Perfectly Hidden

8. Het Ziekenhuis

Ik kon alleen maar huilen, wat had ik gedaan! Ik zag matthijs op de brancard liggen, overal stonden mensen.

''overleeft hij dit?" vroeg ik bang.

"Dat kan ik helaas nog niet zeggen, het spijt me. Er is niet zoveel wat u kunt doen. Ik denk dat het het beste is als u gewoon naar huis gaat." Ik zag dat Thomas naar binnen kwam lopen, hij zag er een beetje chagrijnig uit. "Hoe gaat het?" "De dokters weten het nog niet!" "Maar ze zeiden dat ik beter kon gaan en dat hij rust nodig had." Dus dat deed ik, ik ging weer naar huis en moest de hele tijd aan hem denken. Ik belde Anne-Marijn op om te vragen hoe het nou was afgelopen bij meneer Makkinga met Thomas. "Hey, heb je het al gehoord over Matthijs?" "Hoi! Ja ik heb het gehoord, echt erg! Hoe kwam dat nou ineens dan?" Ja hier was ik dus al bang voor, wat moest ik nu zeggen. "Hij had er al eerder problemen zei hij..." "huh met bijna verdrinken??" Oke hiermee maakte ik het alleen maar erger. "Ik ga even wat water drinken bij de wc!" Ik moest hier even weg.

Toen ik de wc in liep zag ik dat mijn ogen zwart waren van de mascara. Ik had urenlang zitten huilen. Als Matthijs dood zou gaan dan ben ik voor het laatst bij hem geweest, dan vragen ze alle vragen aan mij. Maar ik kan niet zeggen dat we daar een hele fotoshoot hebben gehad en dat ik daarna met veel te veel snelheid ben teruggevaren waardoor hij van boord viel. Niet over nadenken Emma! zei ik in mezelf.

Toen ik uit de wc weer naar de wachtkamer terugliep zag ik achter het hoekje bij de muur Thomas staan. Wat deed hij nou weer hier? Toen ik een paar stappen verder liep zag ik hem met de moeder van Matthijs praten. Ik kreeg een kleur, want ze keken allebei met een chagrijnig hoofd naar mij. Maar ik kon er toch ook niks aan doen dat Mathijs van de boot af was gevallen en daarna bijna verdronk.. Ik heb hem wel uit het water gehaald! Ze moeten juist blij zijn, het had altijd erger gekund!

Anne-Marijn liep richting Thomas en gaf hem een zoen op zijn wang. Ieww, betekende dit dat ze elkaar echt leuk vonden?! Toen kwam er een beeld in mijn hoofd dat Anne-Marijn, Thomas, Matthijs en ik samen op dubbeldate konden gaan! Dat zou erg gezellig zijn, Matthijs heeft zo'n leuke humor.
Ik ga er altijd helemaal stuk om! En Anne-Marijn die heeft het altijd naar haar zin als ze in de buurt van Thomas is..

Ineens kwamen er allemaal dokters de kamer van Matthijs binnen, ik kon nauwelijks ademhalen. Wat zou er zijn? Toen zag ik de moeder van Matthijs helemaal stralen! Het moest goed nieuws zijn geweest, want ze begon helemaal te juichen van opluchting! Ik liep wat verder richting de kamer van Matthijs, hij had zijn ogen geopend en al een paar woorden gezegd. Thomas deed van blijdschap een dansje en Anne-Marijn danste mee! De moeder van Matthijs liep plotseling naar mij toe. "Hij wilde jou graag zien." zei ze. Ik liep achter haar aan, de kamer van Matthijs binnen. "Hoi!" zei ik. terwijl ik hem omhelsde. Ik leunde een beetje ongemakkelijk over hem heen toen hij me ineens begon te zoenen! "Dit was de mooiste bootreis die ik ooit heb gehad! ondanks dat ik bijna verdronk." ik kreeg het er helemaal warm van en begon hem terug te zoenen. Anne-Marijn en Thomas stonden blijkbaar voor het raam te kijken naar ons romantische moment. Ik lachte want dit betekende dat mijn plan van de dubbeldate door kon gaan!