Sevda Kurşunum(tamamlandı)

Git...

Selam sevgili okurlarım biraz trajedi olsun istedim hikayede
Keremi sevenler için özür dilerim ama gözüme çok kusursuz geldi kereminde kusurları olsun biraz dedim iyi okumalar❤❤

Betülden
Bu sabah da diğer günler gibi keremin öpücüklerine uyandım sevdiğim adamın yanında yatmak her sabah onun öpücükleriyle uyanmak o kadar güzel bir duygu ki. Cümlelerimi yetersiz bırakıyor hele ki böylesine güzel yürekli bir adam olması ayrı bir şans sevda kurşunum o benim.
Sabah yataktan kalktıktan sonra birlikte kahvaltı hazırlamıştık o da bana delisi olduğum kuymakdan yapmıştı ve süper olmuştu anlamıyorum ki ben karadenizli olmama rağmen berbat yapıyordum hatta bir keresinde zehirlenmiştik abilerim yavuz ve ben soluğu hastanede aldık peki ben bu kadar kötü yaparken o nasıl böyle güzel yapıyordu kahvaltıdan sonra biraz temizlik yapmaya karar verdik tabikide bana yardım etti.
Balayı konusunu açınca hemen kapattım konuyu çünkü eğer uzakta olursa tim bir göreve giderse sağ salim dönmezse kendimi affetmedim hem biz onların komutanlarıyız iki komutanın birlikte izin alması zaten tim için büyük sorun olurdu.
Yani evdeydik ama görev gelince gidicekdik .film izlerken telefonuma gelen mesajla telefonu elime aldım.

Yanında kocan diye gezdirdiğin adamın öz annesini bile bilmiyorsun ama kocan oluyor baksana onu daha tanımıyorsun bile ben söyleyeyim öz annesinin adı Oya Çeşme.
Dipnot: senin benim kim
olduğumu anlaman için bir
İpucu lise aşkın

Mesajı kobra göndermişti peki kimdi bu Oya Çeşme

-kerem Oya Çeşme kim.
Bir hışımla ayağa kalktı beni kollarımdan tutup kaldırdı çenesi kasılmış gözleri koyulaşmıştı aynı zamanda kolumu sıkıyordu.
-Ne duydun söyle
-k kerem napıyorsun.
-sana söyle dedim.
-.. Öz annen mi.
-kimden duydun lan kimden söyle!!!
-kerem kimseden bırak kolumu canımı acıtıyorsun.
Biliyorum klişe bir replik ama belki o salak kızların yaşadığının on katı sıkıyordu gerçekten çok acıyordu.
Söylediğim şeylerlebeni duvara fırlattı
Sırtımı duvara çarpmamla inledim.
Üzerime doğru yürüdü.
-sana kim söyledi dedim!
Sanki karşısında karısı değil de düşmanı vardı.
-kerem telefonda gizli bir numara atmıştı.
-sen sordun dimi her boka burnunu sokmasan olmuyacak dimi!
Eline aldığı vazoyu duvara fırlattı onu ilk defa böyle görüyordum ve aldığım onca eğitimi unutuvermiştim sanki.
-s saçmalama kerem ben seniha teyzeyi öz annen sanıyordum.
-kes sesini.
-yeter kerem zıvanadan çıktın iyice.
-bana güvenmiyorsu sözüme itimat etmiyorsun sen napıyosun lan ne yapıyorsun biliyor musun seni farklı sanmıştım seninde o gerizekalı kızlardan o sürtüklerden farkın yokmuş
-kerem ne dediğinin farkında mısın sen karınım ben senin.
-aman ne karı ne karı meraklı gerizekalının teki.
-kerem şu salak durumdan çıksan iyi olur o Oya da her kimse zerre umrumda değil
Bu söylediğimle yüzüme okkalı bir tokat yemişdim.
-sen kimsin piç benim anneme laf edemezsin. Defol git.
Tokadı ve sözleri kalbimi deldi geçti sanki beni üzmek için programlanmış gibiydi.
-bu tokadında o sözlerinde hesabını vericeksin kerem karahan. Ama şimdi değil.
-git ,siktir git,defol git,git...
Gözlerinin içine baktım ve montumu dahi almadan dışarı çıktım dışarı soğuktu ama kalbim kadar soğuk olamazdı hem ağlayıp hem yürüyordum gidebileceğim bir yer yoktu ondan başka sığınabileceğim bir limanım yoktu lanet ettim kendime onun bu yanını nasıl görememiştim halbuki kızılacak tek laf çıkmadı ağzımdan eğer tokat atmadan beni bi dinlemeyi önemli değil hadi gel unutalım bu olayı diycektim
Yolda yürürken hızla gelen arabayı fark etmemiştim bana çarpmasına az kalmıştı bütün atikliğim çekilmişti sanki yerime çivilenmiştim kaçamıyordum belkide kaçmak istemiyordum araba hızla vücuduma çarptı canım çok yanarken heryer karanlığa boğuldu...
#İnsanlar hikayelerin sonuna neden üç nokta koyar yada ölümden sonra neden üç nokta koyar ölümden sonraki hayata inandıkları içinmi yoksa inanmak istedikleri içinmi ama bunu asla bilemeyiz kendimizin inanıp inanmadığımızı bile bilemeyiz gerçekten ölümden sonraki hayata inanan bir insan ölümden korkmaz bu hayatta yapabildiklerini dünyaya sığdırmayı bilir yarının garantisi olmadığı için her gününü son günüymüş gibi yaşamayı bilir.
Sevdiklerini kırıp, küs ölmemek için onları incitecek laf söylememeyi bilir peki inanmak isteyenler onlar ise sanki sonu hiç gelmeyecek bir yerde olduklarını sanıp bugünü yaşamak yerine yarını planlar.
İnsanları kırmak onlara çok kolay gelir halbuki bir insanın başkasına güvenmesi çok zorken o güveni yıkmak sanki tezatmış gibi çok kolaydır. #(alıntı değil:))