| 23 Aralık 2016 - Cuma |
Bugün yine onu gördüm. Arkadaşlarıyla yemekhanedeydiler. Biri ona seslendi. Adı Mina'ymış. Ne güzel bir isim değil mi~
Onu sevdim.
Söylesem mi?
Ayrıca ceza aldığımda onu izleme fırsatı buldum. Dersleri beden eğitimiymiş. Spor salonunda bir ders boyunca onu izledim. Fark etmiş midir acaba?
Beni kurtarmasını anlatamayacak kadar mutluyum. Hemen yatacağım yoksa heyecandan ölürüm.
Yarını iple çekiyorum.
| 3 Eylül 2018 |
Mina okuduklarına inanamamıştı.
Sevdiği, elinden düşüremeyecek kadar önem verdiği defterine yazdığı kız oydu.
Gözlerinde yaşlar biriktiğini hissetti.
Taşıyamadı, ağır geldi.
Yavaş yavaş düşmelerine izin verdi.
Gözyaşları pembe yanaklarından süzülürken JungKook'un yüzüne baktı.
Şimdi olduğundan daha güzel geliyordu gözüne.
Yakında, çok geç olacaktı belki de.
| 23 Aralık 2016 - Cuma |
Sabah, sinir bozucu alarm sesi odanın dört bir yanını sarmıştı.
Gözlerini henüz doğru dürüst açamayan JungKook alarmı kapatmak için telefonunu eline aldı. Saati görür görmez gözleri fal taşı gibi açıldı. Geç kalmak üzereydi.
Üzerine çizgili tişörtünü geçirip dişlerini fırçalamaya başladı. Bir yandan da çorabını giyiyordu.
Henüz hissettiği duygulardan emin olmasa da, hoşlandığı kız onu kötü bir şekilde görsün istemiyordu.
Pantolonunu geçirip saçlarını taradıktan sonra hızlıca aynada kendine göz attı. Fena görünmüyordu.
Sonuçta o Jeon JungKook'tu değil mi?
Dalga geçiyorum.
O sıradan bile denemeyecek bir çocuktu. Görünmezdi.
Kimse onu tanımaz, o kimseyi tanımazdı.
Birkaç arkadaşı dışında kimsesi yoktu.
Ailesi... Onlar da pek farklı değildi.
Ama o bunlara rağmen güçlüydü.
Şimdi ise o güçlü çocuk çantasını sırtlamış, hızla okula koşuyordu.
Fazlasıyla geç kalmıştı hazırlanırken.
Bilin bakalım ilk ders neydi?
Matematik...
Derslerine Bayan Choi giriyordu. Kendileri, ceza ve ödev konusunda fazlasıyla cömert ama nota gelince bir o kadar cimri olan bir öğretmendi.
JungKook nefes nefese sınıfa girdiğinde öğretmeninden özür dileyip yerine geçecekti ki duyduğu sesle irkildi.
- Jeon JungKook!
Yutkunup sesin geldiği yöne döndü. İşte şimdi hapı yutmuştu. Bayan Choi geç kaldığını fark etmişti.
- E-evet efendim?
Öğretmen birkaç adım yaklaşıp kulağını kavradı. Bütün sınıf gülüyordu.
- Nerede kaldın sen? Hem izin almadan ne hakla sınıfa girersin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm Afraid | JJK
Fanfiction❝Korkuyorum, seni sevdiğimi söylemekten. Hayatını mahvetmekten korkuyorum.❞