BİZİM NESİL
Aynı yıl açtık gözlerimizi dünyaya
Aynı yıl emdik ilk sütümüzü
Anamızın eteğine yapışışımız aynı gündü
Aynı gün kaybettik babamızı
Aynı gün başladı kavgamız
Kavgamızın başladığı gün
Barış duygumuzu kaybettik aynı saatlerde
Bir kedinin canını aldık
Bir köpeğin ayaklarının yaşamına son verirken
Radyoda Bozkırın tezenesi o eşsiz bozlağına ses verirken
Bizim eller aynı zamanlarda elin oldu
Bizim gemimizi aldı gelen ilk vurgun
Sen de,bende içindeydik
Seninle iki kadim dost ve hatta
Tek beden de bir ruh,iç içeydik
Aynı gün giydik ilk kunduramızı
Ayağımızda siyah şalvar
Üstümüzde beyaz mintan
Bıçkın köy delikanlıları
Güzel günlerdi o günler
Ne telefonumuz vardı
Ne bilgisayarımız
Televizyonumuzda yoktu bizim
Ama akşamları odun sobasının başında
Sıcak çayımızı içerken
Radyoda türküler eşliğinde sıcak sohbetlerimiz vardı
Sonra analarımızın usulacık 'Yatın gayrı' emiri
O emre koşulsuz,şartsız uyuşumuz
Sükunet ve huzur içinde uyuyuşumuz
Öyle ya,
Daha o zaman hiçbirimiz ihanetin İ'ini bile bilmiyoruz...
Yalandan dolandan haberimiz yok.
Velhasıl!...
Biz ve bizim nesil
Duru, sade,sıcak bir hayat yaşardık
Yeni neslin yaşadığı hayatta biz yorulduk,yaşlandık
4 mart 2017
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREKTEN KALEME SIZANLAR
PoetryKüçüktü evet soyleyeceklerim Ama ağırdılar... Öyle ki tüm diyeceklerim Yüreğimi susturacak kadar...
