My life is like hell.

4.

Lauren POV.

Ik loop naar boven als ik ineens mijn moeder hoor overgeven. Ik pak snel een emmer en ren naar haar kamer toe. Ik zet snel de emmer neer voor haar en ik ga naast haar zitten.

"Het komt allemaal goed, gooi het er allemaal uit." Ik streel mijn moeder over haar rug zodat ze een beetje kalmeert. Ze veegt haar haar uit haar gezicht en begint weer met overgeven.

"Het komt helemaal goed mam, dit hoort er nou eenmaal bij." na een tijdje was ze klaar en ging ze rustig liggen. Ik pak de emmer en loop naar de wc om het daar door te spoelen. Ik pak wat oude handoeken en maak daarmee de grond schoon. Ik besluit om wat handoeken voor haar bed neer te leggen voor als ze de emmer miste. Ik zet de emmer weer terug waar hij hoort en ik ga naast haar liggen zodat ik er bij was als het mis ging. Ik besloot om even te lezen want ik kan nu toch nog niet in slaap komen. rond half 3 val ik dan toch in slaap.

~*~*~

Ik word gewekt door mijn wekker en sta op. 7 uur.. ik heb zowel vier en een half uur aan slaap gehad. Ik loop naar de spiegel en zie de donkere wallen onder mijn ogen, ieuw, vandaag concealer dus.. Ik pak mijn make-up tas en doe wat make-up op. Zo moet ik de dag wel doorkomen. Ik wil mams niet alleen thuis laten.. zou ik Viccie een berichtje sturen? Ik zal wel moeten...

U:

Hee Viccie, wil jij vandaag bij mama blijven want ik moet naar school, ze zullen wel boos op me zijn dat ik gisteren weg ben gegaan..

Vicciee:Geen probleem, ik ben er met 20 minuutjes! x

Ik kleed me snel aan en ga dan naar beneden. Waar heb ik mijn fietssleutels toch gelaten? Shit, ik ben ze vast vergeten in het ziekenhuis! dat word dus lopen.. Ik pak mijn tas en loop meteen de deur uit. Ik loop snel naar school en na 20 minuten lopen ben ik er eindelijk.. Er zijn nog maar weinig mensen. Hé daar staat Troye! Ik ga even gedag zeggen aangezien hij toch zo vriendelijk tegen mij is. Ik loop naar hem toe en ik tik hem aan op zijn schouders.

"Hoi Troye" zeg ik vriendelijk tegen hem. Hij staat op en komt voor me staan.

"Hey Lauren! alles goed na gisteren?"

"Nou met mij gaat het wel goed, ik hoop dat die jongen zijn neus niet gebroken heeft" grap ik.

"Mooizo, ik ga nu naar de les zie je!" zegt Troye terwijl hij zich omdraaid en hij verdwijnt het gebouw in.

"Lauren!" roept iemand en het lachen verdween snel toen ik zag wie dat was. Het was die jongen van gisteren ik wil weglopen maar word aan mijn haren terug getrokken.

"Niet zo snel biggie" zei Nicki. Nicki ik had het kunnen weten, ze moet mij altijd hebben. Ik sloeg wild van me af maar het hielp niet. Mijn armen werden vastgehouden door de twee jongens terwijl de jongen die ik gisteren geslagen heb voor mij staat. Denk denk... wat moet ik doen!! Hij komt steeds dichterbij en ik doe mijn ogen dicht. Dan weet ik wat ik moet doen. Ik geef de jongen een knietje in zn zaakje en hij valt neer op de grond ik begin ook naar achteren te trappen zodat de jongens mij loslaten. Ik pak mijn tas en ren snel het schoolplein af.

Na een tijd gerend te hebben ga ik zitten op een bankje in het park. Ik kijk naar de spelende kinderen, allemaal geen zorgen en een blij leven. Ik moet me helemaal niet laten pesten! Ik moet tegen de pesters opkomen. Ik moet actie ondernemen.Maar hoe? ze blijven terug komen hoe dan ook.. Pesten is nu niet het belangrijkste, ik moet er nu voor mijn moeder zijn.. ik ga gewoon niet meer naar school.. Dan heb ik geen toekomst dat weet ik ook wel maar ik kan altijd proberen om een actrice te worden of een zangeres? Dan verdien je wel goed. Ik kijk een beetje rond in het park en zie hoe een klein meisje van de schommel word afgeduwd. Ik twijfel niet en loop er meteen naar toe.

"Laat haar met rust" zei ik met een boze stem en de jongetjes renden meteen weg ik knielde naast het meisje neer en hielp haar omhoog. ze bedankte mij en ik ging weer weg. Onderweg naar thuis, naar waar mijn moeder is..

Als ik eindelijk veilig thuis aankom roep ik naar boven dat ik thuis ben. Ik krijg alleen geen reactie. Victor is eventjes geleden vertrokken omdat ik toch weer naar huis kwam. Mams is vast aan het slapen zoals altijd.. Ik pak mijn laptop en ga naar youtube. Ik kijk wat filmpjes over van alles en nog wat en ineens kom ik een filmpje tegen van een groep zingende jongens. One Direction geloof ik.. Ik ben niet fan van ze maar ze zijn wel knap en kunnen goed zingen. Ik vertrouw het toch niet helemaal, iets in me zegt dat er iets verkeerds is met mam. Ik zet mijn laptop neer en loop naar boven. Mama ligt niet in bed?! waar is ze?!

"MAM" roep ik zo hard ik kan en ik begin het hele huis door te zoeken. Waar kon ze zijn? BADKAMER natuurlijk! ik rende naar de badkamer en zag haar daar liggen. helemaal stil, heel bleek.

"NEE MAM NU NIET DOOD GAAN"

"M-MAM?!" schreeuwde ik door mijn tranen heen en ik schudde haar heen en weer.. Ik pak mijn telefoon en bel 112

"112, wat heb je nodig?"

"Een ambulance SNEL! Mirteweg 12!!" schreeuw ik

"Mijn moeder, Oh nee FUCK KOM SNEL ALSJEBLIEFT" huilde ik door de telefoon heen..

"Ze zijn onderweg mevrouw." Ik zette mijn telefoon op speaker en legde hem naast mij neer.

"Mam, blijf alsjeblieft bij me, ik wil je niet kwijt" huil ik terwijl ik haar heen en weer schud.

Say something - a great big world