Bölüm şarkısı : https://www.youtube.com/watch?v=FfnrnA15qnQ&app=desktop
Çok soğuk. Üfleyip ısıtmaya çalışsam da ellerimi...Kalbim buz tuttuğundan, çatlatıyor kurumuş dudaklarımı...Yalnızca benim üşüyen. Battaniyelerle kaplasam da bedenimi...
İlkbahar tüm güzelliğiyle gösterse de kendini,
Sonbaharın uçurumunda duruyorum ben.Kışta kaldı anılarım.
Kupkuru kalbimin çatlamış kabuğunda sıkıştırdım tüm sıcaklığımı.Donmuş nehirde tutsak kaldı anılarım.Tuttular beni, bırakmıyorlar ellerimi.Ayrılığın soğukluğunu öğrendiğimden beriÇiçeklerin açtığı bahar bir daha asla gelmedi.
Dudaklarından dudaklarından dökülen kelimeler içimde hayranlık uyandırmaya devam ediyordu.
''Beni boşver.'' dedim. Günler geçmeye devam ediyordu ve içimdeki nefret gözlerinde kaynıyordu usulca.Neden dedim içimden.Burnum sızlamaya başladığında neden dedim...Belkide başka bir zamanda başka bir yerde olsaydık bebeğim...O zaman...senin olabilirdim belki. Sen beni öldürmeseydin belkide...
''Hiçbir zaman seni sevmedim.'' dedi .Gözlerime bakmıyordu.
''Aynı cümleyi söyle.'' dedim. ''Gözlerime bakarak.''
''Kendine acı çektirmekten zevk mi alıyorsun.''
''Seni sevmemden anlayamadın mı?'' sessiz kaldı. Göz kapakları ağrlaştığında hala onu izliyordum.
''Uyuyorsun.'' dedi bana. ''Hala uyuyorsun bebeğim.Seni uyandırmak istemiyorum.''
Dediklerinden birşey anlamadığımde yastığa kafasını gömdü ve elini yüz hizama getirdi.Suratıma dokunuyor gibi yaparken uykuya daldı yavaşca.
Uyuduktan sonra ayağa kalktım.Bu sabah Sehun geri dönecekti.Ona görünemezdim.Ölü olarak sadece Kai'ye görünebilirdim.Ve o öldüğünde benim yerime geçecekti.O öldüğünde ben doğacaktım adeta.
Son kez baktım.Dağılmış saçlarına götürdü elini ve mırıldandı çocukca.Lanet olsun dedim.Gözlerimi ondan ayırmam neden zaman alıyordu?...
---
Sehun kapıdan girdiğinde onu takip ettim.Ben yokken fazla sessizdi.İçimdeki garip hissi bir kenara fırlatmalıydım.Onu özlemiştim...sessizliği içimi üşütürken mutfağa yöneldi.Yorgunlukla bardağı eline aldı ve suyu içtikten sonra tezgaha dayandı.Bilmediğim birşeyler içime işlemeye başladığında alnını ovdu.Koltuğa sindiğinde karşısına oturdum.Görünmez olmak...iğrenti.Her çocuğun hayali olsa bile insanların sizi görememesi iğrençti...
Telefonu kulağına tuttu.Dudakları sinsice kıvrıldığında kollarımı göğsümde birleştirdim ve yerime yaslandım.
''Mutlu musun?''
Neler olduğunu anlamaya çalışırken attığı kahkaha odada yankılandı.
''Ben mutluyum.Ondan kurtulduğum için mutluyum.''
...
Benden kurtulduğu için mutluydu.Ben onun benim için üzüldüğünü düşünürken o benden kurtulduğu için mutluydu.Çok soğuk.
Mırıldanmaya başladım Kai'nin dediklerini.
Üfleyip ısıtmaya çalışsam da ellerimi...
Bedenler beni umursamadan yürümeye devam ederken kimsenin göremediği gözyaşlarım serbestti.
Kalbim buz tuttuğundan, çatlatıyor kurumuş dudaklarımı...Yalnızca benim üşüyen. Battaniyelerle kaplasam da bedenimi...
Bunu haketmiştim değil mi?Ben bunu haketmiştim.Jongin'le aldattıktan sonra ne bekliyordum ki cidden?...
Sadece biraz üzülmesini bekledim belkide.
Ölmüştüm.
Ben ölmüştüm...Ama...Sehun...Sehun mutluydu.
Lanet olsun benim nefes almamam onu mutlu ediyordu.
Bilmediğim ne çok şey varmış ...
