Unicode
ကားပါကင်မှာ အသင့်လာစောင့်နေတဲ့ ဆောနူက
သူ့ရှေ့ ကားမှန်ချလာပြီး မောင်းသူနေရာမှာထိုင်နေတဲ့ ဂျယ်ယွန်းကို မြင်တော့ တစ်ချက်ရယ်ပြီး နှုတ်ဆက်လာသည်။
" ကဲ...ဒီတစ်ခါတော့ ဘယ်လိုဇာတ်လမ်းလဲ..."
ဂျယ်ယွန်းက သူ့ကို စိတ်မရှည်စွာကြည့်ရင်း...
" စကားများမနေနဲ့... အချိန်မရှိဘူး
ကားအနောက်မှာဝှီးချဲလ်ပါတယ်...
သွားထုတ်ပြီး...ငါ့ကိုတွဲပေးဦး..."
ဆောနူက မျက်ဖြူလန်ပြပြီး ကားအနောက်က
ဝှီးချဲလ်ကို ထုတ်ယူလာသည်။ ဂျယ်ယွန်း
ကားတံခါးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ဆောနူရဲ့
တွဲကူတာကို ခံလိုက်သည်။
ဆောနူတွန်းပေးတဲ့ ဝှီးချဲပေါ်ထိုင်လိုက်လာတဲ့
ဂျယ်ယွန်းက နေကာမျက်မှန် အနက်ရောင်
ခပ်ကြီးကြီးကိုတပ်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းလုံး ပတ်တီးအပြည့်နဲပင်....။
သူတို့ ဓာတ်လှေကားထဲဝင်ပြီး ၁၂ထပ်မြောက်ကို
နှိပ်လိုက်သည်။ ၁၂ထပ်ကိုရောက်တာနဲ့
ဆောနူက ဝှီးချဲကိုတွန်းရင်း ဓာတ်လှေကားထဲကထွက်ပြီး ဂျယ်ယွန်းကို သီးသန့်ခန်းတစ်ခုဆီ
တွန်းပြီးခေါ်သွားလိုက်သည်။
အထဲမှာ ဂျယ်ယွန်းတွေ့ရတာက အီဂျောင်မင်းရဲ့
အမေ သူဌေးကတော်နှင့်သူ့ရှေ့နေကို ဖြစ်ပြီး
သူတို့ဘေးမှာတော့ ရန်သူတော် GMကင်နဲ့ ထိုမိန်းမရဲ့ဖခင် ရုပ်သံလိုင်းရဲ့ceoဟောင်း
တစ်နည်း ဂျယ်ယွန်းရဲ့ ဆရာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ဆောနူက သင့်တော်တဲ့နေရာမှာ ဝှီးချဲကိုရပ်လိုက်ပြီး သူကတော့ ဂျယ်ယွန်ဘေးက ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
ဂျယ်ယွန်း သူ့ဆရာတစ်ယောက်ကိုသာ
အသိအမှတ်ပြုတဲ့အနေနှင့် နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး
ကျန်တဲ့လူများကိုတော့ မျက်နှာကို
ခပ်မော့မော့ထားပြီး နေကာမျက်မှန် ကိုချွတ်ကာ စူးစူးရှရှအကြည့်တွေနဲ့ တစ်ယောက်ချင်းဆီ
ကြည့်ပေးလိုက်သည်။
အီဂျောင်မင်းရဲ့မိခင်ဘက်က ထိုအမူအယာကြောင့် ဒေါသပေါက်ကွဲပြီး စကားစပြောလာသည်။
YOU ARE READING
Tell Me Why ( Hiatus )
Fanfiction"ခင်ဗျား အိပ်မက်လေးရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ တိတ်တဆိတ်ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို တွေ့လား... ခင်ဗျားဆီလာဖို့ တစ်ကနေတစ်ဆယ်အထိ ရေတွက်အပြီးမှာပဲ ကျွန်တော်တို့ တစ်ဖြည်းဖြည်းဝေးသွားပြန်တယ်.... ကျွန်တော့်အတွက် ခင်ဗျားက... တစ်စင်းထဲသော လမင်းဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်မဝံ့ရဲ...
