Benim Gecem...

Bölüm-2

   Mutsuz olduğum zamanlar da hep yazarım. Durmadan yazarım. Konuşmam, kimseyle konuşmam. Çünkü biliyorum ki kimse beni anlayamaz. Benim içimdeki kanı durduramaz.  Vee gene yazıyordum. Arkalı önlü 5 sayfa yazmıştım. Yorulmıştım. Ama parmaklarımın renginden artık bırakmam gerektiğini anladım ama bırakmayacağım. Ardından sinirden ağzımdan ufak bir çığlık döküldü. Annem ve babam geldiler. Korkmuşlardı:
_Kayla, kızım iyi misin? ,Dedi annem saçımı okşayarak. Ardından babam:

-Bağırmazdın öyle kolay kolay, ne oldu?

-İyiyim anne-baba. Sorun yok. Lütfen çıkın okul için hazırlanmam lazım, dedim ve annem odadan çıkarken "sonra konuşacağız" bakışı attı bana. Ve hazırlandım. Anne ve babamı öpüp tam evden çıkacakken MP3 çalarımı unuttuğumu fark ettim. Hemen odama gidip tam alacakken pencerenin altında bir zarf dikkatimi çekti. Açtım. Şöyle yazıyordu:

"Sen de umutlanacaksın. O da umutlanacak. Sonra umutlarınız Teker teker bir mum gibi eriyip gidecek. Yavaş yavaş."

Neydi bu şimdi? Dün birisi pencereden bu notu bana mı göndermişlerdi? Ya da anneme-babama. Ama onlara gönderilmiş bir not gibi durmuyor. Çünkü benim odam arka bahçeye bakıyor. Yani öylece atılmışta değildir. Bunları düşünerek evden çıktım. Kulağıma kulaklığımı takıp otobüse bindim. Düşünüyorum da o dediği kişi kim. Yani benim erkek arkadaşım yok. Erkek arkadaşı bırakın arkadaşım bile yok. Bunları düşünürken okulun önüne geldim ve kapıda bekledim, bakalım benin neler bekliyor? Ya da hangi belalar? Neden böyle söyledim çünkü ben belanın ta kendisiyim. Gerçekten. Belaları çekerim. Mesela yakın zamanda kap kaç olayı yaşadım. Aynı gün durakta iki saat bekleyip otobüste bileti bastığımda içindeki paranın bitmiş olduğunu gördüm. Hatta şoför beni beklemeden gitti. Ve ben eve çok uzaktaydım. Vee daha nicesi.

    Bunları düşünürken etraftaki insanların bana baktığını fark ettim. Yani ne olmuş baştan aşağı siyah giyindiysem? Ne olmuş kapşonum kafamdaysa? Güvenlik görevlisi yanıma gelip ogrenci kartımı istedi. İyi ki önceden çıkartmışız.

    Okula girdim ve ilk işim sınıfımı öğrenmek oldu. Sınıfımı öğrenip çantamı en arkadan bir sıraya bıraktım. Ve aşağıda insanların toplandığını gördüm. Bende aşağı indim. Törende okula yeni birisinin geldiğini söylediler. Ve o ben oluyorum. Ardından beni kürsüye çağırdılar. Ve kendimden bahsetmemi istediler. Ad soyad falan filan... Sonra herkes sınıfına çıktı. İlk ders idare ederdi. Teneffüs zili çalınca aşağıda tenha bir yerde banka oturdum. Defterimi alıp yazmaya başladım. Ve bir oğlan gelip defteri hızlıca kapattı...

(Devamı gelecek +10 okunma sonra😉)