Diabolik Lovers/One Shots

♡Show Me Your Smile {Sakamaki Subaru}♡

Hüzünlü vedalarla doluydu ölü bedenlerin yaşayan ruhları. Kimsesizlikle haykıran göz yaşları. Acıyla dolu kalpleri. Sessizliğe bürünmüş benlikleri.

Kızıl gözlerine , beyaz tene öpücüğünü konduran yalnızlığıyla, nefes kesen mateminin hükmü kazınmıştı bakışlarına.

Beni yalnız bırakma

Kanlı geçen gecenin rüzgârı, buğulu dolunayı örtüyordu. Kollarındaki cansız bedene baktı. Kaybetmenin verdiği his, kalbine acı krallığının temelini atmıştı.

♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢

"Subaru-sama!" Onu görmenin heyecanı ile yanına gitmiş , kendisine kızıl gecenin örtüsüyle süslenmiş gözlerinin içine baktı. Her zamanki gibi soğuk , her zamanki gibi yalnız , her zamanki gibi kimsesiz gözlerine.

"Ne var?"

"Bu gün özel bir gün! Sizin için hazırlanan takım elbiseyi giymelisiniz. Nişanlanıyorsunuz Efendim! "

Subaru kendisine hizmet edilmesi için gönderilen bu kızın , istemediği bir nişan için bu kafar heyecanlı oluyor olmasına sinir oluyordu. Gerçi kendisine her zaman gülümseyerek bakan bu kıza hep sinir olmuştu. Hayat bu kadar kötüyken nasıl olurda ısrarla gülümseyebiliyordu? Buna hiçbir zaman anlam vermemişti. Bu onu incitmek istemesine neden oluyordu.

Kaşlarını çatıp , karşısında hiçbir zaman ifadesini bozmayan kıza baktı. Gözleri yine ışıl ışıldı.

Beni delirtiyor!

"Kes şöyle gülümsemeyi! Beni sinirlendiriyorsun!"

Evita ona şaşkınca baktı. Aslında bu duruma alışıktı. Subaru onun her şeyinden nefret ediyordu nasılsa. Neden nefret ediyor olduğunu bilmiyordu. Gerçi bunu pekte umursamıyordu. Nasılsa hep nefret edilen taraf olmaya alışıktı.

Neden?

Evita suratını astı. Bu Subaru yu şaşırtmıştı. Ilk kez.. Evita yı ilk kez böyle görüyordu. Bunun neden kendisini şaşırttığını bilmiyordu. Bilse bile pekte umursamayacaktı zaten.

"Gel ve giyinmeme yardım et"

Evita onayladı. Hızlı adımlar ile yürüyen Subaru yu takip etmeye başladı. Hafif koşar adımlarla peşinden gittiği Subaru aniden durunca ona çarptı. Hızla bir kaç adım geriye atıp eğildi.

"Özür dilerim. "

"Şöyle yürüme beni sinirlendiriyor!"

"Ama Subaru-sama çok hızlı yürüyorsunuz. Size yetişmek zor oluyor."

Subaru tek kelime etmeyip yürümeye devam etti. Kendisine yetişmek için hızlı , minik adımlar ile yürüyen kıza baktı. Garip bir his yüzünde gülümsemesine neden olurken Subaru adımlarını biraz yavaşlatıp peşinden gelen küçük bedene ayak uydurmaya çalıştı.

Ufacık bedenine sığdırdığın kocaman bir ruhun var

Subaru nun odasına geldiklerinde , Evita aceleyle takım elbiseyi kılıfından çıkardı. Kıyafeti kontrol ettikten sonra giyinmesi için Subaru ya verdi.