Το Καλοκαίρι πέρασε. Πήρες το πτυχίο σου και είσαι πλέον έτοιμη να ξεκινήσεις κάτι καινούριο. Θέλεις να βρεις δουλειά για αυτό και όλο το Καλοκαίρι δεν σταμάτησες να ψάχνεις. Τελικά βρήκες μία πολύ καλή και έκλεισες συνέντευξη. Ήσουν πολύ χαρούμενη μα και αγχωμένη.
Ξύπνησες λοιπόν και έκανες ένα γρήγορο ντους. Ετοιμάστηκες κι έφαγες ένα καλό πρωινό. Κοιτάχτηκες στον καθρέφτη και πήρες μία βαθιά ανάσα. Πήρες τα κλειδιά σου, άνοιξες την πόρτα και έφυγες. Ήσουν αγχωμένη μα πίστευες στον εαυτό σου και στις ικανότητές σου. Στη διαδρομή πήρες έναν καφέ και συνέχισες.
Φτάνοντας έξω από το μεγάλο κτήριο, το άγχος σου μεγαλώνει...
Πέταξες τον λιγοστό καφέ σου σε έναν κάδο απορριμάτων απέξω και μπήκες μέσα.
Είδες λίγα άτομα να πηγαίνουν μόλις στα γραφεία τους. Πλησίασες μία εργαζόμενη στην είσοδο και την ρώτησες για την συνέντευξή σου.
-Θα περάσετε στον επάνω όροφο είναι η πόρτα αριστερά. Θα περιμένετε όμως λίγο γιατί ο κύριος Seokjin δεν έχει έρθει ακόμη.
-Εντάξει, ευχαριστώ πολύ. Απάντησες ευγενικά και ανέβηκες επάνω.
Κάθισες σε έναν από τους καναπέδες ακριβώς έξω από το γραφείο. Σου φάνηκαν ακριβοί και αναρωτήθηκες πόσο καλά οικονομικά είναι η εταιρεία. Μετά από λίγο, ανεβαίνει ένα αγόρι και κάθεται δίπλα σου. Σκέφτηκες να του πεις καλημέρα μα σου φάνηκε απασχολημένος με το κινητό του.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ήσουν πολύ αγχωμένη για να ασχοληθείς μαζί του. Μια στιγμή, του πέφτει το κινητό καταλάθος στον καναπέ. Ήσουν τόσο αγχωμένη που τρόμαξες.
-Ηρέμησε... Σου είπε γελώντας.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
