Benim Gecem...

Bölüm-1

Saat gecenin 3'üydü. Ve ben hâlâ sıcak çikolata, battaniye ve film üçlüsüyleyim. Annem ve babamdan ses yok çoktan yattılar.

Odanızda bir televizyonun olması çok işinize yarar. Annen gelir, seni öper, uyumuş numarası yaparsın. Ama uyumamışsındır. İşte o günlerin birindeyim. Tam 5 saattir ardı ardına 3 film izledim. Neden mi? Çünkü birazcık kafamı dağıtmam gerekiyordu.

Aniden perdede bir hareketlenme hissettim. Rüzgardandır diye düşündüm. Ama camı kapattığımı gayet iyi hatırlıyorum. Korkarakta olsa battaniyemden sıyrılıp elime süs vazoyu alıp (ne olur ne olmaz) pencerenin yanına yaklaştım. Ve aniden perde havalandı. Cam acikti, rüzgar yapmıştı. Kalbimin beynimde atıyordu sanki. Çok korktum.Derin bir nefes alip, pencereyi kapatıp yatağıma geçtim.

Belki de camı kapatmamıştım. Sadece film izlediğim için paranoyakça düşünüp kapattım zannettim. En iyisi yatmaktı. Telefon alarmını 7'ye kurdum. Çünkü 8'de okul için evden çıkmam lazım. Hiç heyecanlı değilim. Neden mi heyecanlı olamam gerekiyor? Çünkü okul değiştirdim ve yarın yeni okulumda ilk günüm. Lise son sınıf öğrencisiyim. Bunda demek ki yarın için süslenip püslenmem, hazırlık yapmam lazım. Ama maalesef ben hiç o kızlardan olamadım...

İsmim Kayla. İsmimden sadece temiz anlamını almışım. Zariflik ve hoşluk bende yok. Zarif olmayı hiçbir zaman istemedim. Neden isteyeyim ki? Çok rahat şeyler giyinirim, kimseyi takmam ve fazlasıyla rahatım. Ama odam konusu çok hassastır. Odamda her şeyin bir yeri vardır. Okuldan geldiğimde çıkarttığım çoraptan tutun da sweatshirt lerimin renk renk ayrımına kadar.

Bunları düşünürken tabii uykuya dalmadım. Çünkü içime bir korku düştü. Pencereyi kapattığımı çok net hatırlıyorum. Ama pencere "hafif" bir şekilde açıldı. Sanki birisi açmış gibi. Acaba içeri birisi mi girmeye çalıştı? Yok ya, öyle bir şey olamamıştır. Ben iyice paranoyaklaştım. O kadar film izlememeliydim.

Çok yorulduğumu hissettim. Göz kapaklarım ağırlaştı, vee uyku zamanı. O gece kabuslarla dolu bir geceyi ve ben bundan hiç hoşlanmadım. Çünkü benim gördüğüm rüyalar genellikle gerçek olur. Ve bu kabuslardan hiç ama hiç hoşlanmadım. HİÇ!

(Arkadaşlar okunma sayısı 10 u geçtiği an yeni bölümü yayınlayacağım)