YÜREKTEN KALEME SIZANLAR

KÖMÜR

Kıvrak oyun havaları çalıyor
Ortada oyun oynayanlar
Bir kenarda kavuşmak
Hemen yanında ikametgahında firak
Düğünler. ..
Neden bilmem hep ölümü düşündürürler...
Upuzun duvağı narin gelinin
Gelinliğin eteği yerleri süpürüyor..
...ve çalacak kapıyı azrail
Vakt_i meçhulün birinde. ..
Belki bir sabah...
Ya da umulmadık bir akşamda...
Yavaş yavaş terkedecek can bedenimi
Üşüyeceğim
Söz bulamayacağım belki de söyleyecek
Nasipse ,bir kelime-i şehadet...
Helallik verin dostlar
Saatler ayrılık vaktini çalıyor...
Gelen gidecek çaresiz...
Kalan hüzünlenecek
Birkaç gün sadece
Sonra herkes kendine dönecek
Küçük hesapların ardına düşecek
Oysa bilinmeli ki
Kefenin cebi yok
Herkesin payına bir kaç kürek toprak düşecek...
Abi abla hala dayı ve teyze...
Doyamasam da kısacık ömrümde size
Bende sıra belli
Hoşçakalın demeliyim  ben artık hepinize
Kapı mı çalınıyor ne?
Hem de...
Evet ya...
Merhaba ölüm
Bu kadar yakındamıydın sen?
Kanım çekiliyor damarlarımdan
Üşüyorum
Sıtma nöbeti mi nedir
Hoşça kalın
Hukukumun olduğu insanlar
Gitme vakti. ..
Yıllar önce gitmişti anacığım
Kapının arkasında silüetini gördüm
Babam da yanıbaşında duruyordu
Siz bana hasret kalırken
Ben hasret kaldıklarima gidiyorum...
Kömür şehitlerine de selamlar gönderiyorum
17.05.2014