Sonsuzum

Beni Bırakma

Zeynep'i hastaneye yetiştirmiştim fakat ağır yaralı olduğu için bayılmıştı onu böyle bile görürken ölüsünü görmek benim hayata karşı yeniden ölmemi sağlardı o benim hayatıma girdikten sonra bir çok şey değişmişti ben artık hayatı iyisiyle kötüyle kabullenebiliyor ve yıkılmayan bir şekilde ayakta kalabiliyorum çünkü kahküllümün varlığı bile bana güç vermeye yetiyor.
  Zeynep şuan ameliyattaydı o ameliyattayken ben de Berra kaşarını öldürecek ve onu cehennemin en dibine göndereceğim bu yüzden hiç vakit kaybetmeden arabama binip telefonumu elime alarak Berra kaşarını aradım bir kaç çalıştan sonra telefon sonunda açılmıştı.Sinirli bir şekilde ilk önce ağzıma gelen herşeyi saydırdım sonra ben durdum ve o konuşmaya başladı "Sevgilin ölüm döşeğindeyken sence senin bana böyle sövmen doğru mu?" dedi ve benim cevap vermemi bekleyerek sustu ve ben konuşmaya başladım "O senin yüzünden o halde ve ben senin öldüğüne emin omadan sana işkence yapmaya bırakmayacağım her gün yavaş yavaş ölmeni izleyeceğim her gün acı çekerek ölmeni izlemek ben dışındaki tüm insanların sevineceği bir şey olacak bu sefer elim dolu geliyorum bence dikkat etmelisin." ben bunları söyledikten sonra telefonunu kapatmıştı korktuğunu her halinden anlayabiliyordum.
   Hemen Ceyhan'ı arayıp depo gibi eski bir yer ayarlamasını ve istediğim bir kaç kesici aleti oraya koymasını istedim.Ceyhan yeri ayarlamaya çalışırken ben de yine Zeynep'i merak edip arabadan inip hastaneye gittim ameliyatı bitmişti fakat durumu pek iyi olmadığı için yoğun  bakıma alınmıştı yoğun bakımın önündeki camdan o küçük meleğimi seyrediyordum öylece uyuyordu onu böyle görmek beni perişan ediyordu ona ne zaman bir şey olsa hep kendimi suçluyordum şimdi de suçlu olan bendim eğer ona inansaydım bana berrayı gördüğünü söylediğinde o an berrayı yok ederdim ve bunlar yaşanmamış olurdu gözlerimdeki yaşlar birbir yere düşüyordu ne düşüneceğimi veya onu nasıl iyileştirebileceğimi bilmiyordum bugüne kadar hep sevdiğim ve sevgisine sonsuz güvendiğim insanların gözün önünde yitip gitmesini gördüm işte her gece bu yüzden ağlarım onları düşünürüm şuan cennette huzurlu uyuyabiliyorlar mı diye düşünüyorum ama hayır aynı şeyi Zeynep içinde düşünmeyeceğim çünkü o ölmeyecek hissediyorum yeniden o güzel gözleriyle bana bakabilecek ben yeniden onun o güzel kahkülleriyle oynayabileceğim yeniden ona sarılıp kokusunu içme çekebileceğim bunların hepsini biliyorum.Ben bunları düşnürken düşüncelerimi bölen telefonumun sesi oldu yoğun bakımdan biraz uzaklaştım ve telefonumu açtım "Dostum mekanı ayarladım istediğin malzemeleri de koydum eğer hazırsan mükemmel zevkli oyunumuza başlayabiliriz." dedi ceyhan ben de ilk kötü kahkahamdan atıp konuşmaya başladım "Teşekkkür ederim dostum evet oyunumuza başlayabiliriz şimdi sen Damla ve Betülü ara onlara attığım plana göre ilerleyip Berra kaşarını kaçırıp ayarladığın yere getirsinler ve onu sağlamca bağlayıp beni arayıp mekanı bana tarif et dostum." dedim o da beni onayladıktan sonra telefonu kapattık.
  Birden hemşireler yoğun bakıma koşmaya başladı.İçimdeki ses çok kötü hissettiriyordu hayır yine aynı şeyi yaşamak istemiyorum yine üzülen ağlayan hayatı berbat olan birine dönüşmek istemiyorum sevdiğim kadının gözümün önünde ölmesini hiç ama hiç istemiyorum.Hemen yoğun bakıma doğru koşmaya başladım doktorlarda birazdan gelmişti ve şuan elektroşokla onu hayata geri döndürmeye çalışıyorlardı doktor elektroşoku daha fazla bir doza çıkarmalarını söylemişti ama ne kadar uğraşsalarda işe yaramıyordu sevdiğim kadın elimden kayıp gidiyordu ama hayır bir kez daha sevdiğim birinin benim yüzümden ölmesine izin vermeyeceğim.
  Hemen yoğun bakım odasının kapısından girdim doktorlar ve hemşireler ne kadar benim çıkmam için beni itikleseler de umursamadım ve ne kadar bunu yapmak istemesem de Zeynep'in kalbine yumruk attım sonra da o güzel dudaklarından öptüm belki de bu onu son öpüşümdü gözlerimden yaşlar teker teker akıyordu ağlamaktan ne kadar nefret etsem de bunu umursamıyordum çok geçmeden bir hemşirenin hastanın durumu stabil demesiyle gözlerimi açıp kalp atışlarının olduğu makinaya baktım Zeynep benim biricik sevgilim beni bırakmamıştı.
  Ona bakarak içimden şunları söyledim "Söz veriyorum sana bir daha zarar gelmesine izin vermeyeceğim seni daima koruyacağım ve o pisliği süründürerek öldüreceğim."