CUPID'S DAUGHTER

◄----♥♥ CHAPTER THIRTY TWO ♥♥----««

CHAPTER THIRTY TWO: Brothers

by: justadream13

Point of View:

Freya Athena Zamora

Tama kaya tong desisyon ko???

One month na rin simula nung araw na sinabi ko kay Jake na gusto kong mapadali ang kasal. At OO, sinunod niya yung gusto ko. In Two months magpapakasal na kami ni Jake. Alam kong hindi maganda yung desisyon ko pero gusto kong makabawi sa lahat ng magagandang bagay na ginawa ni Jake sa akin. Ayokong maghintay ng 10 months lalo pa't alam kong di na ako magtatagal.. Sasayangin ko lang ang ten months na yun sa paghihintay kung pede ko namang gamitin yun as wife ni Jake...

And believe it or not.. naging maayos na din ang relationship namin ng dad ko... He even hugged me sa harap nila Jake. Never yun nangyari simula nung ipinamigay niya ako kay momi.  And nag ask na siya ng sorry sa akin. 

Si Kim naman, wala na akong balita sa kanya. Di siya kumukontak sa amin ng banda kahit kay Ms. D. Hanggang ngayon nagsisisi pa rin ako at nagiguilty. Yung banda naman ok na... Ok in such a way na kahit hindi na nabuong muli ang banda masaya naman sila sa kanya-kanyang career na pinasok nila. Si Marco at Joseph ay pumasok sa singing career... Sikat na nga sila ngayon ee at siempre pa si Ms. D ang manager nila. 

Si Psyche naman, palagi kaming nagkikita. Minsan kasi sinasama siya ni Jake sa preparation ng kasal namin. Yun nga lang hindi na kami masyadong naguusap nang tulad ng dati. Di na kami nakakapag-asaran sa harap ng marami.. Andun pa rin siguro yung ilangan portion. 

"Kim.. ano ba!! wala siyang kasalanan.. ako ang nagmahal sa kanya.. bakit ba di mo matanggap na kahit minsan di kita minahal..."

Yung mga sinabi niya kay Kim.. di pa rin mawala sa isipan ko.. pati yung halik niyang yun... Bakit ba ganto.. Bakit ba pinahihirapan ako ng ganito... Pero alam ko naman na gagawa ng Diyos ng paraan para maging malinaw ang lahat sa akin... Tiwala lang!!!

Ayokong mag jump into conclusions tungkol sa mga sinabi niya... Ayokong umasa at maniwala pero kung totoo man na minahal niya ako--- Sana makalimutan na niya ako... Sana maging maayos na rin ang buhay niya--- yan lang ang hiling ko!!

DING DONG...

Oh.. I guess andito na ang sundo ko... Si Jake... may dinner kami ngayon sa bahay nila together with his family and my family... Hindi ako excited pero kinakabahan ako...

Bumaba na ako.. yung suot ko simpleng dress lang.. kinulot ko yung buhok ko ng konti at nagmake up ng light lang...

Binuksan ko na yung gate namin...

"Jake..."

"You look beautiful as ever... "

"sus.. nambola ka na naman... wag kang mag-alala kahit sabihin mo pang pangit ako pakakasalan pa rin naman kita ee.."

"ahahaha.. totoo naman ee.. bat ba ayaw mong maniwala?"

"hahaha.. sige na nga... in favor naman sa akin ee.. ahahaha.. tara na nga.. they're waiting for us..."

"Tara..."

Umalis na din kami sa bahay.. ilang minutes pa dumating na kami sa bahay nila. 

Di ko alam kung bakit kinakabahan ako.. kami-kami lang naman ang nandito diba... Nung pumasok na kami sa mismong bahay nila mas tumindi pa ang kaba ko.. si Psyche andito... Goshhhh!!!

"Andito na ang mga bata..." Si momi.. hinug ko kaagad siya.. actually nagkita na kami kaninang umaga mas nagpaaga lang siya dito.. siya kasi ang nagasikaso ng mga pagkain.