High Standards

9."ΜΕΓΆΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΉ"

Ο Χάρης άλλαζε ατάραχος σταθμούς στο ραδιόφωνο,ενώ η Κλειώ ένιωθε να ασφυκτιά μέσα στο αυτοκίνητο.

"Έχεις πρόβλημα προσανατολισμού;"

Τον ρώτησε εκνευρισμένη.

Εκείνος χωρίς να την κοιτάξει έριξε ένα λοξό χαμόγελο.

"Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό Κλειώ;"

"Ότι έχουμε κάνα μισάωρο στο αυτοκίνητο κι ακόμα κάνεις βόλτες στα στενά ίσως;"

"Προσπαθώ να κόψω δρόμο,μην πέσουμε σε κανένα μπλόκο για αλκοτεστ"

"Σιγά μωρέ πότη,δύο ποτήρια κρασί ήπιες..."

Γύρισε λίγο προς το μέρος της.

"Με προσεχες δηλαδή"

Η Κλειώ ύψωσε το βλέμμα της στον ουρανό.

"Κοίτα...αν φοβάσαι τόσο πολύ,κατέβα να το πάρω εγώ,να τελειώνουμε."

"Θα αστειεύεσαι μου φαίνεται;
Δεν ξέρεις ότι γυναίκα, αυτοκίνητο και άλογο δεν δανείζονται;"

Τον κοίταξε εξαγριωμένη.

"Με συγχωρείς....το ξέχασα,εσύ δεν δανείζεις,εσύ δανειζεσαι!

Αυτόματα έβρισε σιωπηλά τον εαυτό της που δεν κράτησε το στόμα της κλειστό, δεν ήθελε με τίποτα να καταλάβει ότι ακόμα την ενοχλούσε ότι έγινε πριν τόσα χρόνια.

Ο Χάρης άναψε αμέσως αλαρμ και έκανε το αμάξι στην άκρη.Μολις σταμάτησε γύρισε το κορμί του προς το μέρος της.

"Το ήξερα"

Της είπε με ένα σατανικό χαμόγελο.

Η Κλειώ κοκκινησε αλλά προσπάθησε να μείνει ψύχραιμη.

"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς"

Του είπε αδιάφορα.

"Ήμουν σίγουρος ότι με θες ακόμα, δεν γίνεται να ξέχασες πόσο καλά περνούσαμε μαζί"

Εκείνη τη στιγμή ήθελε να ανοίξει η γη να την καταπιεί.Ειχε απίστευτο θράσος ο άνθρωπος.

Η Κλειώ σήκωσε το φρύδι, ευτυχώς βρήκε την αυτοσυγκράτηση της γρήγορα.
Τον πλησίασε ήρεμα και σηκώνοντας το χέρι της του χάιδεψε το μάγουλο, του χαμογέλασε τάχα ντροπαλά και τον έκανε να χαμογελάσει κι εκείνος ευχαριστημένος .

"Χάρη μου... Πως θα μπορούσα να ξεχάσω;"

Έκανε μια μικρή παύση ίσα για να δάγκωσει αισθησιακά τα χείλη της.

"Πως θα μπορούσα να ξεχάσω πόσο μαλακας ήσουν;"

Τα μάτια του γουρλωσαν απότομα κι έμεινε ακίνητος στη θέση του.

"Ευτυχώς αυτό το κοριτσάκι που ήξερες δεν υπάρχει πια.
Κι εγώ έχω πλέον πολύ υψηλά στάνταρ για να καταδεχτω να σε κοιτάξω.Και τώρα άιντε μου στο διάολο βραδιάτικα που θα με ειρωνευτεις κιόλας."

Κατέβηκε γρήγορα απ'το αυτοκίνητο κοπανωντας την πόρτα πίσω της.

Ο Χάρης μέχρι να συνειδητοποιήσει τι είχε μόλις συμβεί,την είχε χάσει απ'το οπτικό του πεδίο.

Η Κλειώ σταμάτησε το πρώτο ταξί που βρήκε μπροστά της και μόνο όταν έφτασε στην ασφαλεια του σπιτιού της,άφησε τον εαυτό της ελεύθερο κι ξέσπασε σε κλάματα.

Όχι δεν θα τον άφηνε να παίξει αλλο μαζί της.

Ήταν πιο δυνατή, ήταν μια επιτυχημένη γυναίκα που δεν πέρναγε απαρατήρητη.

Η Κλειώ κοιταχτηκε στον καθρέφτη και τρόμαξε με τον ίδιο της τον εαυτό, είχε χρόνια να κλάψει, είχε χρόνια να εκδηλώσει κάποιο συναίσθημα γιατί πολύ απλά δεν της είχε αφήσει τίποτα μέσα της.

Σκούπισε τα μάτια της και κοιταχτηκε αλλη μια φορά στον καθρέφτη.

"Κράτα αυτή την εικόνα Κλειώ και θυμήσου ποιος σε έκανε πάλι έτσι γιατί αυτή ήταν κι η τελευταία φορά."

Ψιθύρισε στον εαυτό της.

"Σεξ....ναι σεξ ,ώμο σεξ , χωρίς συναισθηματικά μπερδεματα.
Αυτό χρειαζόμαστε κορίτσι μου!"

Το είδωλο της χαμογέλασε.

Αγαπημένες μου,
Τίποτα δεν πήγε καλά για κανέναν από τους δύο.
Μόνο ο κύριος Παύλος πέρασε καλά σε αυτό το δείπνο κι η επιστροφή μεγάλη!!!
Περιμένω εντυπώσεις!
Μέχρι το επόμενο....

xxx