Perfectly Hidden

9. De dubbeldate...

Ik zat thuis op de bank te wachten tot Anne-Marijn eindelijk kwam. Toen hoorde ik de deurbel, gelukkig was het Anne-Marijn. "Hey, laten we ons snel klaarmaken voor de dubbeldate ja?" "Ja is goed, ik heb al een rokje en een topje uitgezocht!" zei ik. "Laten we die dan nu alvast aan gaan doen ja?" En Anne-Marijn liep naar boven. Mijn rokje was erg strak dus ik moest veel moeite doen om hem goed aan te krijgen. "Is dat rokje niet veel te kort??" Vroeg Anne-Marijn. "Dat valt ook wel weer mee!" Waar sloeg dat nou weer op, zo kort was hij nou ook weer niet. En, haar rokje waait ook helemaal omhoog met deze wind, want het waaide erg hard. Daarna was er een stilte moment, ik begon over haar relatie met Thomas, want ik volgde het niet meer helemaal. Ze wilden wel mee gaan op dubbeldate maar alsnog.

"Hebben Thomas en jij nu iets?" "Nou, ik vind hem wel echt heel erg leuk, en hij is echt super knap! Begon Anne-marijn. Maar ik ben vooral dol op zijn kledingstijl!" die kleren die hij draagt, echt zo leuk!!

"Ik hoop dat de liefde van beide kanten komt" ik bedoelde het als grapje maar Anne-marijn begreep me een beetje verkeerd en ik kreeg een niet zo blije blik van haar.

Het was al een beetje donker, dus Anne-Marijn en ik hadden buiten wat kaarsjes neergelegd voor de sfeer. Anne-Marijn had het idee om buiten op het gras aan het water wat kleedjes neer te leggen. Dan konden we daar met z'n vieren gezellig zitten en kletsen. Het zag er super romantisch uit met al die kaarsjes. Ik zat een beetje uit het raam te staren om te kijken of Matthijs al kwam... Toen zag ik bij de overburen een jongen die voor de collecte rond kwam, hier had ik dus echt geen zin in nu. Mijn moeder was ook niet thuis en ik had geen zin om mijn eigen geld te geven, want ik moet sparen voor het concert van Niall Horan. Dus zoals ik verwachtte, ging uiteindelijk de deurbel. Ik bleef gewoon zitten op mijn kamer. Maar die jongen bleef aanbellen, nu werd ik er echt moe van. Ik stampte de trap af naar beneden, deed de deur open en zei: "Mijn moeder is niet thuis dus ik heb geen geld! Doei!" en ik smeet de deur weer dicht. Toen hoorde ik Anne-Marijn van boven naar beneden roepen: "Matthijs staat al voor de deur!" "Wat?!?! Nee toch!" Ik hoorde een stem van buiten komen: "Emma? Waarom doe je de deur nou dicht?" Dit kon niet waar zijn, het was niet de collecte jongen, nee het was Matthijs. Ik deed langzaam de deur weer open en ja, daar stond Matthijs met een knalrood hoofd. Hoe kon ik dit nou doen, ik smeet de deur voor zijn gezicht keihard dicht. Ik schaamde me kapot! "Kom binnen Matthijs!" zei ik in de hoop dat het ongemakkelijke moment klaar zou zijn. "Hoi! Waarom deed je de deur eigenlijk dicht?" "Ehm, ik dacht dat je de collecte jongen was. Sorry! Kom binnen!" Anne-Marijn kwam ook naar beneden lopen. "Wow jullie matchen, Emma heeft een blauw rokje aan en jij hebt een blauwe trui!" Dit was typisch iets voor Anne-Marijn, op een slecht moment over een heel erg stom onderwerp beginnen, waardoor het alleen maar ongemakkelijker werd. Ik zag door het raam dat Thomas er aan kwam. "Anne-Marijn, doe jij even open?" Matthijs zag er echt leuk uit in die trui, in tegenstelling tot Thomas. Hij had een bruine wijde broek aan met een rood met gele trui. Volgens mij vond Anne-Marijn dit ook niet echt leuk, want ze zei wat tegen hem, waardoor hij een beetje chagrijnig keek. "Laten we naar buiten gaan, ik heb allemaal dekens klaargelegd!" We liepen met z'n allen naar buiten Matthijs vond het erg mooi. "Wow Emma! Wat heb je het leuk neer gezet zo!" "Dankjewel!" Hij was echt zo aardig. "Ik heb allemaal lekkere kleine broodjes gemaakt! ik ga ze wel even halen ik heb al best honger." "Ik ook!" Zei Thomas.

Ik liep richting de keuken, toen ik ineens over een steen in het gras struikelde. Mijn knie viel heel erg hard op de stenen tegels naast het gras. "Auw! aaauuw! Mijn knie bloed!" riep ik. Matthijs rende zo snel als hij kon naar mij toe. "kun je lopen?" vroeg hij. "Nee dat gaat niet denk ik, auw!" Toen tilde hij me op en nam me mee naar de keuken. Het was echt zooo lief! Ik bloosde ervan. Hij zette me in een stoel en pakte een stukje keukenrol, maakte het wondje goed schoon en plakte er tot slot een pleister op. "Gaat het zo weer wat beter?" "Ja stukken beter! Dankje, dokter Matthijs haha!"

We liepen samen terug naar buiten met de broodjes. Anne-Marijn lag helemaal tegen Thomas aan. "Zo hé, hier is het gezellig!" "Ahh lekker broodjes!" zei Thomas. Volgens mij vond hij ze echt heel lekker, want hij stopte er 3 tegelijk in zijn mond. Anne-Marijn gaf hem een blik, waardoor hij er wat minder in zijn mond deed.

Het zag er zo romantisch uit toen ze tegen elkaar lagen dat we naar boven zijn gegaan om hun niet te storen, we hadden wat gepraat maar niet echt iets bijzonders, tot dat Thomas en Matthijs naar huis moesten. Matthijs kwam heel dicht bij me staan en fluisterde in mij oor "volgende date met z'n tweeën, oke" en hij gaf me een zoen op mijn mond, voordat ik kon reageren stond hij al buiten en zwaaide naar me terwijl hij mij een knipoog gaf.

Hij was ook zo leuk!! De hele nacht heb ik niet geslapen. Ik dacht alleen maar aan matthijs. Wat zouden we als volgende date kunnen doen? Zou hij me dan weer zoenen? Het was allemaal ook zo spannend!