Konserini bitiren dahi piyanist, salon alkıştan inlerken dinleyicilerinin önünde eğiliyordu. Sahnenin ortasında, kuyruklu piyanonun önünde duruyor, alkış sesleri ve dinleyici çığlıkları kulaklarında uğultular meydana getirirken izleyicilere tatlı tatlı gülümsüyordu.
Kendisi, dehası dünyaca takdir gören bir piyanistti. En müşkülpesent müzik eleştirmenleri bile onun ideal bir piyanist olduğunu söylüyorlardı.
Bu dahi piyanist, daha on bir yaşındayken Amerika'da bir turneye çıkmış ve büyük alkış toplamıştı. O günlerde daha büyük bir şöhrete erişmesi mümkünken, Çocuk Esirgeme Kurumu henüz çocuk yaştaki piyanistin menajeri aleyhinde takibata girişmiş ve bu durum dahi çocuğun Amerika'daki konserlerine son verilmesine sebep olmuştu. Bunun üzerine, müzik eğitimine devam edebilmesi için Avrupa'ya götürülmüştü.
Büyüdükten sonra ülkesinde dinleyicilerin gönlünü yeniden fethetmeyi başardı. Gerek dinleyiciler, gerek eleştirmenler onu yere göğe sığdıramıyorlardı.
Oysa hiç kimse bilmiyordu ki, bu dahi piyanistin vücut yapısı gerçekte onun sıradan bir piyanist olmasına bile imkan tanımıyor.
Bu dahi piyanist, kendisi için özel olarak yaptırdığı dar tuşlu bir piyanoyu kendisiyle birlikte bir konser salonundan diğerine naklettiriyordu. Piyano o kadar ustalıkla yapılmıştı ki, neredeyse hiç kimse Josef Hofman'ın ellerinin normal bir piyano üzerinde çalışmasını imkansız kılacak derecede küçük olduğunu fark etmemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başarı Öyküleri
Nonfiksi"Fakirliği ve bilgisizliği yenerek başarıya ulaşmanın en kestirme yolu, fakirliği ve bilgisizliği yenen büyük adamların ibretli hayat mücadelelerini anlatan kitapları okumak ve uygulamaktır." -Bertrand Russell Hadi o zaman başlayalım..
