🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆
İçeri girdiğimde Melek Teyze Tuna'ya sarılmış bir şekilde ağlıyodu. Ben de abimin oturduğu koltuğun kenarına oturdum. Abim yavaşça kulağıma yaklaşıp;
💬💬💬💬💬💬💬💬💬
Semih: Sorcam ben sana.
Hilal: Abi ben Burak'ı seviyorum.
Semih: Neee?!🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆
Abim öyle bir sesle bağırmıştı ki herkez bize bakıyodu. Bir şekilde durumu düzeltip odadan Görkem'in odasına kaçtım.
Melek Teyze hala Tuna'yı bırakamamıştı. Ben de tek gittim. Odaya girdiğimde çok farklı bir görüntü yoktu aslında. Ne de olsa ikizler. Görkem yüzünde ki izlere fazla takmaz. Ama yüzünde bir sürü yara vardı.
Ben"Ah canım melek gibi uyuyo."diye düşünürken Görkem yavaşça gözlerini açtı. Normalde de çok çıkmayan sesiyle konuşmaya başladı.💬💬💬💬💬💬💬💬💬
Görkem: Hilal.
Hilal: Efendim Görkem.
Görkem: Tuna nerde?İyi mi o?
Hilal: İyi odasında dinleniyo. Sen nasılsın?Ağrın falan var mı?
Görkem: Yok. Anneme haber verdin mi?
Hilal: Kızlar vermiş. Tuna'nın yanında.
Görkem: Desene yine arka planda kaldım.🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆
Görkem böyle söyleyince ikimiz de gülmüştük.
Biz hala gülerken kapıdan ağlayarak Melek Teyze ve Tuna girdi.💬💬💬💬💬💬💬💬💬
Tuna: Ooo beyfendi teşvik ettiler sonunda.
Görkem: Keyfimize uyanmadık zaten.
Tuna: Valla çok özledim lan senle kavga etmeyi.🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆
Tuna yatan Görkem'e sarıldı. Ben ve Melek Teyze'de onlara bakarak güldük.
Melek Teyze hep Tuna'ya daha yakındır, Görkem'e daha mesafeli... Ben onların hiç sarıldığını görmedim mesela. Yine sarılmamışlardı zaten.
O gün ikisi de hastanede kaldılar. Tabi ben ve Melek Teyze'de.
Ben Görkem'in odasında koltukta uyuyakalmışım.
Ama sabah uyandığımda ne ben koltuktaydım. Ne de Görkem yatakta. Tam tersi ben yatakta,Görkem'se koltukta uyuyodu.
Hemen Görkem'i uyandırdım.💬💬💬💬💬💬💬💬💬
Görkem: Noluyo Hilal ya?
Hilal: Oğlum senin ne işin var burda?
Görkem: Gece sen koltukta uyuyakalmışın. Ben de seni yatağa taşıdım.
Hilal: Oğlum dengesiz misin?Niye sen beni taşıyon?Sen yeni ameliyat oldun. Senin yatman gerek.
Görkem: Sen söylemesen fark etmicektim sağol Hilal.
Hilal: Geç yatağına yat.
Görkem: İyiyim ben burda.
Hilal: Saçmalama hadi.
Görkem: Off ya.
Hilal: Yarana bakalım.
Görkem: Yok bir şey.
Hilal: Aç karnını hadi.🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆🙆
Ayıptır söylemesi 6 seneye Doktor Hilal olucam.
Anlarım böyle şeylerden. Neyse kendimi övmiyim daha fazla.
Görkem'in yarasına baktım. Bir sorun yoktu. Deli bi de bu halde beni kaldırmış. Hemen yatağına yatırdım.
Sonra da eve gitmek üzere odadan çıktım. Son kez Tuna'nın odasına da girdikten sonra eve çatlak bileğimle yürümeye başladım. Yolun yarısında karşımdan Burak geldi arabasıyla. Ben de arabasına bindim. Bu gün daha bir şıktı.456 kelime.
😂😂😂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kızıl ve Sarışın (Burak Yörük)(Ara Verildi)
FanfictionH: Şimdi gerisini sen düşün aşkım... 11.12.2018