Düğün günü geldi.
Nikahları kıyıldı.
Zeliha, ahmet yusuf geldi. Rahmet gelmedi.
Annemde geldi
Akşam kaldılar sabah kasabaya gittiler. oradan gideceklerdi bursaya.
Akşam odalara çekildik.
Sabah telefon geldi rukiyeden. Süleymanın kursundan arba gelirken kaza yapmış.
Duyunca ayaklarımın bağı çözüldü. Yere düştüm müzeyyen abla aldı telefonu.
Muratı çağırdı telefona. Murat da babasına söyledi. Hemen erzincana gideceklerdi.
Ama gidecek paraları yoktu. Halime yetişti imdatlarına.
Kumbarasında biriktirdiği birkaç kuruşu varmış. Onlarla gittiler erzincana.
Allah a şükür bişey yokmuş.
Yaralılar varmış. Süleymanda geldi. İki hafta izin vermişler.
Bu arada halimede büyüyüp serpilmiş, Gelinlik çağına girmişdi.
Köyde istediği biri varmış.
Benimde sonradan haberim oldu.
Muratsa bunu bile bile başkasına verdi kızı.
Babasıda bişey demedi.
Havva da hamileymiş.
Doğum yaptı dokuz ay sonra. Halime de yedi yedi aylık hamileydi.
Tabi havvanın ebeliğini kadriye nine yapamadı. Çünkü vefat etmişti.
Müzeyyen ablayla süreyyada kalmıştık bi gece mehmet de köyde.
Mehmet de o gece rahatsızlanmış.
Sabah haber verdiler bizede.
Hastahaneye götürdü, hamit enişte bizi.
Bir hafta hastahanede kaldık.
Eve geçtik. Halime doğum yapmış müzeyyen ablayla halimeyi görmeye gittik.
Oğlu olmuş.
Ayaz.
Havva ikinciye hamileydi.
Bir akşam yine oturuyorduk.
Armut yiyorduk. Mehmet yataktaydı. Hastaydı.
Armudun yarısını yedi.
Süleyman da bitirmişti kuran kursunu.
Evdeydi.
Akşam yatarken süleymanı çağırdı.
Oku bana dedi. O da yasinden vaşladı okumaya suyunu içti sesizce canını teslim etti.
Evde bi kaos oluştu sessizlik çöktü. Eve sanki vakit geçmiyordu.
Müzeyyen abla Muratı uyandırdı dua ettik. Sabah defnedilecekdi.
Ağustos ayıydı. Bursadan öocuklarım geldi hepsi evlenmiş. Barklanmış. Çoluğa çocuğa karışmış. Hatta zelihanın büyük kızı muratla aynı yaştaydı.
Bir hafta kaldılar.
Onlardan önce mehmetin tarafı gelmişti baş sağlığına.
Havva da ikinciyi doğurdu.
Adını kadir koydu babası.
O sene de bursaya giitim yine bir hafta kaldım. Oradan da sakarya ya. Rahmetin yanına oda evlenmiş. Hastahaneden biriyle.
Bana ısınmıştı ara ara.
Köye döndüm yeniden. Postahaneden askerlik kağıdı gelmişdi. Muratı da askere yolladık.
Evde bir süleyman kalmıştı erkek.
Onunda evlenme sırası gelmişdi.
Halime de doğum yaptı. Kızı oldu. Adını süleyla kodular.
İki sene sonra murat geldi.
süleymanı yolladık askere. Askere gitmeden kız arıyordum.
Hamitin bi köylüsü varmış ona bakmaya gittik.
Abisine sorduk geçen hafta vermişler. Bide kardeşi varmış.
Rabia. Güzel kızdı.
ama benim aklım segi de kalmışdı.
Köyde bi kız vardı. Sevgi. Çok beğeniyordum. Ben istiyordum. Herkes biliyordu.
İstediğimi bile bile komşumuz sarıye istedi kızı. o gün bu gündür kanuşmuyorum sarıye ile.
Kısmet mi şans mı bilemedim doğrusu.
Neyse hele bi bu kızı isteyelim de. Hayırlısı.
Kızı istemeye gittik. Kızın babası mehmet i tanıyordu. Verdi.
İki sene nişanlı kaldılar.
İki senede süleyman askere gitti.
Bende havva ile rabia yı da alıp bursaya gittim.
Ahmetin iki kızı bir oğlu olmuş. Yusufunda aynı.
Rahmet de geldi. Onunda iki kızı olmuş.
İki hafta kaldık. Köye döndük.
Bir hafta sonrada süleyman geldi düğün yaptık. Kadir de beş yaşında idi. Abisi okula başlamışdı çokdan.
Hava ile rabia da hamileydi.
İki seme sonra ben bursa ya gittim.
Murat getirdi. Bütün paramı aldı elimden.
