nacucurious lang ako sa tanong ni cams “Masakit ba?” ano kaya yung ibig sabihin nya?

*kriiiiiiiiiiing kriiiiiiiiiiiing*

Sino ba to? Grabe! Ginulat ako kung alam nya lang na nasa kalagitnaan ako ng pagiisip ng malalim e. Sobra sobra yung kaba nun puso ko ang bilis ng heartbeat ko -.- Di pa nakasave sa phone ko yung number nya, wala akong nagawa kundi sinagot ko nalang.

Ekai:

(Hindi muna ako nagsalita kinukutuban ko muna kung sya.)

0936*******:

(Aba walang balak umimik ang loko!)

Ekai:

HELLO! (para intense J )

0936*******:

Aray ko. Bakit ka ba nasigaw?

Ekai:

Why Can't It Be?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon