Meğer büyük büyük kadın seçilmişlerden biriymiş ki bu sadece 100 yılda bir olan bir şeymiş ve 100 sonra gelen ilk dişi cadı benim bu yüzden şuan seçilmiş bemim. Birde kadın seçilmişin 100 yılda bir gelmesinin bir sebebi var. Çok eski zamanlarda bir kadın, seçilmiş cadı güçlerine sahipti .O da güçlerini kontrol edememiş ve kendinden geçmişti. Kontrolünü kaybedince yaşadığı civardaki 4 tane köyü katletmiş.Bu yüzden cadı avcıları denilen bir grup kurulmuş ve cadıyı öldürmüşler bir de bütün kadın seçilmişleri öldürme kararı almışlar. Ama bir süre sonra bu karara karşı isyan çıkartılmış ve bu sayede sadece 100 yılda bir gelen kadın seçilmişlerin yaşamasına izin verilmiş bu seçilmişlerden biri büyük büyük annem diğeri benim. Bu da beni şuan dünyanın en güçlü cadısı yapıyor. Annem konuşmasını bitirdikten sonra ona rüyamda gördüğüm o suratı belli olmayan çocuğun beni kendi kendime oluşturduğum enerji buluntundan kurtarışını anlatmaya başladım ben ona onlatırken sadece bana bakıyor hiçbir duygu belirtisi göstermiyordu anlatmayı bitirince bana sevgi dolu gözlerinde az çok belli olan korkuyla baktı
"Eğer gerçek aşkı bulursan bu lanetli hediyeden sağ kurtulabilirsin yoksa ne olacağını ikimizde biliyoruz ve bunun olmasını hiçbirimiz istemiyoruz." dedi ve üzülmem gerektiğini de söyledi çünkü bir kadın seçilmişin güçleri 20 yaşına geldiğinde en güçlü seviyeye ulaşır bu da demektir ki önümde kocaman bir 3.5 sene var.Annem bana herşeyi anlatmıştı.Bunları anlatana kadar herşeyi merak ediyordum ama şuan keşke öğrenmeseydim diye düşünüyorum. Annem ne düşündüğümü tahmin etmiş ol
acak ki yanıma gelip bana sıkıca sarıldı. "Selena şuan korktuğunu biliyorum ama er yada geç bununla yüzleşmek zorundasın bu yüzden şimdiden kendini hazırla ve bilki ben her zaman yanındayım ." dedi beni alnımdan öptü sonra sanki kaçmamı engellemek istermiş gibi daha da sıkı sarıldı. O an keşke zaman dursa da ve bunların hiçbiri ile yüzleşmek zorunda kalmasam diye düşündüm ama bu imkansızdı ve hayat devam ediyordu bu yüzden yaşamalı ,kabul etmeli , yüzleşmeliydim.
Bugün bir haftalık tatilin son günüydüve okula dönmek için hazırlanıyordum. Valizlerimi yerleştirdikten sonra babamla onları arabaya taşıdık.Annem arabaya bindi bende babama sarıldım onu sevdiğimi söyleyip bende arabaya bindim .Babama el salladım ve araba tren istasyonuna doğru hareket etmeye başladı.
Tren istasyonuna vardığımızda annem valizlere yardım etti sonra bana sarılıp
" Sana anlattıklarımı kimseye söyleme ve güçlerin kontrol altında tutmaya çalış."dedi
"Tamam seni seviyorum ." deyip onu yanağından öptüm.
" Bende seni tatlım." dedi. Bende valizlerimi alıp trene bindim yine 13 numaralı odanın içine girip oturdum.Tren bir süre sonra hareket etmeye başladı bende pencereden şehirden uzaklaştığımızı ve eski hayatımın yeniden arkamda kaldığını görerek uyuya kaldım.
Gözlerimi yavaşça açıp esnerken Lexi'nin karşımdaki koltukta uyuduğunu gördüm.Benimse biraz dolaşıp uyuşan vücudumu açmam gerekiyordu.Ayağa kalkıp sessizce dışarı çıktım. Bu tren tıpkı filmlerdeki gibiydi küçük odacıkları geçtikten sonra karşınıza bir kapı çıkıyordu kapıyı açınca karşınıza küçük bir kafe gibi dizayn edilmiş bir yer çıkıyordu. Yürürken sağımdaki ve solumdaki koltuklarda oturan öğrencilere baktım hiçbirini tanımıyordum ama onlar bana bakıp fısıldıyordu. Bu durumdan rahatsız olduğum için yürümeye devam ettim önüme çıkan kapıyı açınca kendimi 1.5 metrekarelik bir balkonda buldum ve manzaranın keyfini çıkarmaya çalıştım. Ama bu da uzun sürmedi çünkü burası çok soğuktu ve bir süre sonra üşüdüğümü fark edip içeri girdim . Fısıldamalar ve bakışlara aldırmadan geri 13 numaralı odacığa girdim. Lexi uyanıktı sevimli mavi gözleriyle bana bakıyordu.
