Diabolik Lovers/One Shots

■Because It Won't Be Morning《Sakamaki Shuu》■

■Part-1■

Adımını attığı sessiz sokakta usulca yürüyordu... Göz yaşları yanaklarını ıslatmaya devam ederken genç kız kendini gideceği  işine odaklamaya çalışıyordu... Ciğerlerine doldurduğu derin nefesini tek seferde verip göz yaşlarını sildi.. Bu günkü yaşadığı evdeki korkunç olay hala alışabildiği bir şey değildi... Yaşadıkları onu genç yaşımda yıpratıyordu.

Çantasına koyduğu İncil ' i çıkarıp bir kaç sayfa okuyup dua ettikten  sonra çantasına koydu... Adımlarını hızlandırdı. En kısa sürede ve  sorunsuz bir şekilde işine varmayı diledi içinden.

Nihayetinde işine vardığında çoktan içki servislerini yapmaya başlamıştı. İşini sevmiyor olsa da hasta olan annesine bakmak zorundaydı. Annesinin hasta olduğunu öğrendikten sonra okulunu bırakmış ve barmenlik yapmaya başlamıştı. Babası alkolik bir adamdı ve sorumluluk alan biri değildi. Genç kız bunların verdiği ağırlık ile yutkunup akmaya hazır bekleyen göz yaşlarını silip işine devam etti.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Gece ilerleyen saatlerde daha da kalabalıklaşan barın kasvetli havası onu fazlasıyla yoruyordu .Iceriye dolan ağır alkol ve sigara kokusu midesinin bulanmasına neden olurken yüksek sesle çalan müzik başını ağrıtıyordu.

Yerini bir başka arkadaşına devredip hızla lavaboya gitti. Gürültüden ve ağır kokudan biraz uzaklaşması onu rahatlatmıştı. Yüzünü soğuk suyla yıkadıktan sonra yerine döndü.

Genç kız birinin omuzuna dokunması ile arkasına döndü. Onunla aynı işi yalan arkadaşı yaklaşık bir saattir kendisine doğru bakan sarı saçlı bir adamı gösterdi ve kulağına bir şeyler söylemeye başladı.

"Onunla ilgilenmen gerekiyormuş"

Genç kız duyduğu şey ile kaşlarını çatıp ona doğru bakan adama baktı. Saha sonra arkadaşına döndü.

"Bu benim işim değil!"

"O halde derdini patrona anlat" diyip gitti. Genç kız sinirle tezgahın arkasından çıkıp patronunun yanına gitti. Patronu kızı görünce ellerini birleştirip onu beklediğini belli eden bir tavırla ayağa kalktı.

"Ah bende seni bekliyordum Lumiére. Gel otur şöyle."

"Böyle iyiyim Kaja-san. Beni neden bekliyordunuz?"

"Bu gün özel bir müşterimiz var. Kendisi buraya sıkça gelir. Senin onun masası ile ilgilenmeni istiyor"

"Üzgünüm  ama bu benim işim değil. Bunu yapanlar var zaten. Ben yapamam"

Bunu söylemesi üzerine patronu kaşlarını çattı ve memnun olmamış bir ses tonu ile konuşmaya başladı.

"Ne demek yapamam!? Sana yapacaksın diyorum"

"Ama.."

"Lumiére! Kovulmak mı istiyorsun? " diye sert bir tepki aldığında genç kız başını öne eğmiş ve istemese de bunu kabul etmişti.

"Şimdi git ve arka taraftan üzerine güzel olacak bir şeyler giy"

Yine tepki vermeden hızlı adımlar ile arka tarafa gitmişti. Bu gecenin bir an önce bitmesini dileyerek bulabildiği en kapalı elbiseyi giymişti. Ve boynuna taktığı haçlı kolyesini öpüp Tanrı dan onu korumasını istedi.