FINDING MR. SOULMATE (complete)

CHAPTER 11: BE MINE AGAIN

ALLYSSA POV

Excited na akong pumasok ngayon, hindi ko na inabalang gisingin yung tao sa bahay. maaga ako ngayon dahil pupunta pa ako sa mall o kung saan pwedeng makabili ng school supplies, hindi kasi ako nakabili kahapon eh! Dadaanan ko na din kasi ung dalawang lokarete, para may kasama akong pumasok sa school.

Pagkapasok palang namin tinginan na lahat!

Ano ba yan?

ngayon lang sila nakakita ng ganito kagandang nilalang. echos ko noh!

hahaha! hindi naman, talagang maganda lang ako. hahaha epic.

masaya ako, gusto kong makita yung reaksyon 'Niya' sa pagbabago kong ito.

pumasok na ako sa room,lahat sila gulat at hindi makapaniwala.

"ly!...." malakas na sigaw ni Mea.

bigla naman niyang pinisil yung mukha. Nakalimuta ko siyang ikwento sa inyo, isa siya sa mga kaklase ko noon. masyahin ay mali pala isa rin sa mga baltiking taong nakilala ko.

gusto kong magsalita pero hindi ko kaya, grabe naman tong babaeng toh!

waaahhh!

nandito na siya, kaso parang wala naman siyang pake kung nandito na ako ngayon. Hindi niya man lang ako matingnan, busy siya sa pakikipag-usap sa mga barkada niya.

psshhh!

kainis naman toh!

very disappointed ako, as in very very very disappointed... dagdagan niya pa ng sampung beses o isang daan.

hay naku hayaan na, ayaw kong masira yung araw ko dahil sa kanya.

hanggang sa dumating na yung guro, at pinakilala ako... everyone welcome me except him >_<

hanggang sa natapos na rin ang klase, sobrang saya ko may halong lungkot. kung ganun ibig sabihin wala rin pala siyabg paki...

hindi muna ako umuwi kasi may ibibigay pa daw sa akin si maam. kaso sobrang tagal eh, naka-uwi na nga sila cath at alanis. Halos thirty minutes na akong naghihintay...

i sigh

"tulala ka?" may isang boses na nanggaling sa likod ko.

"oh! ano rin?" mataray na sabi ko. badtrip ako

"wala, im just curious." sabi niya at lumapit sa akin

hindi na ako nagsalita.

"kung hinahanap mo si maam, umalis na siya." sabi niya

tumayo na ako at hindi pa rin nagsasalita, pero hinila niya ako sa braso.

damn its....

"tara, puntahan natin siya." sabi niya at hinila na ako

ano ba yan?

bakit ba niya ako pinapansin? nakakalanghiya naman eh!

as WTF...

i sigh

"sit" sabi niya...

wow! ganun na ba kapreoccupied masyado ang utak ko para hindi ko maramdaman na nandito na kami.

tinignan ko nalang siya.

"ano? tara na para maka-uwi ka na, uts getting late." sabi niya

"bakit ba?" tanong ko

"bakit kailangan ba lahat ay may sagot?" sabi niya.

kakainis naman hindi maspell yung ugali, mas malala pa sa babae.

"would you please leave me alone" sabi ko at umalis na

pero hinigit pa rin niya ako.

damn nakakailam na siya

"sorry kung nagawa ko yun sayo noon, please kalimutan na natin yung nakaraan." sabi niya

"and please be mine again." hindi ko na narinig yung last line na sinabi niya kasi pinaandar niya na yung motor.

hindi ko na rin napaulit dahil umalis na siya.

ano ba yan?

nagalit ata?

AN: sorry too short...

hope you like it.