Wrong Text. Larry Stylinson {Dutch}

Louis

Snel stap ik in de auto van Michael. 'Yo.' Zeg ik terwijl ik mijn gordel vastklik. 'Je hebt je ma toch gewoon gezegd dat je bij mij logeert?' Vraagt Tom(gespeeld door Noah Centineo) om er zeker van te zijn. Ik knik. 'Ze weet ook gewoon dat ik naar Amsterdam ga.' Mompel ik waarop Tom knikt. 'Calum en Sam( gespeeld door Cameron Dallas) komen zelf naar het station.' Ik knik en kijk naar buiten. De groene waas van bomen en struiken vliegen voorbij en maken plaats voor het drukke stadsleven. De auto komt tot stilstand op de parkeerplaats voor het station.

We lopen het grote gebouw in en scannen onze OV-chipkaarten. De poortjes openen en we lopen het perron op. Het duurt nog tien minuutjes voor de trein er is dus we gaan zitten op een bankje. 'Waar is de rest?' Vraagt Tom. Ik rol mijn ogen. 'Die komen zo.' En net als ik dat gezegd heb lopen Calum en Sam de trap op. 'Yo!' Ze lopen onze kant op en ploffen op het bankje. Calum kijkt me aan. 'Louis, zouden we kunnen praten?' Ik knik en Calum staat op. Ik sta ook op en loop samen met het een stukje verder van de rest. 'Het spijt me als ik lullig tegen je doe.' Begint hij. 'Mijn vriendin heeft het met me uitgemaakt en ik heb gewoon een uitlaatklep nodig.' Zegt hij.

'Dat snap ik maar ga dan naar de sportschool.' Hij knikt. 'Het spijt me.' Ik steek mijn armen uit. Hij lacht even en trekt me dan tegen hem aan. Ik ben al bevriend met Calum sinds we 1 week oud waren maar tegenwoordig heeft hij zo z'n momenten. We lopen terug. 'Is het weer goed?' Vraagt Luke. We knikken en gaan weer zitten. 'Hoe lang moeten we nog wachten op die trein?' Zeurt Tom. Ik kijk op de klok. '3 minuten.' Antwoord ik dan. Luke, Micheal en Sam zijn hevig in gesprek. 'Nee ik vindt dat we eerst de stad in moeten misschien naar een winkel en daarna wat eten en dan een shotje ofzo.' Vragend kijkt Calum hun aan. 'Waar de hell gaat dit over?' Vraagt hij. 'De plannen voor vandaag.' 

De trein stopt precies voor ons. Mensen stappen uit en maken plaats voor andere passagiers. Snel stappen we in en zoeken een plekje. 'Wie gaat met wie zitten?' Vraagt Tom als we plekken gevonden hebben. Je weet wel, van die plekken dat je met z'n tweeën naast elkaar zit en dan tegenover twee andere kan zitten? Is dat duidelijk? Ach nou ja. Snel neem ik plek naast het raam. Tom gaat naast me zitten en Calum en Luke gaan tegenover ons zitten. Aan de andere kant van het gangpad gaan Sam, Asthon en Michael zitten. 'Let's go!' Er komen nog wat mensen door het gangpad, opzoek naar nog een plekje. Een meisje met blond haar, blauwe ogen en fel rode lipstick stopt naast ons. 'Mag ik hier misschien zitten? De hele trein is vol en ik ben doodmoe.' Michael knikt en ze gaat naast hem zitten. 'Sorry dat ik dit vraag maar hoe heet je?' Vraagt ze, een flirterige ondertoon in haar stem.

