Muzaffer bi cafe de oturmuş saatine bakar.. sonra tekrar dışarı bakar.. tam bu sırada karısına bi kadın oturur.. muzaffer bakışlarını ona çevirir
M:nerdesin sen baldız saate bak aslıhan gözlerini devirdi
A:birincisi baldız demekten vazgeç.. ikincisi isim vardı telefonda da söyledim muzaffer yerinde diklesir
M:baldız değil misin.. yoksa sen uveysin de ben mi bilmiyorum aslıhan sinirle bakar
A:ne diyeceksen de sinirleniyorum bak muzaffer ciddilesir
M:nefise aslıhan da ciddilesir
A:bisi mi oldu nefiseye muzaffer başını olumsuz anlamında sallar
M:aslıhan.. nefise ne yaşadı da bu hale geldi.. evet artık konuşuyor tamam ama nefise de daha fazlası var aslihanin da yüzü değişir bakışlarını kaçırır anında gözleri dolar.. muzaffer aslihanin değişen yüzüyle anlatacaklarını daha da merak eder biraz aslıhan a doğru eğilir
M:iyi misin aslıhan başıyla onaylar
A:iyiyim de nerden çıktı şimdi bu konu muzaffer geriye yaslanir
M:aslıhan ben nefisenin sevgilisi olduğum gibi doktoruyum da.. aslıhan haklısın dermiş gibi bakar
A:bunu nefiseye sordun mu muzaffer gözlerini devirir
M:hemde kaç kere.. hep bi yolunu bulup kaçmayı başardı.. kacmasa da anlatmıyor zaten.. ( dikkatle ve ciddi bi sekilde bakar aslıhan a) bende belki sen anlatırsın diye düşündüm aslıhan tereddutle bakar
A:yani muzaffer bunu nefiseden dinlesen daha iyi olur muzaffer artık sinirlenmeye başlar biraz sesini yükselterek
M:ne yaptı bu adam nefiseye ne !.. ne saklıyorsunuz benden aslıhan sakin ses tonuyla
A:sakin olur musun muzaffer burnundan soluyordu
M:sakin mi olayım.. sakin öyle mi.. ( sinirle yerinden kalkar ) ya ben sevdiğim kızın her gözünün içine baktığımda o korkuyu görmek istemiyorum.. nasıl davranacağımı şaşırıyorum artık.. ben sevdiğim kızın karşısında aciz kalmak istemiyorum.. anlayın artık şunu anlayın be ! aslıhan derin bi nefes alıp yerinden kalkar muzafferin yanına gelir
A:tamam sakin ol.. herkes bize bakıyor.. lütfen sakinleş muzaffer sinirle etrafına bakar yüksek sesle
M:ne bakıyorsunuz dönün önünüze ! bi adamla göz göze gelir olanca siniriyle
M:dösene lan önüne.. dön ! adamın üzerine yuruyecekken aslıhan durdurur
A:muzaffer tamam dedim.. hadi gel daha sakin bi yerde konuşalım muzaffer aslihanin yanından geçip adama yaklasacakken aslıhan kolundan tutup cekistirir
A:yürü hadi yürü birlikte çıkarlar kafeden.. sahil kenarına gelirler bir bankta otururlar
M:anlat dinliyorum aslıhan denize bakar gözlerini muzaffere çevirir
A:üniversite zamanlarında tanışmışlar.... aslıhan anlattıkça muzafferin içi paramparça olur.. yer yer karşılıklı ağlarlar.. muzaffer aslıhanın anlatiklarini gözünde canlandırınca öfke den deliye döner.. aslıhan muzafferin yüzüne bakmadan
A:o olaydan sonra da nefiseyi kaybettik durur muzaffere bakar hüzünle gülümser
A:taki sen hayatına girene kadar muzaffer de aslıhanın bu sözüne gülümser
A:sayenizde doktor bey.. sayenizde.. akşamları kabuslarla.. gündüzleri her an o gelecek korkusuyla.. bırak sokağa çıkıp dolaşmayı evin içinde bile tek kaldığında korkudan ağlayan kardeşimi hayata döndürdün.. yaptığın herşey için ne kadar teşekkür etsem az kalır muzaffer göz kırpar
M:görevim baldız.. teşekküre gerek yok aslıhan sinirle gözlerini devirdi
A:bi de bu var dı dimi muzaffer başıyla onaylar aslıhan merakla
