"Ben artık seninle evlenmek istiyorum" 🙈💫

364 11 5
                                    

İçeri girince şaşırdım.. İçeride bir sürü mum.. Ev sadece mum ışığıyla aydınlanıyor. Hemen karşıda mükemmel bir masa. Murat kulağıma eğilip fısıldadı.

Murat: Beğendin mi?

Hadise: Ç-çok.. Çok beğendim.

Gülerek Murat'a döndüm ve sarıldım. O da sarıldı. Elimi tutup masaya geçtik. İçkilerimizi döktü kadehe. 

Hadise: Neye borçluyuz bunları?

Murat: Güzel bir ortam olsun dedim.. Hemde konuşmak istediğim birşey var. Hem illa birşey mi olması lazım? Sevgilimle romantik anlar yaşayamaz mıyım?

Hadise: Ne biliyim şaşırdım öyle. Senin normal bir sürprizin böyleyse evlenme teklifini çok merak ediyorum.

Murat: Aslında konuşmak istediğim konu bu..

Duymamla öksürdüm.

Hadise: Öhö öhö öhö.. Hı?

Murat: Ben artık seninle evlenmek istiyorum. Sabah kokunla uyanmak.. Aynı odayı, aynı evi paylaşmak istiyorum. Mutfakta yemek yaparken gelip beline sarılıyım sende bana benden yapamadığın için kız istiyorum.. Çocuklarımın annesi ol istiyorum. Ama sen biraz daha böyle zaman geçirelim diyosun bu yüzden birşey yapamıyorum.

Derin bir nefes alıp verdim. Hazır mıydım evliliğe? Belki de sorunum hazır olup olmamak değildir.. Korkuyorumdur.

Hadise: Ben.. Murat bende istiyorum ama..

Murat: Hazır değilsin.

Hadise: Hayır o da değil. Sanırım ben hala korkuyorum.

Murat: Neyden? Seni terk etmemden mi?

Hadise: Beni bırakmandan, yine yalnız kalmaktan, bu seferde her 21 Şubat (salladım skckskz) günü eve kapanıp ağlamaktan, sensiz kalmaktan..

Kalkıp yanıma geldi. Elimden tutup kalkmamı sağladı. Boynuma ellerini doladı. Bende beline sımsıkı sarıldım. Saçlarımın arasına minik öpücükler konduruyordu.

Murat: Bitanem.. Biz bunları konuşmadık mı? Ben sana söz vermedim mi? Yine veriyim. Söz veriyorum bu olanlar yine olmayacak. Sen bensiz bende sensiz kalmayacağız. 

Hadise: Söz mü? 

Murat: Söz.

Biraz ayrılıp dudaklarıma yaklaştı. Bir anda elimi ağzına koydum. Meraklı gözlerle baktı bana.

Hadise: Dur.

Yüzünü geri çekip sordu..

Murat: Noldu?

Hadise: Öpme..

Murat: Niye?

Hadise: Sen şimdi beni öpersen yine ya kapı ya telefon çalıcak. Bu akşamın bitmesini istemiyorum.

Başını öne eğip güldü. Sonra kafasını kaldırdığı gibi dudaklarıma yapıştı. Ellerimi boynuna dolayıp karşılık verdim. Kapı çalmamıştı. Geri çekildiğimiz de nefes nefeseydik. Alınlarımızı dayadık. 

Murat: Seni seviyorum.

Hadise: Bende seni seviyorum.

Ve beklenen şey.. Telefon. Murat kafasını arkaya atıp 'Offf!' Dedi.

Hadise: Ben demiştim ama.

Murat: Kim bu şimdi ya?

Benim telefonumdu. Telefonu masadan alacakken Murat aldı. Şuan görebildiğim kadarıyla.. Aslı. Murat bir hışımla açtı telefonu.

Aşkın BulunuşuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin