Uicode
မီးရောင်ခပ်မှိန်မှိန်သာထွန်းထားတဲ့ ဘားဆိုင်လေးဟာ သီချင်းသံအေးအေးလေးနဲ့ စကားပြောသံတစ်ချို့ ဝေဆာနေခဲ့သည်။
" တစ်ကယ်ဆို မင်းရော စီနီယာရောက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေကတည်းက မင်းတို့ကိစ္စကပြီးသွားခဲ့ပြီ
သူ့အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးရတာ ဘာဆန်းလဲ...
ဆန်းတာက...သူ့မိန်းမကြီးက မင်းကိုတွေ့တာနဲ့ အမောက်တစ်ထောင်ထောင်နဲ့ ပေါက်သတ်ချင်နေတဲ့ကြားက မိတ်ဆွေတွေလို နေကြရအောင်ဆိုပြီး လာပြောတာက ဆန်းတာ... သူညှိနှိုင်းပေးရအောင်လည်း သူ့အမျိုးသမီးစိတ်က
အတည်ယူလို့ ရတာမဟုတ်ဘူး..."
ဆောနူက ကြက်ဆာကေးကို တူနဲ့ဖဲ့မြည်းရင်း
ခပ်လေလေမျက်နှာဘေးနဲ့ ပြောလာသည်။
" အတည်ယူလို့ရတာရှိတယ်... ငါ့လက်နဲ့အမောက်တစ်ထောင်ထောင်နဲ့ အဲ့ဒီ့မိန်းမရဲ့ လည်မျိုကိုညှစ်သတ်ပြီး ရှင်းထုတ်လိုက်မယ်ဆိုတာတော့ အတည်ယူလိုက်..."
ဂျယ်ယွန်းက ဝီစကီတစ်ခွက်ကို တစ်ကြိုက်တည်း မော့ချလိုက်သည်။
" ဟူး....မင်းတို့ရန်စက နှစ်နဲ့လည်းချီနေပြီ
အခု သူ့မှာ ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ ဥစ္စာ ...ကိုယ်ကအငယ်ပဲ...သူ့ကိုတွေ့တိုင်း မင်းကရန်သူလို မဆက်ဆံပဲ
သဘောထားကြီးကြီးနဲ့ နားလည်ပေးလိုက်ပါကွာ..."
" နားမလည်ပေးပါဘူး...ငါ့ကိုတွေ့တိုင်း တမင်သက်သက် လုပ်နေတာ အဲဒီ့မိန်းမ... ငါ့ကို သူ့ယောကျာ်းနဲ့မတွေ့ရအောင် အလုပ်ကထွက်စေချင်နေတာ ငါသိတယ် "
ဆောနူက နားထောင်ရင်း စိတ်ရှုပ်လာကာ
ခေါင်းကို ကုပ်သည်။
" ဂျယ်ယွန်းရာ စိတ်ကိုလျော့ပါဦး...
သူတို့နဲ့တွေ့ပြီးတိုင်း အမြဲမင်းစိတ်ပင်ပန်းနေတာ
မင်းမမောဘူးလား... တစ်ကယ်လို့ မင်းအခြားရုပ်သံဌာနကို ပြောင်းချင်တယ်ဆိုရင်...."
" မပြောင်းဘူး !! ငါဒီနေရာရဖို့ ဘယ်လောက်ကြိုးစားထားရတယ်ထင်လဲ...သူတို့ကြောင့်
ငါကဘာကိစ္စပြောင်းပေးရမှာလဲ... ငါဘာအမှားမှ လုပ်ထားတဲ့သူမဟုတ်ဘူး... .ငါ့ခံစားချက်ကို
နားမလည်ပဲ ငါ့ကိုဟိုဟာလုပ်ပါ ဒီဟာလုပ်ပါ
လာပြီးမဝေဖန်နဲ့...."
YOU ARE READING
Tell Me Why ( Hiatus )
Fanfiction"ခင်ဗျား အိပ်မက်လေးရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ တိတ်တဆိတ်ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို တွေ့လား... ခင်ဗျားဆီလာဖို့ တစ်ကနေတစ်ဆယ်အထိ ရေတွက်အပြီးမှာပဲ ကျွန်တော်တို့ တစ်ဖြည်းဖြည်းဝေးသွားပြန်တယ်.... ကျွန်တော့်အတွက် ခင်ဗျားက... တစ်စင်းထဲသော လမင်းဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်မဝံ့ရဲ...
