7. Bölüm

146 23 1
                                    

Bilmiyorum.Şuan hiçbirşey bilmiyorum...Sehun?..Sehun...Hiçbirşey düşünemiyordum.Bedenim yorgun olduğu kadar çürümeye devam ediyordu.Günler devam ederken ruhumdaki alevi gittikçe alevlendiriyordu Jongin.Lanet olsun ilk defa yalan olmasını istedim.Yaşadıklarımın yalan olmasını istedim.Herşeyin...herşeyin yalan olmasını istedim...Jongin'in ölmek zorunda olmamasını istedim...İlk defa onun gözümün önünde erimesini izlemek istemedim..Karnıma silah dayadığı zaman kulağımdaki uğultuları netleşiyordu yavaş yavaş.

''Seni seviyorum...özür dilerim...'' kelimeleri birleştirdiğimde herşey yerine oturuyordu.Yanlıştı...yalandı.Herşey yalandı şuan benim için.Yaşananların hepsi.

Yalanlar...hayatımı ele geçiren yalanlar.Şimdi ne yapabilirdim. Jongin silaha uzandığında bağırdım. ''HAYIR!Ş-şimdi değil...'' günlerimiz böyle geçiyordu.Birbirimizi izliyorduk yatağa uzanıp.Sonraysa Jongin silaha uzanıyordu ve ben bağırıyorum.Şimdi değil!Diyordum.Hiçbir zaman şimdi olmasını istemiyordum.Olmamalıydı.İstemiyorum.Yanımda kalmalıydı sadece.Ona sığınmak istiyordum.Birşeyler düşünmek veya intikam almak peşinde değilim artık.Beni sadece onunla bırakamaz mısın Tanrım?...

Yalvarıyorum sana..Beni onunla bırak biraz daha.Belki acılarım diner.Tamam....bedenimin çürümesi şuan umrumda değil...Sadece ona biraz daha bakmak istiyorum..Bu kadar zor mu?

---

İkimizde gökyüzünü izliyorduk.Kafasını çevirdiğinde gülümsedim belirli belirsiz.

''Yalancıydım.'' söylediğinde kafamı yıldızlara çevirdim.

''Yalancıydın.'' dedim kafamı kaşırken.Elimi havaya kaldırdığımda çürümüş görüntü midemi bulandırmıştı.Çürüyordum lanet olası...çürüyordum.

---

Bakmaya devam ediyorduk.Kirpikleri yavaşca titrediğinde bana döndü ve gülümsedi.Bende ona gülümsedim belirsizce..Uyanmıştım artık herşeye.

''Lanet olsun Luhan...'' gözünden bir damla aktığında benimde gözlerim dolmuştu yavaş yavaş.

''Gölgenle bile aşk yaşıyorum...'' söylediğinde gözyaşım burnumdan yanağıma akıyordu yavaş yavaş.

''Jongin...''

''Şizofren oldum.'' dalga geçercesine güldüğünde ağzından bir hıçkırık kaçırmıştı.

''Bu...çok komik.'' hıçkırıkları arasında gülmeye çalışırken elini alnına yasladı.

''LANET OLSUN ÇOK KOMİK!SEN YANIMDA DURUYORSUN VE BEN SANA DOKUNAMIYORUM...'' sessiz hıçkırıklar vermeye devam ederken vücudumu kaplayan his sayesinde bende gözyaşları döküyordum.

''Yıldızlarda öyle değil mi?'' söylediğimde hıçkırıkları yavaşladı ve bana baktı.

''Evet.Onlarda dünyadaki en güzel şey gibi görünür ama onlarada dokunamazsın...''

---

-Bir yerlerde nefes aldığını duyabiliyorum...

Kırmızı göz yaşları düşüyor...

Beni kucaklarken ki kokunu özlüyorum...- şarkıyı bırakıp şaşkınca bana döndü.

''Cidden de...kokunu özledim!...'' söylediğinde güldüm.O kadar tatlı konuşmuştu ki...

Lanet olsun Jongin..

Bedenim çürürken sana aşık oluyorum...

LIARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin