Farkında olmadan arabayı öğle hızlı kullanıyordu ki Muzaffer..
Ani bir frenle durdurur . Nefes alamadığını hiss eder, kendini arabadan dışarı atar .. Gömleğinin üstten iki düğmesini açar.. derin derin nefes almaya başlar. Bir kaç dakika sonra az da olsa kendine geldiğini hiss eder... Arabaya biner, kapıyı kapatıp arkasına yaslanır..Gözlerini kapatıp tekrar açar. Ceketinin cebindeki mektubu çıkarır .. öylece bakışır yazılan tek kelime ile, kötü olur, çok kötü olur. Ne yani bu kadar kolay mıydı?, Tek kelimeye, bitti kelimesine sığdırıcak kadar kolay mıydı?
M: Hayır.. olamaz, bu kadar kolay olamaz
Gözleri dolu dolu konuşuyordu. Tekrar mektubu cebine koyar.. İki eliyle direksiyonu tutar, başını ellerinin üstüne bırakır
M: Sen hiç sevmedin mi beni?, beni sadece bitti kelimesine nasıl sığdırdın?.. ben seni canımdan çok severken...
Başını kaldırır, elinin tersi ile gözünden akan yaşları siler
M: Bittmedi.. Bitemez.. Bitmeyecek. Bulucam seni. Kendin söğleyeceksin.. böyle yazıya sığdırıp kaçıp gitmekle olmuycak
Arabayı hızla sürüp gider...
Gideceği yere vardığında öğlendi artık...
Bavulunu dolaba yerleştirir, yatağın üstünde oturur. Etrafa bakar, yüzünde hüzünlü tebessüm vardı.
Hep aynı odada kalıyordu buraya geldiğinde. Her kaçmak, uzaklaşmak istediğinde buraya geliyordu.. ve bura da çok iyi geliyordu ona ..
Buranın havası, ormanı, daha çok ta göl kenarında zaman geçirmesi.. Ama bu sefer başkaydı , bitti dediği adamla gerçekten bitirmek istiyormuydu?, düşünmemeye çalışır.. Hırkasını alır üstüne, odadan çıkar..
Son hastası çıktıktan sonra ,hemen telefonu alır Nefiseyi arar. Ama yok hala kapılıydı. Defalarca aramıştı telefonu kapalıydı .Ceketini alır hızla odadan çıkar
2 gün sonra
A: Geldim.. geldim
Kapı çalınyordu
Kapıyı açınca karşısında Muzafferi görür.Gözlerini devirir, kapıyı kapatmak ister. Muzaffer hemen kapıyı tutar
M: Lütfen
Aslıhan kapıyı yavaşca açar ama kapının önünden çekilmez .Ellerini göğsünde birleştirir, karşısında durarak .. yüzünde sert ve ciddi bir ifade vardı
A: Ne var?
Muzaffer başını öne eğerek konuşmaya başlar
M: Rahatsız ediyorum farkındayım ama meraktan ölüyorum. İki gündür haber yok, telefonu kapalı..
derin bir nefes alır, başını kaldırıp Aslıhana bakar
M: Nerde Nefise?, Lütfen.. lütfen söyle
Aslıhan sinirli bakışlarla
A: Merak etme, niye merak ediyorsun?, Senin yüzünden gitti zaten
Sakince konuşuyordu Muzaffer, gözleri de dolmuştu, sesi titreyerek
M: Nasıl merak etmiyim?.. ben onu çok seviyorum.. Ben.. ben bilerek, isteyerek ona zarar vere bilirmiyim?
Aslıhan hiç bir şey söylemeden dinliyordu.. Halini görünce bir az yumşar gibi olur. Çünki hiç iyi görünmüyordu. Heleki titreyen sesini, dolan gözlerini gördükten sonra..
M: Vermem .. inan bana kendi canımı veririm onun için .. ama onun saçının tek teline zarar vermem ben .. Tamam sorumsuz davrandım biliyorum.. ama böyle olucağını bilmiyordum ki, bilsem yapmazdım ..
Başını yukarı kaldırır gözlerinden yaş akmasın diğe, aladığı belli olmasın diğe
Aslıhanın sert yüz ifadesi kaybolur .. ama yine de yumşak davranmaz
A: Bitti mi söyleyeceklerin
Muzaffer yukarı kaldırdığı başını indirir, ıslak kiprikleriyle Aslıhana bakar
M: Nerde şimdi?
Aslıhan kararlı ses tonuyla
A: Bilmiyorum