Mehmet ölünce emeklisi bana kaldı.
Emeklisi yokdu. Bi gün sabah gidip başvuru yapmış. Neden yaptın diye sorunca. Kalanların işine yarar belki dedi. Resmi nikahına da beni almışdı. Bende dul kalınca bana kalmışdı maaşı.
Neyse bütün paramı aldı elimden.
Korkdu ki paramı zelihalara yediririm.
Bende sinirlendim iki ay bursada kaldım. Telefonlarıda kapattım. En son halime aradı.
Anne sen delimisin diye.
Evde iş güç vardı . Harman vakdiydi. Evinin başına gelde düzle. Herkes bir yana gitmiş. Havva çocukları da alıp babasının evine gitmiş.
Rabi ye de tarlaları bi başına çocukla yapıyormuş. İy dedim. Döneyim. Döndüm.
Murat geldi anne bana beş yüz lira verde adanaya gideyim iki aya dönerim dedi.
Kriz vardı o aralar.
Buralarda işler durgundu.
Git dedim. Ne diyeyim.
Beş ay oldu yok. Yedi ay oldu yok. Ne gelen ne de giden. Telefon geldi. Anne ben burada evlendim. Süleymanı yollada gelsin.
Hemen iki danayı satıp yolladım süleymanı. Param yokdu zaten.
Süleyman gitti geldi yok. Dedi. Ne yapayım.
Havva da duyunca evi terk etti bana bundan koca olmaz diye. Dediğim söze yeni gelmişdi. Ben en başında demişdim.
Muratın yeni karısı hamileymiş. kalan danayı da satıp ona yolladım. Doğum yapacakmış.
Bi söz varfır ya hesapsız kasabın elimde kalır bir kuru masat. Aynı o sözdü. Bişeyler düşündüm akşam. Tamam dedim çıkış bulmam lazımdı. Muratı o batakşıkdan kurtarmam lazımdı. Neye bulaşmıidı acaba. Muratın havva üstüne gül koklayacağına halen inanmış değildim.
Süleymanla akşam oturup konuştuk. bursaya taşınacaktık.
Ama bi plan dahilinde. Kimseye duyurmadan. sessiz usul.
Ben bursaya gelecekdim peşime süleyman. Sonrada murat gelecekdi. Peşimize. Belki Bursa bizi paylardı.
İki haftaya yakın çıkdık. Arabamızla.
Bursaya vardık eşyalarda peşimizden geldi.
Bir hafta zeliha da kaldık. Zeliha nın karşı binasında bi ev boştu. Orayı kiraladık. Murat da iki aya geldi.
Murat köyden dışarı çıkmam diyordu. Ee bişey sebep olacak. Bunlar hep büyük konuşmasının sonuçlarıydı.
Muratda bizden iki sokak ilerde ev kiraladı.
Halime de havva yı aramış. Murat evlenmiş se evlenmiş. Sana da bakacak yeni aldığına da babam da üç evlenmiş hepsine bakmış diye gazı havva ya vermiş. Havva da o gazla bursaya uçmuş iki ay aynı evde kaldık. Bi gün muratın evine gitmiş. Kadını dövmüş.
Süleyman ın da iki oğlu olmuşdu.
Buradan kurtulmaya bakıyordu.
Zelihadan borç aldı.
Ev aldı taşındı. Havva da başka eve taşındı.
Murat da süleymanın yakın mahallesine taşındı.
Ben süleymanla kalmaya başladım.
Artık canıma tak demişdi. O aralar halimenin kocası da bursada çalışıyordu. Bursaya taşındı halime de.
İki yıl halimede kaldım.
Kocası bi daha köye taşındı.
Bende ortada kaldım. Bi dağın başına girtim bu ara müzeyyen ablayı gelirken süreyyanın yanına bırqkmıştık. Ama bi aonraki sene alacakdım. Çünkü birbirimizden ayrılamıyorduk.
Kumaydım ama beni kardeşi gibi severdi. Süreyya aradı beni annem hasta diye. Koştum yanına köyde bi evim kalmışdı. Bütün yerleri satmışlar.
Evde tek kalıyordum. Bi günde müzeyyen abla vefat etti. Kızını aradım. Eski kocasından olan kızını. Kızına annen ölmek üzere gel bir gör diye.
Umrunda değildi. Üstüne bir de cevap veriyordu. Zamanında kimin danasını otardıysa o gelsin başına demişdi.
Kızı annesinin hayatındayken yüzüne gülmemişdi.
Üç ay sonra da annem vefat etti.
Artık ölümker beni etkilemiyordu.
Bende evimi satıp küçük bir ev aldım.
Namazımı kılıp kuranımı okuyırdum. İki kab yemek yetiyordu.
Canım sıkılınca da bi patik alıp örüyordum.
Bir gün ölürsem gelsin çıkarsınlar beni bu evden...
