REVENGE 7

30 2 0
                                    

Ang bilis lumipas ng mga araw. Huwebes ngayon. Nandito ngayon ako sa room. Ang boring ng Physics teacher namin. Hindi na ako makaconcentrate. Buti pa sila Tyler at Mich sa likod masayang nag-uusap.

"Psst...Ethan!"

Huh? sino yun?

"Hoi! Ethan!"

Napalingon ako sa likod dahil doon nanggaling ang tumatawag sa kin.

Tss.. sila tyler lang pala.

"Oh bakit?"

"Wala, gwapo mo."

"Tanga!"

May ibinato silang papel.

"Ang boring ni ma'am."

Haha:) tanga talaga mga taong to. Ginuhit pa pati mukha ni ma'am.

"Aray!" bulong ko.

Binato na naman nila ako ng papel.

"Pfft .. hahaXD."

Oppss.. napalakas yung tawa ko nakatingin kasi sila sakin.

"Mr. Cai.. bakit ka tumatawa?"

"Ma'am wala po."

ehh sino bang di matatawa, ginuhit lang naman nila si ma'am na may sungay tapos nilagyan nang 'I'm boring'.

Natapos na ang klase at makikipag kita ako kay Leysley.

****************

"Oh Flint nandito ka na pala."

"Leysley bakit mo ako pinpunta dito?"

"Ahm.. Flint.. sinasagot na kita."

loading....loading...

Wtf.. sinasagot na niya ako!?

"Leysley ..."

"Oh bakit parang di ka masaya?"

"Hindi masaya ako nagulat lang."

Niyakap ko siya.

"Leysley, salamat. I love you."

"Love you to flint."

yes kami na ni Leysley.. Ang saya ko. Sobra.

*************

Kinabukasan.

"Oh! Ethan ang saya mo yata ngayon."

"Mich kaw pala."

"Oh,ba't parang abot langit ang ngiti mo ngayon."

"Sinagot na kasi ako ni Leysley."

"Ahhh.... ganun ba. Congrats."

"Thanks, Mich."

"Pero Flint wag mo siyang masyadong pagkatiwalaan."

Sabay alis niya.

Anong ibig niyang sabihin?

Bakit di ko dapat pagkatiwalaan si Leysley??

**************

Mich P.O.V

Sila na pala.

Yan ang mga salitang nakatatak sa isip ko ngayon. Ang sakit sobra.

Iniisip ko kung hindi sana nangyari ang aksidenteng iyon malamang ako siguro ang mahal niya ngayon.

Hayyy... Sana maalala na niya ako.

Nakaramdam ako ng mainit na tubig mula sa aking mga mata.

Napaluha pala ako.

Ilang taon na ang lumipas. Siya at siya pa rin. Umalis ako sa pinas para lang makalimutan siya ang mga nangyari pero parang wala lang. Umuwi ako pero nilalayuan ko siya. Pero ang tadhana ang pilit na naglalapit sa aming dalawa.

Nasa kalagitnaan ako ng pageemote ko ng may kumatok sa kwarto ko.

"Pasok."

"Michelle , sila na.."

"Alam ko." yun lang ang naisagot ko sa kanya.

"Michelle alam kong may nararamdaman ka pa sa kanya pero please naman kahit saakin lang ipakita mo kung ano talaga ang nararamdaman mo. Huwag mong itago."

Nginitian ko lang siya sabay sabing,

"Tyler nakamove-on na ako di ba."

"Michelle..."

Binigyan ko siya ng aking pinakamatamis na ngiti.

"Huwag mo kong alalahanin."

Ngumiti siya.

"Sige alis na ako."

Pag alis ni Tyler tsaka pa ako napaluha. Ang hirap itago ng nararamdaman mo. Pero dapat ipakita ko na hindi na ako naaapektohan.

Sana kayanin ko nga.

(to be continued...)

The Revenge of the Nerd slash the Campus PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon