"Hoy!....Bess, may seminar daw tayo. Kaya lang hindi pa sigurado kung kailan yung exact date." Excited na balita ni Marie."Bakit? Kasali ba tayo diyan?". Tanong niya dito.
"Yun lang. Hindi ko pa alam. Aalamin ko. Makiki tsismis tayo sa iba." Kumindat pa muna bago umalis sa kanyang kinauupuan para sumagap ng tsismis. Jayeanne just shake her head sa sinabi ni Marie.
Bakit kaya may seminar? At para saan yung seminar.
💜💜💜
After lunch, they go back to their working place.
Jayeanne notice a piece of yellow on her table. The writing said that, it is a memo.
Tumayo siya para silipin kung siya lang ba ang may memo sa table. Para makasigurado pumunya siya sa cubicle ni Marie.
"Bessie" she whisper at yumuko sa tabi nito.
"May memo ka rin bang nakuha sa table mo?""Yap..meron. Bakit?" Tanong din nito sa kanya. May kinuha sa drawer at ipinatong sa mesa. Tumingin sa kaniya and smile.
Medyo weird ang dating pero bakit masaya ang aura nito.
"Wala lang. Nakakapgtaka lang. Para saan naman kaya ito.". Nag-iisip pa si Jayeanne kung ano ito. Nang biglang tumawa si Marie.
"Hoy! Alam mo. Basahin mo kaya. Para malaman mo ang laman. Hindi yung nagtatanong ka sa akin at nag-iisip diyan na wala namang dahilan. Nakakatawa ka.."
Slowly...she open the yellow paper and read it. She smile. Realizing that she looks and act stupid awhile ago.
Looking at Jayeanne. Marie said, "Ano? Nakakatakot ba ang natuklasan mo?" laughing at her.
"Akala ko kung ano na. Talaga kasama tayo?" paniniguradong tanong ko sa kanya.
"Oo nga. Lahat ng nasa Accounting department. Exciting di ba?"
Jayeanne nodded at her at bumalik na sa kanilang mga mesa. Habang pabalik siya sa kanyang pwesto. Naitanong niya sa sarili.
Anong gagawin doon. That is her first as ever. It's different nung nasa college pa siya. Ito real talaga. Ngayon ko lang narealize na. I'm really an office girl na. Also, the beginning of my journey to start my new life as an adult. Ang bilis ng panahon. Dati, I just received my allowance from my parents. Ngayon ako na ang gumagawa ng sarili kong pera. Sa sarili kong pawis. Nakakapagod pero you feel you've done something from your own effort.
Mabilis na lumipas ang oras
At uwian na. She decided to stay for 2 hours more. May tatapusin lang siya na mga papers. She needed to encode and print ng mga papers na ibinigay sa kanya. The accounting manager have to present it tomorrow sa meeting at 9 o'clock in the morning. Kailangang walang error at maayos.Sa wakas natapos din. Inat dito, inat doon. Masakit sa likod kakaupo at masakit na rin ang mata niya. Baka pagtagal-tagal pa. Meron na rin siyang salamin katulad ni Marie.
Inayos na niya ang nagkalat na mga papel at typewriting paper sa table niya. Yung natapos niyang trabaho ay inilagay sa drawer at ini-lock ito. For security. Mahirap mag-ulit at kailangan ito ng maaga bukas.
Makauwi na nga. Okay na. Wala na akong nakalimutan. Mag-isa nga pala akong uuwi. Pinauna ko na si Marie. Nakakahiya hihintayin niya pa ako. Wala naman na siyang gagawin...at mas malayo pa ang uuwian miya kesa sa akin. Bye..bye mga computers at mga tables...uwi na ako. Bukas magkikita ulit tayo.
Lumabas na Jayeanne at nagpaalam na sa guard ng office.
"Uwi na ako kuya. Bye"
"Sige ingat ma'am". Sagot ng guard.
Nakasakay na siya agad. Kasi nga medyo gabi na.
💜💜💜
It's good to be home. Lying on my bed after work is soooo relaxing. Just lying. Doing nothing and think nothing......zzzzzzzzzzzz
**************************
It's going to be slow in updating. Busy in work and school.
Just hang out there guys. After the hectic scheds. I'm going to speed up my story.
Thank you and have a nice day.
::::Please vote and send your comments::::💜💜💜💜💜💜
BINABASA MO ANG
Mr. Torpe meets Ms. Mahiyain Book 2 (A Promise To Keep)
RandomCan a promise be kept for a long time? What if, kung ito ay sadyang kinalimutan na. ❤❤❤ Will you wait and be faithful to a promise that you kept holding on? With no assurance kung ito man ay matutupad or just let the fate...