...(Bölüm 2'nin devamı)

60 7 1
                                    

Ağır ağır yüzümü ona yaklaştırarak dedim ki:

-B*k kalkarım. Dedim . Oğlan azıcık şaşırsada bir şey demeden gitti. Öbür dersler çok sıkıcı geçmişti ama en sonunda ilk gün belasız bitti derken bir el beni yakaladı bir el beni çekiştirmeye başladı. Hemen dirsegimi karnına geçirip son hızla koş!aya başladım ve merdivenlerden yukarı çıktım. Bir dakika!!! Ben salak, gerizekalı, beyinsiz Kayla dibinde çıkış kapısı varken merdivenlerde yukarı çıktım. Mü-kem-mel. Hemen bir sınıfa girip en arka sıraya geçtim ve nefesini tutarak beklemeye başladım (neden nefesimi tuttuğumu bende bilmiyorum.). Yan sınıfların kapıları teker teker açılırken sıra bu kapıya geldi ve BAM!!! İşte buradalardı. Gözlerimi sıkı sıkı kapadım. Ve ayak sesleri yaklaştı yaklaştı... Birisi "Buldum seni" deyip at kuyruğu saçımdan beni ayağa kaldırdı ve ben daha bağırmaya başlamadan bir pamuk burnumu kapattı. Son kaçma denemelerim de başarısız oldu ve kendimi karanlığın ellerine bıraktım.

Bilincim yavaş yavaş açılırken birinin beni bir yere yaptırdığını hissettim. Ve beni neyin beklediğini bilmeden gözlerimi açmaya çalıştım. Başım çok feci ağrıyordu. Ve daha uyanmadan tekrar bilincim kapandı.

...

-Abi kız hâlâ uyanmadı. Ne olacak ya?! Ne yaptın kıza Burak ya?

-Abi vallaha sadece bayıltıcı mendille burnunu kapattım o kadar.

Bu konuşmalardan anladığım şuydu: ben uzun süredir buradayım!. Gözlerimi yavaşça açtım.

- Berk kız uyandı, dedi birisi. Berk olduğunu tahmin ettiğim çocuk, bana sabah bulaşan çocuk, hızlıca yanıma geldi. (Tahmin etmeliydim.) Kalkmaya çalıştım. Başım dönüyordu. Sonra Berk bunu fark etmiş olacak ki beni geri yatırdı.

-İyi misin? , Ondan uzaklaşmaya çalışarak:

-Ne yaptınız bana? Neredeyim ben? Neden buradayım?! Siz,sizz onlarsınız. Bana bulaşan çocuklar.(ama arkadaki çocuğu tanıyamadım). DERDİNİZ NE?!

Mert:
-Tamam sakin ol. Sana bir ders vermeye çalıştık ve Burak sağ olsun fazla bayıltıcı koklatınca böyle oldu. Aşağı yukarı 5 saattir böylesin. Ve burası bize bulaşan insanları öldürüp sakladığımız yer.

-NEE!?

-Buranın neresi olduğunu eve giderken öğrenirsin. Daha fazla bilgi veremem kusura bakma., Dedi.sonra bana elini uzatarak

-Ben Mert, diyerek tanışmaya çalıştı.

-Sen şaka mısın? Beni kaçırdınız. Ve şimdi de benimle tanışmak mı istiyorsun? Diğerleri de benimle tanışmak ister mi merak ediyorum?, Burak söze atlayarak:

-Ben de Burak , dedi. Elini uzattı, ben bir eline bir ona kızgınlıkla bakarken:

-Tamam bu eller seni kaçırmış olabilir ama biz iyi insanlarız. Bak bu da Savaş, dedi en arkadaki çocuğu göstererek. Bize tam bir baş belasıyız gibi bakıyordu.

...

(Devamı +10 okunma sonra😉, yıldız verirseniz sevinirim ,şimdiden teşekkürler)

Benim Gecem...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin