Los Angeles, California"Mr. Andrei... You have a mail. I'll send it to you so you can read it. It's from the Philippines". Miss Casey is waiting for his response on the phone. "Mr. Andrei....hello."
Totally focused on his work. He forgot to answer back. Pero para siyang binuhusan ng malamig na tubig ng marinig niya ang tinig ng nasa kabilang linya. "Oh... sorry Miss Casey. Can you please repeat what you said earlier?"
"There's an email for you Sir"
"Okay. Thank you Casey."
"You're very much welcome Sir."
"Wait Miss Casey. Can you please don't disturb me or anyone to visit me. Tell them I'm busy and I don't entertain any visitors alright. They can wait till I'm available. Alright. Is that clear?"
"Yes sir. Very clear."
"Thanks."
Again, he started his work. There so much to do. Next month will surely much busier. The trainees will be coming but before that he's going to have a meeting first before their arrival.
Gusto niyang bago dumating ang mga trainees ay may mga nakalaang magtuturo. Sa bawat dalawang trainees ay isa ang katumbas na taga turo.
Para matutukan ng maayos at madaling ma monitor ang kanilang performance. To make sure na rin hindi siya mapapahiya sa company. He was the one assigned in that matter.
I will train them according to my knowledge. On how I become successful in this field. Pangako niya sa sarili niya.
Manila, Philippines
"Ate Jay....tanghali na!!!!. Male-late ka na sa trabaho mo. Tumayo ka na diyan."
Pangungulit ni bunso. Habang niyuyugyog ang balikat ni Jay."Ano ba....?" Naiinis niyang tanong.
"Tanghali na. Di ba may pasok ka?. Lagot ka kay Mama kanina pa nakahanda yung almusal mo. Malamig na yun."
Nakahiga pa rin at nagtakip lang ng kumot sa mukha. "Walang pasok ngayon. Sunday na di ba?"
Napakamot si Bunso sa ulo niya at tumirik pa ang mata sabay sabing " Anong saturday? Friday pa lang kaya. P.E. nga namin ngayon eh. Bilisan mo na ate."
"Naku!!!!nakakainis naman." Bumangon na siya at dire diretso na siya sa banyo.
......
"Uy! Bes. Late ka yata ngayon." Marie noticed Jay with a rumpled hair and perspiring.
"Teka lang Bes. Bago kita sagutin. Pahinga muna ng isang hinga lang...................(inhale........exhale). O ayan, tapos na." Umupo na siya cubicle niya.
Hinampas sa balikat si Marie. Upang mabaling ulit ang atensiyon nito sa kanya.
"Alam mo bes, ang akala ko talaga sunday na. Friday pa lang pala."Tawang tawa naman si Marie. Kasi nga, sabog talaga ang hitsura niya.
"Obvious naman bes, para kang hinabol ng mga zombies kanina." Marie said.
"Pabayaan mo na at least naka habol sa time. Mahirap ng magkroon ng record ini-evaluate pa naman tayo." Sabi niya.
Tugon ni Marie. "Ay naku, tama ka diyan. Kaya trabaho na tayo. Sa break time na lang ang tsismisan."
"Korek...."
Naalala niya. Tomorrow is saturday. Half day lang ang pasok nila pag saturday.
Iniisip ni Jayeanne kung anong gagawin niya pagkatapos ng trabaho nila sa saturday. Kasi mag oovertime siya ngayong araw. Para mabawasan ang trabaho para bukas.
But she decided na uuwi na lang at matulog. Kulang na siya sa pahinga. Kaya matutulog na lang siya. Masyado na siyang stress sa trabaho ng limang araw. Kailangan na niya ng beauty rest.
Nakakatanda pa naman ang stress. Baka sa edad niyang twenty-four eh. Mukha na siyang fifty years old. Kakaloka. Hindi pa nga nagkaka boyfriend eh. Senior citizen na agad ang aura. Iniisip pa lang niya, kinikilabutan na siya.
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
BINABASA MO ANG
Mr. Torpe meets Ms. Mahiyain Book 2 (A Promise To Keep)
عشوائيCan a promise be kept for a long time? What if, kung ito ay sadyang kinalimutan na. ❤❤❤ Will you wait and be faithful to a promise that you kept holding on? With no assurance kung ito man ay matutupad or just let the fate...