10. Bölüm - Final

243 26 2
                                    

Evet, sensiz bir hiç olduğumu anladım nihayet.Kalbim gelgite uğramış gibi kırık ,Rüzgarlar gibi savruluyor...Sigara dumanı gibi gözden kayboluyor.Asla silinmeyen bir mühür gibi,Her yeri sarsacak kadar derin bir iç çekiyorum...Kalbim tam bir döküntü.

Kendime yetebileceğimi düşünüyordum,Ama sensiz bir gün bile yaşayamayacağımın farkına vardım."Seni özledim" diye haykırdığımda hiçbir tepki vermedin. Karşılıksız bir beklenti içerisindeydim...

---

''Üzüldüm.'' dedi gözyaşlarını silerken.Mezarın önünde diz çöktü ve elleriyle suratını kapattı.

''Daha yeni tanımıştık oysaki.'' Sehun hıçkırıklarını yavaş yavaş bırakırken yanına eğildim.

''Geçecek Sehun.'' dedim ''Geçecek.''

---

''Bebeğim neden böyle davranıyorsun?'' annem etrafımda dolanmaya devam ederken sert ifademi bomuyordum. ''Nasıl davranıyorum?''

''Bizi sevmiyormuş gibi..''

''Belkide haklısındır.'' söylediğimde birden bire suratı asıldı.Umursamadım.Kapıyı çarpıp gittim o iğrenç evden.

Artık kimseyi umursamıyordum.Hiçbirşeyi umursamıyordum.Sadece böyleydi işte..kendimi anlamıyordum...

---

Sehun'un telefonundaki mesajlardan sonra herşeyi anlamıştım.Zaman geriye sarmıştı. Jongin'le ilk tanıştığımız günden iki gün sonraydı şuan.

Tek düşündüğüm oydu.

Gülüşü,kokusu...dudakları...

Jongin benim dünyamdı.

Benim dünyam.Merkezimdi adeta.Herşeyim onundu.Ve yaptığım herşey onun içindi belkide.

Gözümden bir damla suratımda dolaşmaya başladığında parmaklarını isminde gezdirdim.

''Lanet olsun..'' dedim burnumun sızısı artarken.Boğazıma düğümlenen şey gözyaşımın taşmasını tetiklerken titreyen sesimle söyledim.

''Yalancı olduğunu söylediğinde yalan söylemiştin...'' hıçkırığımı bıraktığımda yanımda beliren bedene baktım.

''Evet!Yalan söylemiştim.'' söyleyip gülümsediğinde daha fazla ağladım.Keşke benim gibi olsaydı...keşke ona geri verebilseydim canını.

Birden sigara dumanı gibi havaya karıştığında gökyüzüne baktım.

http://www.youtube.com/watch?v=u36Ngi6gdQo

It's .....just another.. night

(bu sadece birbaşka gece)

Okşamaya devam ettim.Kısık sesiyle söylemeye başladım.

And....... I'm staring.. at the moon

(ve ben ayda başroldeyim.)

I saw .....a shooting star

(bir yıldızın atıldığını gördüm.)

And thought..... of you

(ve seni düşündüm)

I sang a lullaby

(bir ninni söyledim)

By the....... waterside and knew

(sahildeki ve bildi.)

If ........you were here,

(burada olsaydın)

I'd sing to you

(sana söylerdim.)

You're..... on the other side

(sen diğer taraftasın)

As the.... skyline splits in two

(silueti ikiye böler gibi)

I'm miles away.... from seeing you

(seni görmeden millerce uzakta olamam)

I... can see the stars...

(yıldızları görebilirim)

I wonder,.... do you... see them, too? ..(Merak ediyorum,Sende onları görebiliyor musun.?..)

Hıçkırıklarımın arasından söylemeye devam ederken bana eşlik eden kalın tonla irkildim.

Ah,yine halisülasyon görmüşüm.

...

Kendimi her zamanki gibi o koltuğa attım.YIllanmış deri altımda gıcırtılar çıkarırken komidinin üzerindeki saman renkli kağıdı farkettim. Kolkurkan kalkıp sallanarak kağıdı elime aldim.Dörte katlanmış kağıdı merakla açtığımda bir mektuptu.

.Luhan,

İsminin dudaklarımdan dökülmesine izin vermemeliydin bebeğim . Başından beri hataydı hepsi.Sana dokunmamalıydım belkide.Ama...kendimi durduramadım Luhan.Bana o gülümsemeyi sunarken nasıl senden uzaklaşabilirdim ki.

Silahı karnına dayadığımda solduğun nefes hala kulaklarımda.Buna zorlansam bile seni öldürmemeliydim.Özür dilemeyeceğim. Eğer dilersem yine bana yalancı olduğumu söyleyip iç geçireceksin.

Bedenlerimiz şuan çok uzakta belkide.Şizofrenim belki ve sen bu mektubu hiç görmeceksin. Ama yazıyorum.Çünkü hala nefesin dudaklarımda.

Bedenlerimiz sarılıyken kulağıma fısıldadığın şarkılar hala aklımda.Biz belkide üç dakikalık şarkılardan daha fazlaydık.

Aramıza giren yalanlar vardı.Sehun bana aşık oluyordu ve ben sana..

Bunu nasıl açıklayabilirdim ki? gözlerinin dolmasını nasıl seyredebilirdim...Belkide bu yüzden bir yalancıydım.

.Dudaklarından dökülen kelimeler hayatımda izler oluşturmuştu hep.Yalan söylemeyi sevmezdim başlarda.İnsanlar değişiyorlardı.Hayat değişiyordu ve doğrular yanlışa dönüyordu zamanla.

Ben gerçeklerin yalancısıydım bebeğim.

Beni affet.

Bu yalancıyı affet...

Kim Jongin

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 13, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

LIARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin