Bana Bırak Sevdayı

44.Bölüm 'Yiğit Kaleli'

Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.

Ve gönül Tanrısına der ki:
- Pervam yok verdiğin elemden;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden!

                               Cahit Sıtkı Tarancı

Test sonuçlarını almış eve gidiyordum. Kaleli ailesine yeni bir üye daha geliyordu, regli olmamın sebebi hormonsal dengelermiş. Doktor bunun olabileceğini ve 2,5 aylık hamile olduğumu söyledi. Tabi benim neden fark edemediğim malum.

Tahir ve ev halkı buna çok sevinecekti. Acaba kız mı? Yoksa erkek mi? Olacak, sanki ilk defa hamileymiş gibi heyecanlıydım. İki hamileliğimde malum pek hatırlanacak cinsten değil ama yine de olsun yavrularımın dünyaya geldiği bana huzur verdiği günleri unutmayacağım.

Kızlarla çarşıdan bir kaç parça bebek eşyası alıp onları orda bıraktım. Önce Asiye ablama sonra tüm aileye açılamam gerekiyordu.

Nefes: Ablaa nerdesin?

Asiye: Ne bağırıysun be hem küsüm ben sana!

Nefes: Ne ettim ablam yaa

Asiye: Evin en büyük kadınıyum diye ettinuz beni rahmetli Saniye Hanum kaçaysınuz?

Kollarımı omzuna atıp kendime çektim.

Nefes: yaa Asiye ablam olur mu öyle şey? Hem ayıp Saniye annenin arkasından konuşuyormuş gibi.

Asiye: Yoo konuşuyormuş gibi değil bas baya konuşayrum. Neyse ben sana küsüm ha o diğer eltilerinede küsüm.

Kollarımı ittirip saçlarını savurduğunda kıkırdadım. O saç savurma anca Mustafa Kaleli'ye söker Asiye reis. Bak bakalım nasıl ikna ediyorum seni..

Nefes: Valla diğer eltilerini bilmem Asiye abla ama beni..beni biricik ilk eltun..hamile eltinu affetmeyece misun?

Şiveme göz devirip omzunu silkti. O kadar kelime arasına hamileliği sıkıştırınca anlamamıştı demek. Ya da işine gelmemiştir Asiye reis bu.

Asiye: Affetmeyecum. Git Berrak ve Nazar'a elti ol sen.

Henüz belli olmamış karnımı okşayıp dudaklarımı büzdüm.

Nefes: Ha bu karnımda ki uşak içinde mi affetmessun?

Önce omzunu silkti, anlaması için 5 saniye veriyorum. 1..2..3..

Asiye: Neeee ula ne uşağı

Ooo Asiye reis üçüncü saniyede anladı.

Asiye: Nefes sen, tekrar, yani şu an

Kafamı salladığımda az önce bana küs olan ablam hızla kolları arasına çekti beni gözlerinden gelen yaşlar omzumu ıslatıyordu kesin. Böyleydi ablam Saniye anne öldükten sonra evin en büyüğü olarak kalınca 'bize Balım yeter ben yeğen seveceğim' demişti. Ve her hamilelik haberinde aynı böyle ağlamıştı.

Nefes: Ablam yeter da

Göz yaşlarını silip geri çekildi ah benim güzel ablam.

Asiye: Ha iyi tamam. Tahir'in haberi var mı?

Nefes: Yok işten gelince söylemek istiyorum. Aman bak abla ağzını sıkı tut.

Asiye: Ee iyi tamam hayde.