6. Wat was er nou gebeurd?

38 6 4
                                    

Ik zag in zijn blik dat hij het jammer vond dat ik niet meer al mijn aandacht op hem richtte.
''Kijk de boot van mijn ouders!!''
''Weet je zeker dat dat de boot is? Het kan ook een boot zijn die daar op lijkt''

"ik herken de boot van mijn ouders wel hoor!" riep ik een beetje geïrriteerd.
''Sorry, ik wilde alleen maar helpen hoor''
Ik wist wel dat hij het goed bedoelde maar toch was ik erg geïrriteerd, ik denk dat dat kwam omdat er 2 vrienden alleen op de boot van mijn ouders rond vaarden. En mijn ouders zouden morgen al terug komen! Wat moest ik doen!?

Ik besloot om samen met Matthijs en Marin terug te gaan naar de buren, die hadden namelijk ook een boot en als we die van hun konden lenen zouden we naar Thomas en Anne-marijn kunnen varen en zou dit snel weer afgelopen zijn.

Ik belde aan en een meneer Makkinga deed open, ik zag dat hij erg verbaasd keek dat ik alweer voor de deur stond. Ik had geen zin in een heel gesprek met meneer Makkinga dus ik vroeg meteen of ik zijn boot mocht lenen om Anne-marijn en Thomas te halen. Hij antwoordde meteen ja, wat ik al verwachtte, maar zei dat er wel wat tegenover moest staan. Neeeeh, ik was echt niet van plan om extra bijles in mijn eentje in zijn huis te nemen. Ik keek dus snel naar Matthijs die mij snapte en gelukkig een over een ander onderwerp begon.

Ik startte de motor van de boot, ik had geen idee hoe deze boot werkte dus het duurde een tijdje. Marin had Makkinga zover gekregen om niet mee te gaan op de boot, wat een geluk had ik toch weer! Toen ik de boot aan de praat kreeg vaarden we een stuk het meer op. Ik zag de boot van mijn ouders stil liggen, dus we konden snel overstappen op hun boot. Marin bleef achter op onze boot voor het geval de wind te sterk was en onze boot zou weg drijven.

Ik stapte over de railing van de boot met Matthijs achter mij. Ik deed de deur open en liep het trappetje af. Anne-marijn en Thomas lagen gewoon op de bank te slapen! Aan de ene kant was ik erg blij en opgelucht maar ik was ook erg boos, waarom deden ze ons dit aan? We hebben de hele tijd naar ze lopen zoeken!

Ik was zo boos dat ik voorstelde om ze niet wakker te maken maar om ze mee te nemen.
'' Ja, misschien kunnen we ze naar meneer Makkinga brengen!" "Dan maken we ze echt boos lachte hij." Ik zou me dood schrikken als ik wakker zou worden en het eerste wat ik zou zien zijn pedo hoofd zou zijn. Ik zou gewoon nooit meer op school durven komen!

Het leek me een goed plan, we moesten ze even terug pakken voor wat ze ons hadden aangedaan. Ik zou misschien wel godsdienst bijles krijgen terwijl ik dat niet eens wilde.

Matthijs en ik tilden ze allebei in de boot van de buren en ik stapte weer in de boot van mijn ouders om terug te varen naar huis. Ik zag aan matthijs' ogen dat hij het niet leuk vond dat hij met Marin op de boot moest en dat hij niet bij mij was dus verzon hij een smoesje om bij mij te blijven. Ik vond het wel oké want het is altijd beter met z'n 2en dan in je eentje.

Marin vaarde weer terug naar huis. Terwijl matthijs en ik samen op de boot waren gebleven. Ik pakte het stuur om de goede kant op te sturen maar matthijs pakte ineens mijn handen en haalde ze van het stuur af.

''kunnen we niet nog heel even hier midden op zee blijven? Ik vind het hier namelijk wel leuk zo met z'n tweeën''

Perfectly HiddenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu