Kızıl ve Sarışın (Burak Yörük)(Ara Verildi)

😄İlk Karşılaşma

Aslında Karadeniz'li bir babam ve Azeri bir annem olmasına rağmen Izmir'de yaşıyorduk. Yani ailem orada yaşıyorlardı. Bense 19 yaşında liseyi yeni bitirip üniversiteyi İstanbul'da kazandım.Ve Istanbul'da okuyorum.
O gün çok sevdiğim kardeşim Ceren'le yeni telefonda konuştuktan sonra arkadaşlarım Saren,Sinem ve Ceyda'yla saçma sapan süs eşyaları almak için alışveriş merkezine gittik. Böyle kocaman öyle böyle değil. Ünlülerin gelebileceği bir yerdi. Ya benim amacım aslında belki %31 şansım tutarsa ve Burak'ı görürsem diye gitmemdi. Neyse arkadaşlarla mağazadan mağazaya geziyorduk. Bir ayakkabı dükkanından çıkmıştık. Ki bir sürü insandan oluşan kalabalık dikkatimizi çekti. Önce bunu umursamasakta sonra bağıran kızlar ve çıktığımız dükkanın sahibinin içerde onlarca insan olmasına rağmen dükkanı bırakıp elindeki telefonla kalabalığın içinde kaybolmasından sonra orada ne olduğunu merak etmemize ve kafaları oraya çevirmemize yetti.
Kafaları çevirip dikkat geçirsekte ne olduğunu göremedik. Kalabalıkta en az 250 kişi vardı. Arkadaşlarım bana bakıp soru soruyolardı. Ben nerden bilceksem.

💬💬💬💬💬💬💬💬💬💬💬

Saren: Noluyo burda ya?
Sinem: Aynen kanka. Nolmuş acaba.
Ceyda: Sen görüyon mu Hilal? Senin boy uzun.
Hilal: Ne görcem büssürü insan var. Hem bana ne soruyonuz?Ben ne bilem?Bize ne ya. Boş verin gidelim.
Saren: Dur nere gidiyon ben bunların neden burda olduğunu görmeden gitmem.
Hilal: İyi kalalım. Sanki görcez.

🙎🙎🙎🙎🙎🙎🙎🙎🙎🙎🙎

Bir süre bekledikten sonra kalabalık dağıldı. Önce gözlerim pek iyi olmadığı için sarı saçlı uzun birini gördüm. Ama sonra onun kim olduğunu anladım.
O o Burak. Aman Tanrım o Burak. Benim aşkım. Onun olduğunu anlayınca ona bakarak olduğum yere çakıldım. Sürekli yanındaki adamla konuşup gülüyordu. Onun o gülümsemesiyle hayaller murarken kızlar beni o kurduğum hayallerden dürtüp uyandırdı.

👉Napıyonuz be?Benim hayallerim vardı. Tam öpmüştüm. Tam sarılmıştım.👈

O kadar yüksek bağırmışım ki Burak bile duyup bana bakmıştı. O beni fark etti diye sevinemeden yanakları kıpkırmızı olmuştu. Bazıları bilir ben kararsız atom gibiyimdir. Ne olduğum belli olmaz.
Burak bana bakıp gülüyordu. Bense hala ona mal mal bakıyordum. Hem gözlerimi ondan alamıyor hem de aklımdan çek şu gözlerini yicek gibi bakma şu oğlana diyordum.
Ben mal mal ona bakarken bana bakarak işaret parmağını kaldırdı. Ve bana gel işareti yaptı. Kızların hepsi şok olmuştu. Ve bana bakıyorlardı. Bense ne yapıcağımı bilmiyordum. Ona gitsem bir gürlü gitmesem bir türlü. Gitsem ben malım kendimi biliyom. Saçmalarım. Gitmeyip ordan kaçsam ömrüm boyunca kendimden nefret edicem.
2.seçeneği seçip yanına doğru yürümeye başladım. Ona ulaşmama bir kaç adım kalmıştı. Durdum. Ve heyecandan kalbimin yerinden çıkıcakmış gibi attığını fark ettim.

415 kelime.
😄😄😄