5

2 0 0
                                    

Ik stop mijn vieze kleding in een plastic zak en hang mijn handdoek op. Een aantal kleine meisjes kijkt me giechelend aan, wachtend tot ik weg ga en ze verder kunnen kletsen. Buiten rennen een hoop kinderen, ze voetballen, spelen tikkertje of maken selfies. Langs de eetzaal zit een groepje op de banken een spel te spelen. Ik loop naar ze toe en ga op de leuning van een bank zitten. Het zijn vooral meiden van mijn eigen team, een paar jonge meisjes en Luuk. Ze spelen het spel '3 minuten'. Drie minuten lang mogen twee mensen om de beurt een vraag aan elkaar stellen die de ander moet beantwoorden. Eerst spelen Kate en Sarah, daarna Tessa en Sanne. Ze vragen naar elkaars eerste zoen, ex en roddels. "3,2,1 tijd is om." "Oké who's next?", vraagt Tessa. "Luuk en ik.", zegt Julie. Tot nu toe heeft Luuk alleen gekeken, wat hij eigenlijk wel prima vond, maar als je erbij zit moet je ook meedoen, zo zijn de regels. "Oké kom maar op." "Hoe oud ben je?", start Julie en Tessa zet de timer aan. "22, dat wist je al toch? Heb je een vriendje?", vraagt Luuk meteen terug. "Nee. Hoe lang heb je al een relatie?" "Drie jaar, exact. Heb je weleens een wedstrijd afgezegd omdat je een kater had?" "Ja. Was je vannacht alleen buiten?" "Ik heb wel iemand gezien en Patrick even natuurlijk. Heb je ooit iemand gepest?" "Nee. Heb je met Vera gepraat vannacht?", vraagt Julie en ze kijkt me met een gemene grijns aan. "Heel kort, elkaar goedenacht gewenst. Heb je een crush op iemand?" "Ja, dus je hebt niet met Vera gezoend?", gaat Julie verder. "Nee, ik geef alleen mijn vriendin een zoen. Heb je weleens een meisje gezoend?" "Nee, absoluut niet, gaat ook niet gebeuren. Wat vind je ervan dat Vera heeft verzonnen dat jullie hebben gezoend?" "Het is niet gebeurd, dus apart, ik weet niet waarom je zoiets zou verzinnen. Maar zo zijn pubermeisjes soms, beetje aandacht nodig.", lacht Luuk. Hij klinkt zo geloofwaardig! Ik begin te twijfelen of het wel echt is gebeurd. Is het niet te mooi om waar te zijn? "Ben je tegen mensen die gay of lesbisch zijn?" "Nee, maar ik zou het zelf echt niet kunnen. Een meisje heeft een jongen nodig." "Oké de tijd is om!", zegt Tessa. "Interessante ronde dit.", zegt Kate en ze kijkt afkeurend naar mij. "Ik moet even in de keuken gaan helpen, denk ik.", zegt Luuk en hij staat op. Julie duwt hem terug. "Dat kan niet. Je moet minimaal 1 ronde blijven nadat je zelf bent geweest, dat is een regel." "Oké dan. Wie gaat er nu?", zegt hij en gaat weer zitten. "Vera en ik.", zegt Sarah. Ik had het kunnen verwachten. Na Luuks verhaal te hebben gehoord willen ze mijn verhaal de grond intrappen. Voor mij is dit een goede kans om te achterhalen waarom ze mij niet willen geloven. Sarah is een meeloper van Julie, terwijl ze zonder haar heel aardig is. Ik ben benieuwd of ze ook haar eigen mening kan geven als Julie erbij is. "Oké zet de timer maar aan. Wanneer is je relatie uitgegaan?", begin ik. Ik hoorde Sarah gisteren vertellen tegen Tessa dat haar relatie uit was, maar meer van hun gesprek kon ik niet verstaan. "Vorige week vrijdag, ik betrapte hem op vreemdgaan, dus maakte ik het uit. Heb je vaak realistische dromen?" Beginnen ze daar weer over. "Af en toe, maar ik onthoud ze nooit. Ben je nog boos op je ex?" "Meer op die trut die het waagde om hem te zoenen. Wanneer heb jíj voor het laatste gezoend?" Ik kijk Luuk aan. Zijn blik vertelt me niks en ik besluit om hem niet te sparen, hij had me al iets duidelijk kunnen maken, dat hij wil praten en dat hij weet dat het echt was. "Vannacht, rond 4 uur. Mis je je ex? Of een andere jongen?" "Die trut mag hem hebben. Wat hebben Luuk en jij vannacht allemaal meegemaakt, volgens jou?" Luuk kijkt me nog steeds droog, bijna nieuwsgierig naar mijn verhaal, aan. Is hij het gewoon vergeten? Ik vertel het verhaal, precies zoals het is gegaan. Luuk schiet in de lach. Hij maakt me gewoon belachelijk! Ik vraag snel verder. ''Ben je jaloers?" "Jaloers? Op jouw creativiteit misschien. Wat een verhaal. Maar lieve schat, niemand gelooft het. Waar kom je morgen mee aan? Dat je vannacht naar de maan bent gevlogen en aliens hebt ontmoet?" Iedereen begint te lachen. Wow Sarah, dit had ik niet uit jouw mond verwacht. "Ik heb niks verzonnen, was het maar zo, dan kon ik dit alles tenminste vergeten.", roept ik kwaad. "Misschien is het maar beter om nu te stoppen voor deze ronde. Ik denk dat dat beter voor jou is, Vera.", zegt Luuk lachend. "Tegen de regels in, maar goed het moet wel leuk blijven hè?", grijnst Julie. Ik voel tranen opkomen en ren snel naar de buiten. Iedereen is naar binnen gegaan omdat het regent, ik ga onder het afdakje op de grond zitten, ik trek mijn knieën op, leg mijn gezicht in mijn handen en begin te huilen. Waarom geloofde ik dat het echt waar was? Natuurlijk is dit allemaal veel te mooi. Alles klopte aan die nacht en dat hoort niet in mijn leven. 

Te mooi om waar te zijnWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu