You, Me and the Torn Love Letter ꞁ ✓ [PUBLISHED UNDER BOOKLAT PUBLISHING CORP.]

s i x t e e n | Kill your feelings [ part one ]

NAGISING SI Cass na masakit ang kanyang ulo, hindi niya rin kinayang buksan agad ang kanyang mata dahil maliwanag ang paligid. "Ansel..." Tawag niya sa binata. "Ansel? Andyan ka ba? Pakuha naman ako ng tubig..."

Walang sumagot sa kanya at wala rin siyang marinig na taong gumagalaw. Ang naririnig niya lang ay ang aircon at ang paggalaw niya sa kama. "Ansel..." Tawag niya muli, ngunit wala pa ring sumasagot. "Tulog ka pa ba?" Naupo na siya at dahan-dahang inimulat ang mga mata. Wala si Ansel. Siya lang ang naroroon. "Wow naman," tumayo siya at dumiretso sa banyo. Masakit pa rin ang ulo niya at pakiramdam niya naging Sahara Dessert ang lalamunan niya.

Paglabas niya, doon niya lang napansin na may bote pala ng tubig sa lamesa at mayroon ring isang tableta ng aspirin. Agad niyang kinuha ang tubig at ang aspirin. Ilang minuto ang nakalipas bago siya nakahinga nang maluwag.

Ngunit, hindi pa rin siya handang harapin ang mundo kaya ipinasya niyang humiga ulit, sakto namang biglang tumugtog ang isang indie song. May tumatawag sa kanya.

Pinulot niya ang phone mula sa kinaroroonan at sinagot ang tawag ng nawawalang binata.

"Caz," bati nito mula sa kabilang linya. "Gising ka na ba?"

"Oo, gising na. Good morning," sagot niya. She likes how he doesn't speak too loudly, para na nga itong bumubulong sa cellphone nito.

"Morning, nakita mo 'yung aspirin? Atsaka, malapit nang dumating yung breakfast mo, pina-follow up ko na kanina."

Tumango siya kahit hindi niya ito nakikita at inayos ang sarili sa pagkakahiga. "Asan ka?"

Ang inaasahan niya kasi ay magigising siya na mayroon ito. Parehas naman silang lasing kahapon, sadyang mas nauna lang siyang tinamaan. He can't possibly get out of bed feeling like Superman, can he?

Narinig niya ang mahinang pagtawa nito. "Bakit? Na-miss mo ako?"

Natawa naman siya. "Syempre, hindi ka naman araw araw na magigising na may katabing gwapo," biro niya. "Take advantage nga sabi nila."

"Naman. Ganyan lang ba ang tingin mo sa akin?"

"Of course not," tumikhim siya. "So, asaan ka?"

May narinig siyang iba pang boses sa kabilang linya. Isang babae at dalawang lalaki. Hindi niya masyadong naintindihan kung ano ang mga sinasabi nila. Ang naririnig niya lang ay ang paghinga ng binata. "Ansel?"

"Caz," mahina pa ring usal nito. "I need to go."

"Kailan ka babalik?"

Saglit na natahimik ito at ang naririnig niya lang ay ang pag-uusap ng ibang naroroon. Tulad ng dati, wala siyang na-pick up na matino sa usapan ng mga kasama ni Ansel. "Mamaya pa ako babalik. But don't worry, at least may day off ka na sa akin. 'Wag mo ako masyadong ma-miss, okay?"

"Che."

"Sige, bye."

"Bye."

Ito na ang naunang nagbaba ng tawag at tinitigan niya lang ang phone. Nagtataka siya kung bakit hindi man lang siya binigyan ng heads-up ng binata kung saan man ito pupunta. Simula kasi nang samahan siya ng binata sa mga aktibidades nito ay hindi ito ulit nag-solo flight. Kahit pa nga noong unang puro nakaka-boring dito ang mga gusto niyang puntahan.

Huminga na lang siya nang malalim at sinubukang alalahanin kung may nasabi ba siyang masama rito kahapon. Alam niyang lasing siya kaya hindi naman siguro seseryusohin ng binata ang mga pinagsasabi niya. Ngunit, alam niya rin na minsan kung lasing ang isang tao doon lumalabas ang mga bagay na hindi pa nila nasasabi sa iba.

Narinig niya ang doorbell at napailing na lang. Ngunit kahit nang nagsisimula na siyang kumain ay iniisip niya pa rin kung ano ang maaring nasabi niya sa binata. Nang wala siyang maisip, napatingin na siya sa paligid at nang dumako ang kanyang mga mata sa bote ng alak na iniinom nila kahapon, isa isang nag-flash back sa kanyang utak ang mga naganap.

"Oh. Em. Gee," mahinang usal niya. Buti na lang at natapos na niya ang kanyang pagkain dahil kung hindi baka aksidente niyang mailabas iyon. Napahawak siya sa ulo at paulit-ulit na binanggit ang tatlong katagang una niyang sinabi.

Gusto na niyang kainin siya ng lupa dahil sa sobrang kahihiyan. Naalala niya na ikwinento niya rito kung ano ang nangyari apat na taon nang pinunit nito ang love letter niya dahil nagtanong ito kung bakit siya nagka-crush rito noon. Naalala niya ang sinabi nito, pati na ang ibig sabihin ng nickname niya at ang pagtangka niyang paghalik rito na pinigil naman agad ng binata. "Ang gaga mo talaga," naiinis na sabi niya sa sarili. "Bakit mo naman siya t-ri-ny i-kiss? Baliw ka ba?"

Nang maalala niya naman ang sinabi nito bago niya pinasyang matulog na lang ay namula siya. Not when you're drunk, iyon ang sinabi nito base sa pagkakaalala niya. Wait, does that mean he wants me to kiss him when I'm sober? What?

Kinuha niya ang unan at napasigaw siya roon. What?