Odaların arasından yavaş adımlarla ortak salona doğru giderken yarın olabilecek şeyleri düşünüp kendimi korkutmamaya çalışıyordum ama çok başarılı olduğum söylenemezdi. Yarın 17 yaşına girecektim ve sayılı günlerim daha da azalacaktı. En azından doğum günümden sonraki iki gün okul olmayacaktı. Sevinebildiğim tek şeyin bu olması beni üzmedi değil.
Ortak salona girdiğimde gözlerim direkt Dylan'ı aramaya başladı. Ama burada değildi. Dün geceki olaydan sonra beni gördüğündeki ilk tepkisinin ne olacağını çok merak ediyordum. Gidip kenardaki boş bir masaya oturdum. Karnım aç değildi bu yüzden hiçbir şey yemeden sessizce oturup etrafımı izlemeye başladım. Bir buçuk yıl öncesine kadar cadı olduğumu bile bilmezken şuan yapabildiklerimi düşününce herşey çok tuhaf geliyordu.
Ben tek başıma oturup etrafımı izlerken Lexi'nin ortak salona girdiğini gördüm. Patch'te yanındaydı el ele tutuşmuş yürüyorlardı. Sonra Lexi kafasını bir an çevirerek bana baktı. Yanıma geldiler.
"Merhaba Selena. Burada tek başına ne yapıyorsun?" diye sordu lexi oturmamış masanın yanında ayakta bekliyorlardı.
"Hiç sadece oturuyordum. Aslında derse gitsem iyi olur. " deyip masadan kalkıp onlara gülümseyerek uzaklaştım. Sonra dersin başlamasına daha yirmi dakika olduğunu hatırlayıp çok saçma bir bahane söyşediğim için kendimi mal gibi hissettim. Ortak salondan çıkıp cadı tarihi sınıfıma gitmek için bahçenin diğer tarafındaki binaya girdim. Birer birer merdivenleri çıktım ve ikinci kattaki sınıfıma girip oturdum. Dersin başlamasına on dakika kalmıştı ve Alex hala ortalıklarda görünmüyordu. İster istemez merak etmiştim. Sonra sınıfa Alex'in Bay James ile girdiğini görünce Alex'in iyi olduğunu ve en sıkıcı dersin başladığını fark ettim.
Dersler zannettiğim kadar uzun olmayan olmayan bir sürenin ardından bitmiş öğle arası olmuştu. Öğleden sonra dersim yoktu sadece Alex ile zihinsel bir çalışma yapacakmışız. Bu yüzden şuan yavaş adımlarla koşu yaptığımız arka bahçeye doğru yürüyordum. Arka tarafa geldiğimde bileğimdeki karıncalanmadan Alex'in bende önce geldiğini fark ettim. Çimlere uzanmış gökyüzünü izliyordu yada uyuyordu bu mesafeden ne yaptığını anlamak biraz zordu. Yanına doğru yaklaşınca doğrulup bana baktı. Siyah hafif kıvırcık saçları dağılmıştı on yaşındaki küçük yaramaz bir çocuğa benziyordu. İstemsizce gülümsemiştim. Yanına oturdum.
"Merhaba, geç kalmadım değil mi?" diye sordum
"Hayır bende birkaç dakika önce geldim zaten." dedi
"Bayan Suzan gelmeyecek mi?" dedim.
"Hayır o sadece fiziksel eğitim kısmıyla ilgilenecek seçilmiş kısmında öğretmenin benim." dedi. Bunu söyledikten sonra aklıma rüyamda gördüğüm Alex'in hatırası gelmişti ve bir anda ürpermiştim ama yinede kendimi toparlayıp.
"Tamam o zaman ilk dersimiz nedir?" dedim.
"Sadece elimi tut." dedi. Elini bana uzattı ve o fırtınalı gözleriyle direkt gözlerimin içine baktı. Bende itaatkar bir şekilde elimi ona doğru uzattım sonra elimi iki avucunun arsına aldı ve bana biraz daha yaklaştı. Şuan karşı karşıya oturuyorduk ve armızda yaklaşık 50 santim vardı. Ama sanki onun kalbi benim içinde atıyordmuş gibiydi. Her nefes alışını ve kalp atışını duyuyordum. Sonra tekrar ilk kez odamda elimi tuttuğunda hissetiğim o saf enerjinin akışını hissetmeye başladım. Bu şimdiye kadar hissetiğim hiç birşeye benzemiyordu. Sanki ilkbahar aylarında güneşin doğuşunu izlemek gibiydi. O güneşin ilk ışıkları sana vurduğunda hissettiğin sıcaklığın çok daha fazlasını hissediyordum ve bu gerçekten harikaydı. Alex elimi bıraktığında uzaydan tekrar dünyaya dönmüş gibi oldum. Kendimi çok iyi hissediyordum ama içimde derinlerde farklı bir şey hissediyordum. Sanki kafamın içinde saklı başka duygular var gibiydi.
