Perfectly Hidden

12. Bijles

"Hey, Emma je bent toch niet vergeten dat we na school wiskunde gaan leren toch?"

"Nee, tuurlijk niet" Ik was het alweer vergeten dat marin dat had gevraagd, maar ik deed net alsof ik het nog wist. Misschien zou marin me kunnen afleiden van het feit dat ik de hele tijd aan Matthijs dacht. Waar zou Matthijs zijn? En wat zou hij nu doen?  Ik bleef mezelf maar afvragen of het mijn schuld was dat hij was weggelopen. Marin zag mijn blik. "Het is niet jouw schuld, misschien is er iets gebeurd thuis" Marin was zo lief voor mij, alsof hij precies wist wat ik dacht.

In de pauze bleef ik bij marin, ik probeerde op de achtergrond te blijven en mijn mond te houden, wat erg lastig was. Ik wilde niet dat iemand nu medelijden met mij zou hebben en dat ze me allemaal vragen zouden gaan stellen. De pauze leek een eeuwigheid te duren.

Ik kon de blikken van de andere jongens niet meer hebben, zij dachten waarschijnlijk dat het mijn schuld was dat hun beste vriend was weggelopen. Ik besloot alvast naar  A14 te gaan waar we godsdienst zouden hebben. Meneer makkinga zat in het lokaal naar zijn laptop te staren. Hij keek meteen op zodra ik de deur open deed. "kom je voor bijles?" vroeg hij met een smerig lachje. Ik schrok van zijn directe vraag. Ik snap zowiezo niet waarom hij nog niet ontslagen is, iemand moet toch wel een keer een klacht hebben ingediend? Ik moest snel een smoes verzinnen voor zijn vraag. "Nee, ik vroeg mij af of u de cijfers al op magister heeft gezet?" Ik kwam wat dichter bij zijn bureau staan om op zijn laptop te kijken. "Anne-marijn staat namelijk niet zo goed voor godsdienst en ik dacht dat zij wel bijles kon gebruiken, misschien kunt u haar cijfers bekijken op uw laptop?" ik zag dat er een mailtje was binnen gekomen van de moeder van Matthijs. Ik kon alleen het onderwerp lezen voordat Makkinga magister aanklikte en Anne-marijn opzocht in de lijst met leerlingen.

1 minuut later kwam de hele klas binnen lopen. Makkinga keek naar Anne-marijn alsof hij wist dat ik niet echt bijles bedoelde maar gewoon een afspraakje. Anne-marijn keek mij vragend aan. Snel liep ze naar mij toe en fluisterde ze in mijn oor "wat heb je net allemaal tegen makkinga gezegd? " Gelukkig riep hij Anne-marijn naar haar plaats.

Na school zocht ik samen met Marin een plekje in de aula om te gaan leren voor wiskunde. Ik moest het verhaal over matthijs aan iemand kwijt en ik had er nog niks over gezegd tegen mijn vriendinnen, dus het leek mij verstandig om tegen Marin te praten aangezien hij niet alles meteen doorvertelt.

"Toen ik in de pauze alvast naar godsdienst ging heb ik op de laptop van Makkinga kunnen kijken. Ik zag een mailtje van de moeder van Matthijs" Marin was meteen nieuwsgierig en voelde zelf ook aan dat we de hele tijd zouden gaan praten en niet gaan leren zoals ik mijn moeder had beloofd te doen. Ik kon alleen het onderwerp lezen. "Waarom Matthijs een tijdje niet op school zal zijn ... " stond er.

Marin had zijn laptop meegenomen om te leren en we hadden allebei geen zin meer om ons in wiskunde te verdiepen dus dacht ik dat het een goed idee was om marin hierbij te betrekken. Misschien kunnen we de laptop van meneer Makkinga hacken zei ik. Marin keek mij aan en schudde zijn hoofd. "dat is illegaal, daar kunnen we voor worden geschorst"
Ik keek marin met een smekend gezicht aan. "Jij bent zo goed met computers, zou je dit alsjeblieft voor mij willen doen?" Marin was overgehaald. "Maar op een voorwaarde, dat als ik zijn mail heb dat we alleen het mailtje bekijken van matthijs."

Marin en ik hadden afgesproken om maandag iets eerder op school te komen zodat we ons plan konden bespreken en uitvoeren. Marin had in het weekend uitgezocht op welke dag hij werkte, welk uur en welk lokaal en had daarvan een heel schema gemaakt. Het plan was dat ik ging vragen of hij al aan Anne-marijn had gevraagd of ze bijles wilde omdat ze het zelf niet durft te vragen. Ondertussen stopte ik een stickje in zijn laptop met mijn hand erover zodat hij het stickje niet kon zien. Daarna deed hij zijn laptop open en tikte het wachtwoord in. Op dat moment haalde ik de stick eruit en stopte hem in mijn broekzak. Meneer Makkinga ging naar zijn mailbox en typte de achternaam van Anne-marijn in om haar een mailtje te sturen. Hij was pas bij de tweede letter toen er al een naam verscheen. Mijn ogen werden heel groot en mij mond viel open, was dat nou Anne-marijns moeder naar wie hij mailtjes zat te sturen?! En het waren er niet 2 of 3 maar wel 15! Gelukkig deed ik mijn mond dicht voordat hij het kon zien. Snel voordat de bel ging liep in naar beneden om mijn tas te pakken en marin de stick te geven.

Na school hadden we weer afgesproken om te gaan "leren" dat dachten onze vrienden teminste. Marin deed de stick in zijn laptop en opende de mail van Makkinga. Ik typte Anne-marijns achternaam in en wees naar de mailtjes die waren verstuurd tussen de haar moeder en meneer Makkinga. Marin veegde snel mij hand weg van de muis aangezien ik van plan was om het mailtje te openen. "dat hadden we niet afgesproken! We zouden alleen het mailtje over matthijs lezen en dan zou ik de stick weggooien." En wat moet ik ervoor doen om ook de andere mailtjes te mogen bekijken vroeg ik. Marin dat even na en zei toen "dan moet je met mij op een date!" lachte hij. Ik wist dat hij niet serieus was maar toen ik nadacht leek het me helemaal zo'n slecht idee nog niet. We zouden misschien gewoon ergens kunnen eten ofzo en met Marin zijn is niet echt een straf. "is goed" Marin keek mij verbaasd aan omdat ik serieus op zijn voorstel in ging.

Ik kreeg een appje van mijn moeder dat ik naar huis moest komen,dus ik pakte mijn spullen en zei dag tegen Marin. Laten we overmorgen weer verder gaan en de mailtjes bekijken stelde Marin voor.

Marin:
Ik vond het erg gezellig met je, moeten we echt vaker doen! 😉(misschien moeten we maar niet het mailtje van de moeder van matthijs bekijken, ik vind het namelijk veel leuker zonder hem🤭😃)