High Standards

33."Ε ΡΕ ΓΛΈΝΤΙΑ..."

Ξύπνησα με όρεξη... οπότε π@@@@α όλα.
Το δεύτερο ε;

Εννέα και πέντε πέρναγαν την κεντρική είσοδο της έπαυλης του κυρίου Παύλου.
Άφησαν το αυτοκίνητο στον παρκαδορο και ακολούθησαν το μαρμάρινο μονοπάτι που οδηγούσε στον υπέροχο εξωτερικό χώρο της έπαυλης.
Αν θεωρούσε το άλλο του σπίτι χλιδατο, αυτό δεν είχε λόγια να το περιγράψει.
Η Κλειώ απαστράπτουσα με την κατακόκκινη τουαλέτα της και ο Μάνος απλά υπέροχος μέσα στο γκρι κοστούμι του.
Περπατούσαν αγκαζε .
Έφτασαν στον κεντρικό χώρο και αφού έδωσαν τα ονόματα τους στην ασφάλεια του χώρου προχώρησαν.
Ο Χάρης την είδε από μακριά και θαμπώθηκε από την ομορφιά της, μέχρι που πρόσεξε το χέρι του περασμένο στο δικό της.
Με γρήγορα βήματα βρέθηκε μπροστά τους.

"Καλησπέρα, αργήσατε..."

Η Κλειώ τον κοίταξε εκνευρισμένη δείχνοντας τον Μάνο.

"Δεν νομίζω να είχαμε  ραντεβού, άλλωστε απόψε είναι γιορτή σωστά;"

Πετάχτηκε ο Μάνος.

"Ναι σωστά... ελάτε"

Είπε απρόθυμα ο Χάρης .

Χαιρέτησαν τον κύριο Παύλο που έστεκε με την Έλλη κρεμασμένη πάνω του.

Και πέρασαν στο εσωτερικό της έπαυλης που ήταν στημένα τα τραπέζια.

"Εδώ καθόμαστε"

Αναφώνησε ο Χάρης ,πλησίασαν στο τραπέζι και έκαναν ταυτόχρονα την ίδια κίνηση με τον Μάνο.Τραβηξαν την καρέκλα να καθισει η Κλειώ,κοιταχτηκαν για λίγο εχθρικά όμως η Κλειώ εκατσε βιαστικά για να μην υπάρξουν άλλα....

Στα αριστερά της ο Χάρης,στα δεξιά της ο Μάνος.

Ο Μάνος έπιασε τρυφερά το χέρι της και της ψιθύρισε

"Πες του να κόψει τις μαλακίες, απόψε συνοδεύεσαι"

Μόλις είδε την κίνηση ο Χάρης την τράβηξε προς την μεριά του.

"Πες του μαλακά να μη σε ακουμπάει αλλιώς θα πάρει τα δόντια του στο χέρι."

"Μπορείς να ηρεμήσεις λίγο,κάνω ότι μπορώ"

"Σε θέλω.. "

"Κάνε λίγο υπομονή"

"Μόνο για σένα...να ξέρεις''

Λίγο αργότερα της είπε ο φίλος της.

"Μαρή αυτός λιώνει για σένα,τι σκατα τόσο καλή είσαι;"

"Τι να σου πω.. κάτι θα κάνω σωστά"

"Τώρα θα σε μουτζωνα αλλά δεν μου το επιτρέπουν οι αρχές μου"