Bu Gün Ölüm Günün, İyiki Doğdun

Peri kızı

Multimedya: Akın (Asya'nın kardeşi)

Bizden bir açıklama bekliyorlarmış gibi bakıyorlardı
Ben de onları daha fazla bekletmeden konuşmaya başladım  " merhaba, ben Asya'nın arkadaşı Mara, biz Asya ile çok yakındık onun vefatı beni derinden sarstı haftalar boyu üzüntüm beni günden güne daha da yaraladı ve en sonunda sizi ziyaret etmenin iyi olacağını düşündüm. Sizleri bu kadar beklettiğim için çok üzgünüm". Annemin gözleri bir anda doldu ve bana sarılıp kokumu içine çekti titrek sesi kulaklarımı doldurdu "aynı kızım gibi kokuyorsun, Asyam kokuyorsun" annem çok özledim seni bende kollarımı ona doladım hemen sonra gözlerim maviş gözlü kardeşime takıldı "benimde sarılmama izin var mı ablamın kokusunu almak istiyorum" gülümseyip kollarımla sardım onu mavişim benim annemin sesini duydum "sende gir içeri oğlum kapıda kalma" bulut başını sallayıp içeri girdi
Çiçeğimin yanına gidip onu kokladım benim diktiğim çiçek belki de anneme ve kardeşime bıraktığım en güzel Emanet budur "bunu Asya dikti değil mi okulda bahsetmişti bana" enneme ve kardeşime döndüm mavişim cevap verdi "evet ablam dikti" ona gülümsedim annem bana dönerek konuştu "çay içmez misiniz çocuklar ?" Tam ben konuşucaktim ki bulut lafa atladı "teyzeciğim biz daha sonra tekrar gelsek olur mu uğramamız gereken bir yer var da?" Annem muzip bir şekilde ben ise  gözlerim dolu bir şekilde Bulut'a bakıyorduk bulut benim o şekilde baktığımı görünce üzülür gibi oldu ama hemen anneme döndü " tabi evladım ama gene gelin olur mu Asya kokulumu benden uzak tutmayın" annem bana dönerek yaklaştı ve kokumu içine çekerek bana sımsıkı sarıldı kulağıma ise Asyam , Asya kokulum diye fısıldadı çok üzülüyordu canımın ciğeri sonrasında ise kardeşime sarıldım "annenin hep yanında ol tamam mı ufaklık, onu yalnız bırakma" deyip kumral saçlarını okşadım " tabiki de hep yanında olacağım onun hem ben büyüdüm 15 yaşındayım küçük değilim annemi korurum" onun bu sözleri üzerine sadece gülümsedim küçük kardeşim büyümüşte adam olmuş ha demek "hadi Mara gidelim artık, hoşçakalın teyzeciğim sende kendine dikkat ufaklık"- "hoşçakalın evladım-"- "hoşçakalın abi". Bahçeden çıkıp motoru park ettiğimiz yere doğru yürümeye başladık, motorun yanına gelinceye kadar tek kelime dahi konuşmadık aynı zamanda gözlerim hayla doluydu motorun yanına varınca durduk tam binecektim ki eliyle çenemi tutu "seni annenlerin yanından erken alarak üzdügümü biliyorum ama orada da dediğim gibi uğramamız gereken bir yer daha var, hadi şimdi kaskını tak ve motora bin" sadece başımı olumlu anlamda salladım ve dediklerini yaptım.
Motoru durdurduktan sonra kaskı çıkardım ve etrafıma bakıp göz gezdirdim burası orası, o kafe poyrazın her zaman geldiği ama benimle hiç bir zaman gelemediği kafe içten içe hissediyordum benden utandığını benimle birlikte bir yere oturmaya gidemicek kadar utanıyordu benden, onun için yeterince güzel değildim bunları düşünürken yine gözlerim dolmaya başladı "hey yapma böyle seni buraya ağla diye getirmedim" ona bakıp kaşlarımı çattım "ben ağlamıyorum bi kere hem niye getirdin beni buraya o zaman"? Hafif gülümseyerek konuştu "poyrazın seni ne kadar düşündüğünü ve önemsediğini görmek için tabii, yani yani daha doğrusu eski seni ne kadar önemsediğini." Ona şaşkınca baktım neden bunu öğrenmek istiyordu ki? Her neyse bunu daha sonra sorarım diye kafama not ettim çünkü açıkçası bende merak etmeye başladım beni ne kadar önemsediğini.  "Peki bunu nasıl sağlıcaz bay çok zeki?" Bu sefer sırıtarak konuştu"basit, onun olduğu masaya doğru yürüyeceksin ve tam yanından geçerken cüzdanını düşüreceksin oda nezaketlik yapıp senden önce alacak cüzdanı ve sana verecek sonrası ise sende ona istediğini Sor" uha bu çocuk cidden zeki ama bir sorun vardı "iyi de ben nerden giricem konuya ve ne sorucam?" Bana göz devirdi "hadi ama Mara sen zeki bir kızsın ne soracağını bilirsin" ellerini omuzlarıma koyarak devam etti "hadi kızım sana güveniyorum" bu sözleri göz devirmeme neden oldu o ise tekrar sırıttı. Sevdiğim aşık olduğum çocuğa doğru yürüdüm işte orda her zaman ki masasında oturuyordu , hadi Mara, hadi kızım yaparsın sen.