High Standards

5."ΑΛΛΑΓΉ ΠΟΡΕΊΑΣ"

Εκείνη την μέρα η τυπικότητα στη συνεργασία τους είχε περάσει σε άλλο  επίπεδο.

Δύο εβδομάδες αργότερα...

Κι η Κλειώ δεν άφηνε κανένα περιθώριο οικειότητας στον Χάρη κι εκείνος από πείσμα την είχε λιώσει στη δουλειά και στην αγγαρεία.
Δεν μπορεί σκέφτηκε,θα λυγίσει, κάτι θα πει.Ακομα κι ένας τσακωμός μαζί της θα ήταν κάτι,μια αντίδραση γιατί αυτή η απάθεια της τον τρελαινε....
Οποία προσπάθεια κι αν έκανε για να την πλησιάσει, εκεινη σηκωνε τοίχο κι ο Χάρης τρελαινοταν ακόμα περισσότερο.Την ήθελε,πάντα την ήθελε,αλλά η επιπολαιότητα του και η τότε ηλικία του τον έσπρωξαν μακριά.
Ήξερε ότι αν δεν έφευγε θα κατέληγε παντρεμένος μαζί της πολύ σύντομα,όχι ότι αυτό ήταν κακό,απλά η σκέψη της δέσμευσης τον τρόμαξε και τον έσπρωξε να κάνει ότι έκανε.
Τώρα όμως ήταν εδώ και αφού η μοίρα τους τα έφερε έτσι θα φρόντιζε να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία.

Αυτό που δεν ήξερε είναι ότι όλη αυτή την ένταση,η Κλειώ την έβγαζε το βράδυ στο Μάνο.

"ΜΆΝΟ......."

Φώναξε καθώς άνοιγε την πόρτα του σπιτιού.

Το κεφάλι του Μάνου ξεπρόβαλλε από την κουζίνα.

"Τι έπαθες πάλι;"

"Γλυκό..... γρήγορα"

Πέταξε τα πράγματα της στον πάγκο της κουζίνας και σωριάστηκε στον καναπέ.

"Τι σου κάνε πάλι;;;;"

Της είπε ο Μάνος δίνοντας της ένα κουτί με παστες κι ένα κουταλάκι.

"Τελείωσε το προφιτερόλ;;;"

Τον ρώτησε πανικόβλητη.
Ο Μάνος δυσανασχετωντας έκατσε δίπλα της

"Το καταβροχθισες χθες....
Τρωγε τώρα και λέγε τι σου έκανε σήμερα..."

"Τον μισώ..."

Είπε τρώγοντας άλλη μια κουταλιά απ'το γλυκό της.

"Ναι καλά κι εγώ είμαι αστροναύτης"

"ΜΆΝΟ!!!"

"
Εντάξει σκάω, λέγε.."

"Ένα θα σου πω....15 σοκολατάκια έφαγα σήμερα"

Ο Μάνος χαχανισε και εισέπραξε μια αγκωνια απο την Κλειώ.

"Τόσο χάλια;"

"Το κάνει επίτηδες για να μου σπάσει τα νεύρα....με έχει πεθάνει.
Για να μη μιλήσω μπουκωνομαι με σοκολατάκια...
Ούτε εγώ δεν με αναγνωρίζω πια."