ÇÖMEZ

~ 8.BÖLÜM ~

"Evet, kimmiş?"

Gözlerimi pörtletip,şaşkın şaşkın baktığım Tarık'a söyleyecek söz bulamadım.

"Emre."

Jet hızında Aylin'e başımı çevirdim.

"Ne?!"

Benimle beraber Tarık da sesini yükseltti.Bu sefer Tarık'a döndüm.Şimdi o niye şaşırmıştı ki?

"Ya evet öyle."

Aylin' e tekrar başımı çevirip bakınca, bana kaş göz işareti yaptı ama çok sinirlenmiştim.Ya gidip Tarık, Emre'ye 'İpek seni seviyor deseydi?' Ay aman Allah korusun.

Tarık birden gülmeye başlayınca başımı tekrar ona çevirdim.

"O muşmula suratlı çocuk mu? Hani şu..."

Gözlerini kısarak;

"Çöm olan?"

Tekrar gülmeye, hatta kahkaha atmaya başlarken, sesinin büyüsüne kapılıyordum ki kendime hakim oldum.

"Sanane."

Aylin bunu söyleyince, Tarık'ın kahkahası da durdu, benim Tarık'ın sesinin büyüsüne kapıldığım dakikalar da kayboldu.

"Hı evet aynen, sanane?"

Ellerimi belime koyarak, Aylin'in söylediği yalanı devam ettirmeye ve inandırıcı gözüktürmeye çalıştım. Aman Allah'ım bunları ben mi söylüyordum? Of Aylin of.

Gülmesini zar zor bastırarak, yeşil gözlerini kıstı.

"Tamam tamam sustum."

Kaşlarımı çatarak bakmaya devam ederken, tekrar gülmeye başlayarak, sağ tarafımdan geçip üçüncü sınıfların koridoruna doğru yürüdü.Tarık biraz uzaklaşınca, Aylin'in koluna hızlıca vurdum.

"Ah! Ya İpek."

Kolunu tutarak bana kızgınca bakarken, ben ondan daha öfkeliydim, haberi yoktu hanımefendinin.

"Sen hayatımda gördüğüm en embesil varlıksın."

Elini kolundan çekip,kaşlarını kaldırdı ve gülümsedi.

"Yaa demek öyle?Senin bu embesil dediğin arkadaşın burslu biliyorsun değil mi?"

Gülerek Aylin'e baktım.İkimiz de çalışkan tiplerdik ve burslu, kabul.Ama eğlenmeyi severdik.Ailemizin durumu da iyiydi Allah'a şükür.

"Ve ayrıca, Tarık'a Emre'yi seviyor demeseydim, bu çocuk kendisi zannederdi."

Şimdi mantıken düşündüğümüzde, Aylin'in dedikleri de doğruydu.Emre'yi seviyor demeseydi Aylin, kesin kendisi sanardı ayakta yürüyen egomuz.

"Yani...Haklı olabilirsin"

Gözlerimi kısarak, başka bir yere baktım.

"Saçmalama,tabii ki de haklıyım İpek.Bence bana teşekkür bile etmelisin."

Tenefüs zilinin çalmasıyla, göz devirdim.

"Yürü Aylin,yürü."

Hızlı ve sinirli adımlarımla birlikte sınıfa doğru yürürken, Aylin arkamda kalmıştı ama umrum değildi.Sinirliydim çünkü.

"Neymiş? Emre'yi seviyormuşum.Yok daha nel-"

Birisi kolumdan çeker çekmez söylendiğim kelime ciğerlerime tıkandı.Kendimi erkekler tuvaletinde bulunca, çığlık atmak için ağzımı araladım ama arkadan bir el ağzımı kapadı.

"Şimdi şantaj zamanı cici kız."

Korkuyla gözlerimi büyüttüm.NE OLUYOR BURADA?!

Tövbe Bismillah. Santaj falan...Duyan da dedektif filminde sanar bizi.Bizi mi? Sahi, kim bu?

Elini ağzımdan çekerek önüme geldi.Tarık'ı görünce biraz rahatlar gibi olsam da bana haince sırıtan ağzı ve gözlerindeki sinsiliğe karşı içimde bir boşluk oluştu.Göz teması kurmayı bırakıp, sağ tarafından geçecekken önümü kesti.

"Nereye?"

Başımı yerden kaldırarak, sırıtan suratına baktım.

"Derse!"

Dudağıma parmağını hafifçe bastırınca, yine o elektrik akımı vücudumu istila etti.

"Şşh sessiz ol."

Elini ittirip, daha alçak sesle konuştum;

"Çekil şuradan."

Gözlerimi kapatarak sakin bir nefes aldım.Allah'ım lütfen bu bir rüya olsun,lütfen.

"Maalesef gerçek."

Aniden gözlerimi açtım.

"Sen içimi mi okudun?"

Şaşkınca ve merakla bunları sorarken, elini okul pantolonuna soktu ve sırıtan yüzüyle;

"Öyle bir özelliğim yok."dedi.

Gözlerimi kapayarak dudağımı ısırdım.Yine iç sesimi dış sesimle birleştirmiştim.

Eğdiğim başımı eliyle tutup,sertçe kaldırdı.Ağzımdan ufak bir inilti çıkarken, bir şey dememe fırsat vermedi.

"Her şey yeni başlıyor sevgili çöm."

BÖLÜM SORULARI;

*Sizce Tarık 'her şey yeni başlıyor çöm' derken ne demek istedi?

*Emre İpek'in onu sevdiği yalanını öğrenir mi? Öğrenirse neler olabilir?