-Easy come, easy go(Haydan gelen huya gider...)- giderken mırıldandım yorgunca.
-That's just how you live, oh (Sen böyle yaşıyorsun işte)-Düşünmek istemiyordum.Şuan tek istediğim o saçma sözleri hatırlamaktı.
-Take, take, take it all,But you never give (Hepsini al ama asla geri verme.)... İnsanlara çarpamadan ilerliyordum.Güldüm sözleri söylerken.
-Gave you all I had and you tossed it in the trash, (Sana neyim varsa verdim ve sen çöpe attın).
Sendeleyerek ilerlerken caddenin karşısından bana bakan yüzü farkettim.LANET OLSUN! Bir an şok oldum ve korkuyla geriledim.Çürümüş beden bana bakarken asitleştiğinde yutkunamadım.Ha...Bedenimi saran korkuyla geri çekildiğimde ağzımı kapatmıştım.Şuan gerçek olsam kusardım sanırım.Neden böyle birşey bana bakmıştı?O neydi?!...
---
''Sözümü tutyorum.'' dedi ellerini havaya kaldırdı. ''Tek birşey kaldı.''
''Neymiş o?''
''Seni uyandırmak.'' dudakları belirsizce kıvrıldığında elime baktım.İki parmağımda çürümüştü.Dişlerim arasından tısladığımda bana baktı.
''Ne zırvalıyorsun sen?''
''Birazdan anlayacaksın.'' telefona uzandı.Bir süre hattı beklediğinde bana bakıp güldü.
''Buraya gel.''
---
Sehun diğerinin gözüne garip bakışlar atarken kendini deri koltuğa bıraktı. Jongin iki içkiden birini verip göz ucuyla bana baktı.Sehun'un dudakları belirli belirsiz kıvrıldığında karşısındaki koltuğa sindi Jongin.
''Ee?Uzun zamandan sonra beni çağırmandaki amaç ne?'' söylediğinde Jongin kollarını göğsünde birşeştirdi ve kaşlarını çattı.Ciddi ifadesine dikkatlice baktım.
''Bana bunu neden yaptırdın?''
Sehun diğerinin söylediğinde kahkaha attı.
''Sen hala orda mısın ya?Eminim şuan bedeni çürümüştür bile.''
''Lanet olsun Sehun!O senin sevgilindi!''
''Umrumda değil.Onu benden çok sevdin Jongin.'' tek kaşını kaldırdı Sehun.
''Sen öldürmesen ben öldürecektim zaten.''
Bi dakika...bunlar neden bahsediyordu?...
Birşey düşünemezken ayağa kalktı Jongin.
''Ben Luhan'ı çok sevdim Sehun!Anlıyor musun?Onun canını almak...kendi canımı almakla eşti.Hala etrafımda görüyorum!''
''Bende seni sevdim ama ne farketti!Bunu kendin istedin.Luhan yerine beni sevseydin o şuan yaşıyor olurdu!Ve bizim de mutlu bir yuvamız..'' Sehun söylediğinde Jongin elindeki bardağı sinirle yere fırlattı ve Sehun'a bir yumruk geçirdi.Ve bir tane daha
Ardı arkası kesilmeyen yumruklarla daha da sinirleniyordu Jongin.Sehun'un yüzü kandan tanınmayacak hale geldiğinde korkuyla yere çökmüştüm.
Ama...ben burdayım Jongin...ben burdayım...herşey gözümün önüne serildi..
