Sevda Kurşunum(tamamlandı)

geri dönüş

Bu bölüm kısa ama güzel oldu kısa olmasının nedeni birdahaki bölüm final olucak ve devamını oraya yazmak istiyorum sevgili hiçbir zaman beklediğim ilgiyi göstermeyen okuyucularım. Yine de keyifli okumalar dilerim
2 yıl sonra

(Zamanları atlamamın ve operasyonları üstü kapalı bir şekilde anlatmamın sebebi o konuda fazla bilgimin olmaması yani yanlış şeyler yazmak istemediğim için😊)
Fransa'daki işim uzamıştı ama sonunda bitmişdi şimdi ise istihbaratın binasına gidiyordum.
Yolda kalın giyinmiş biri ile çarpıştım
-afedersiniz
Dedim adam kaşlarını çattı. Ve yanımda uzaklaşmaya başladı.
Aklıma gelen şeyle beni bir panik dalgası sardı canlı bomba eylemi olabilir miydi adamı takip etmeye başladım ve bir yerde durup biriyle konuşurken kıyafetinin içinden gördüğüm kablolarla canlı bomba olduğuna emin oldum
-alo ceylan
-efendim betül
-ben şuan çarşıdayım ve burda bir canlı bomba var
-emin misin?
-evet bir askeri birlik ve bizimkilerden bir kaçını gönder muhtemelen fazla zamanımız yok acele etsinler.
Adamı görüş açımdan kaybetmiyicek şekilde uzaklaştım bileğim deki tokayla saçımı bağladım ve elime gelen ilk şalı yüzüm görünmiyicek şekilde örttüm.
Ekibi beklerken de hesaplamalar ve planlamalar yapıyordum.
Ve beklediğim ekip ceylanın tarif ettiği şekilde 8 kişilik bir ekip geliyordu ve yüzlerinde genelde grafiticilerin taktığı yarım kuru kafa, Türk bayrağı gibi maskeler vardı
Arkamı dönüp bakınca bizimkilerden de 3 kişinin geldiğini gördüm onlarsa kafalarına aynı model kovboy şapkaları takmışlardı. Garip görünüyordu hepsi yanıma geldi.
-adam nerde
-şurda saatçinin önünde.
-plan ne
-........... (Plan yazmaya üşendim:))
-iyiymiş gebertelim şu iti
-tamam
Adamı biraz uğraşıp öldürdüğümüzde etraftakiler doğal olarak kaçışmaya başladı operasyon bittiği için ekip tekrar toplandı hepsi maskesini çıkardı gözüm bir yüze takıldı iki yıldır görmediğim özlediğim kırgın olduğum yüze parmaklarıyla oynayıp yüzüme bakıyordu hepsi kim olduğumu merak ediyordu.
Gözüm parmaklarına kayınca gördüğüm yüzükle afalladım demek evlenmişti.
Şalımı açıp çekerken tokamıda çekmeyi unutmadım.
-be-betül hayret içerisinde söylediği ismim döküldü ağzından.
-betül öldü onu sen öldürdün unuttun mu kerem.
-bu-bu nasıl oluyor ben hiç bir şey anlamıyorum.
Sadece omuz siktim.
-sen ölmüştün.
-ya öylemi olmuştu boşuna heveslenmişsin başaramadın
beni öldürmeyi bile başaramadın artık bir dahaki sefere.
-b..ben gerçekten öyle olsun istememiştim
-sorun tam da bu sen bunu istedin sen öyle olsun istedin.
Sustu çünkü o da biliyordu bu konuşmanın sonunda haklı çıkamayacağını
-evlendin mi.
-.. Evet
-fulya mı.
-evet
-iyi olmuş sen... Neyse.
-ben bilseydim eğer-
-bilseydin hiçbir şey değişmiyicekti ben varken o da vardı ve sen o zaman da onu seçmiştin ama biliyormusun eğer sen ölseydin sanırım arkandan gelirdim ama herkes ben kadar cesur değil sonuçta.
-yaptığım herşey için özür dilerim gerçekten
-sen özür dileyince hiçbir şey değişmiyor
Kulağına eğildim
-biliyor musun eğer bizi bitirmeseydin çocuklatımız bile olmuş olabilirdi ama sen herşeyi mahvettin.
-biliyorum.
-biliyorsun oh ne güzel bil sen böyle devam et. Şimdi (diğer asker ve mitçileri gösterdi parmağıyla)
Hiçbiriniz beni görmediniz.

Şimdi geçmişten betülün komadan çıktığı günden bir kesit

Flashback
-merhaba betül hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz
-yorgun
-o normal
-hiç ağrınız falan var mı.
-hayır
-peki şimdi söyleyeceğim şey sizi üzücektir hastaneye geldiğiniz gün bir şey tespit ettik... Hamile..hamileymişsiniz ve korkarım ki bebeği kazada kaybettiniz.
-ne! Be... Bebek mi
-evet üzgünüm.
Flashback son

Keremin benden çaldığı şeyler o kadar fazlaydı ama benden çaldığı en değerli şey oydu bebekti.
Son kez kulağına eğildim
-benden birsürü şeyimi çaldın ama zamanımdan daha değerli olanını öldüğüm gün öğreneceksin.
-ne neyden bahsediyorsun
-sadece ben Ölene kadar sabret.
Cevabını beklemeden yürümeye başladım

Ceylanın benim için ayarladığı eve yerleştim ve koltuğa uzanıp uyudum
Kapı sesine uyandım
Kapıyı açınca tanımadığım sarı saçlı gözleri çökmüş bembeyaz tenli bir kadın gördüm.
-buyrun
-sen Keremin eski karısı mısın?
-evet de siz kimsiniz?
-ben oya keremin annesiyim
Elinde bir bıçakla keremin öz annesi kapımdaydı hem de bıçakla.....