My feelings for you💕💔

Πάλη του μυαλού💭❗

Τρελαίνεσαι.Τρελαίνεσαι κάθε φορά που μπαίνεις στην διαδικασία να θυμηθείς πράγματα που σε κατέστρεψαν και σε ισοπέδωσαν.Γιατί το κάνεις; Γιατί σκαλίζεις πάλι το παρελθόν σου αφού υποτίθεται πως είπες ότι για εσένα όλα έχουν τελειώσει;Θα σου πω εγώ το γιατί.Είναι το ότι πότε σου δεν θίχτηκες και δεν στεναχωρήθηκες τόσο πολύ από ένα άτομο γνωστό ή ξένο.Ποτέ σου δεν ένιωσες την ανάγκη να μιλήσεις σε κάποιον και να πεις όλα όσα έχεις μέσα σου.Και αυτό ,διότι φοβόσουν μήπως τα συναισθήματά σου γίνουν πιο έντονα και δεν θα μπορείς να μένεις πλέον ήσυχος/η .Επηρεάστηκες και εμβάθυνες σε λόγια και πράξεις που πραγματικά δεν έχουν κανένα νόημα.

Όμως εσύ εκεί.Κάθεσαι μαζεμένος/η και μόνος/η σε μια γωνία.Κλαις βουβά και ασταμάτητα.Μην κλαις.Όλοι έχουμε ζήσει παρόμοιες εμπειρίες.Δεν είναι κακό να ξεσπάς και να βγάζεις όσα σε βασανίζουν.Δεν είναι κακό να σου βγαίνει σε κλάμα.Μην θεωρείς υποτιμητικό το να κλαις και να θυμώνεις.Λογικό είναι.Άνθρωπος είσαι και σε άσχημες στιγμές της ζωής σου όλα τα αισθήματά σου γίνονται πιο έντονα.Απλά πρόσεχε πως θα τα εμφανίσεις στους άλλους.Δεν είσαι ίδιος/α με όλους εκεί έξω.Είναι και αυτή η κατηγορία ανθρώπων που δεν έχουν την αίσθηση των καταστάσεων και απλά αδιαφορούν.

Όλα γκρίζα γύρω σου.Έχεις βρεθεί σε απόγνωση και πλέον έχεις αρχίσει να ξεσπάς πολύ άγρια στον χώρο που βρίσκεσαι.Πετάς αντικείμενα από εδώ και εκεί και ουρλιάζεις.Κάποια στιγμή σταματάς.Παίρνεις ανάσες.Σταθεροποιείς την ανάσα σου και ηρεμείς κατά κάποιον τρόπο.Έπειτα σηκώνεσαι από εκεί που καθόσουν και αρχίζεις να πηγαινοέρχεσαι πάνω κάτω.Σταματάς.Ένας καθρέφτης είναι δίπλα σου.Στην αρχή δειλιάζεις να τον πλησιάσεις,όμως το κάνεις.Παρατηρείς το ανάστημά σου.Λύπη κυριαρχεί στο πρόσωπό σου και φαντάζεις με είδωλο νεκρού.Τρομάζεις.Αισθάνεσαι τόσο απαίσια που κατάντησες έτσι.Έπειτα σκύβεις.Κοιτάς κάτω.Δεν μιλάς.Απλά αρχίζεις και συλλογίζεσαι για το πως έφτασες σε αυτό το σημείο.Σκουπίζεις τα δάκρυά σου.Συμμαζεύεις το χάος που δημιούργησες.

Ασυναίσθητα πέφτει ένα δάκρυ σου.Σταματάς και αφήνεις κάτω το πανί που καθαρίζεις το έπιπλο.Το σκουπίζεις και βλέπεις πως έχει πλέον παλιώσει.Στεναχωριέσαι που πρέπει να το πετάξεις,όμως χαλάει την αισθητική του δωματίου σου.Ξεκινάς να το πετάξεις,όμως πριν το ρίξεις στα σκουπίδια μπλοκάρεις.Θολώνεις.Πάλι εικόνες έρχονται μέσα στο μυαλό σου και σου λένε να σταματήσεις.Για πρώτη φορά δεν εμένεις στο μέσα σου και κάνεις το πρώτο βήμα στην ζωή σου.Πετάς ότι παλιό σου έμεινε και προχωράς για κάτι καλύτερο.Με αυτή σου την πράξη νιώθεις ξαφνικά μια ανακούφιση,αλλά παραλληλία και μια σύγχυση.Δεν γυρνάς.Δεν γυρνάς να κοιτάξεις τι έκανες.Και έτσι πρέπει να κάνεις και με την ζωή σου.

Να τα διαγράψεις όλα και να ανοίξεις μια καινούργια σελίδα ,την οποία θα γεμίσεις με όσο το δυνατόν περισσότερες θετικές σκέψεις μπορείς.Μην γίνεσαι δέσμιος/α τον σκέψεών σου.Ξέφυγε από αυτή την παγίδα.Από αυτό τον θάνατο.Όλα σε περιμένουν εκεί έξω.Είσαι έτοιμος/η για το επόμενο βήμα;

Ελπίζω να σας άρεσε και αν ναι ξέρετε τα γνωστά ♥

Μπάιιι