'Michael.' Zegt hij terwijl hij onze kant opkijkt. 'Mijn naam is Taylor.' Glimlacht ze. Nu kijkt ze ook de andere aan. 'En wie zijn jullie?' Vraagt ze vriendelijk. 'Ik ben Sam en dat is Asthon.' Zegt Sam. Ze knikt en kijkt nu ook onze kant op. 'Horen hun bij jullie?' Vraagt ze aan Sam. Hij knikt en ze stelt zichzelf weer voor. 'Ik ben Tom, dat is Calum, Luke en dit is Louis.' Zegt Tom. Ik glimlach en zwaai, ze lijkt me aardig. 'Waar gaan jullie naar toe?' Vraagt ze om een gesprek aan te gaan.  'Amsterdam, jij?' Ze knikt. 'Ja ik ook.' En toen was het weer stil. Ik pak mijn telefoon en start Instagram op. 'Wat doe je?' Vraagt Tom. Hij legt zijn hoofd tegen mijn schouder en kijkt mee. Ik scroll wat door foto's, af en toe reageer of like ik iets maar dat is het. Er gaat een stem door de trein heen. 'beste reizigers, volgende station is Amsterdam centraal.' We gaan alvast staan en lopen naar de deur. Met piepende banden komt de trein tot stilstand.

De deuren schuiven open en we lopen de trein uit, gevolgd door Taylor. We lopen het grote gebouw uit en lopen direct naar de winkelstraat. 'Waar gaan we eerst naartoe?' Calum slaat zijn arm om mijn schouders. 'Zullen we eerst wat gaan eten? Het is nu 1 uur en ik heb honger.' Zegt Asthon hyper. 'Waar gaan we eten dan?' 'MCDONALDS!' Roepen Tom, Asthon en Sam tegelijk. Ik schud mijn hoofd. 'Ik had het kunnen weten.' Zegt Calum. Nu komt ook Luke naast me lopen. Ook hij slaat zijn arm over mijn schouders en laat die rusten op de arm van Calum. 'FOTO!' Snel neemt Tom een foto van ons. Ik steek mijn tong uit en probeer scheel te kijken. Tom schiet in de lach en schud zijn hoofd. We komen aan bij Mcdonalds en Luke laat me los maar Calum blijft me vasthouden. Het doet me denken aan vroeger, toen we echt heel close waren. 'Is het goed als jullie alvast een plekje gaan zoeken?' Ik knik. 'Wat willen jullie hebben dan?' Vraagt Luke dan. 'Gewoon een cheeseburger.' Als Calum, Asthon, Tom en Sam ook hebben doorgegeven wat ze willen lopen Luke en Michael richting de kassa. 

We gaan zitten aan een tafel met een bankje en 4 stoelen. Ik plof op het bankje en Calum gaat aan de linkerkant van mij zitten en Tom aan mijn rechterkant. Na 10 minuten komen de jongens met twee dienbladen vol eten aanlopen. Ze zetten het eten op de tafel en gaan zelf op de stoeltjes zitten. Ik pak een cheeseburger en open het kartonnen doosje. Ik neem een hap en glimlach. Vroeger ging ik ook altijd met deze jongens, behalve Sam en Michael, naar de Mac of KFC gegaan. We hadden dan zoveel lol en gaven niks  de buitenwereld. Dat is nu wel anders.

'Gaan we hierna naar de Primark?' Vraagt Sam. 'Zit die hier dan?' Vraag ik verbaasd. Sam knikt. 'Ja net.' Nu is het mijn beurt om te knikken. 'Nee Ni, we gaan niet het hele menu bestellen!' Hoor ik een bekende stem zeggen. Ik draai me om en zie meneer Malik lopen. Naast hem loopt een blonde jongen. Ik snel dat hij net een jaartje ouder is dan dat ik ben. Luke merkt het ook. 'Hey, meneer Malik!' Roept hij. De blonde jongen en meneer Malik kijken onze kant op. 'Noemen ze jou meneer Malik?' Vraagt de jongen met een Iers accent. Meneer Malik rolt zijn ogen en zwaait naar ons. 'Noem me maar Zayn hoor, we zijn nu niet op school.' Knipoogt hij. 'Oke wat zou Hazz willen?' Meteen probeer ik beter te luisteren. 'Wij gaan weer jongens, tot maandag!' We zwaaien en de twee lopen weg. 'Dat wat raar.' Grinnikt Calum. Ik knik instemmend.